Φτάνουμε μεθαύριο στη Γαλλία στην εκλογή του προέδρου ύστερα από μια προεκλογική εκστρατεία που ήταν εξαιρετικά απογοητευτική. Κανένας υποψήφιος δεν κατόρθωσε να λάβει σοβαρά υπόψη τον διεθνή ρόλο που η Γαλλία διαχρονικά υπερηφανεύεται ότι διαδραματίζει. Η εκστρατεία του υποψηφίου της Κεντροδεξιάς, που παρουσίασε το πιο συγκροτημένο πρόγραμμα –και τούτο ανεξάρτητα από το αν κανείς συμφωνεί με αυτό ή όχι –στιγματίστηκε από τα σκάνδαλα.

Δυστυχώς, κανένα από τα μεγάλα θέματα που επηρεάζουν άμεσα τους πολίτες δεν θίχτηκε: ούτε η παιδεία, ούτε η δημόσια ασφάλεια, ούτε η εθνική άμυνα, ούτε συζητήθηκε το ζήτημα των τεχνολογικών προκλήσεων στους χώρους του εμπορίου, της βιομηχανίας, της γεωργίας. Είναι σαν μια μεταδοτική ασθένεια να αδρανοποίησε τους υποψηφίους, εκτός και αν με τον τρόπο αυτό θέλησαν να αποφύγουν να απαντήσουν στα σοβαρά προβλήματα. Μεθαύριο οι διχασμένοι Γάλλοι θα ψηφίσουν «κατά». Από τη μια μεριά έχουμε μια υποψήφια η οποία, χωρίς καμία συγκεκριμένη δημιουργική πρόταση, περιορίζεται σε ακραίες επιθέσεις. Από την άλλη, ο αντίπαλός της παρουσιάζει προτάσεις αόριστες, αρνούμενος επιπλέον να λάβει σαφή θέση στην πολιτική σκακιέρα. Βέβαια, αυτή η αοριστία αποτελεί και το μεγάλο πλεονέκτημά του. Πλεονέκτημά του αποτελεί επίσης, λιγότερο ή περισσότερο συνειδητά, η σημερινή γενικευμένη κουλτούρα υπέρ του ηλικιακά νέου και του καινούργιου.

Κατά τη διάρκεια της τηλεμαχίας μεταξύ των δύο τελικών υποψηφίων το βράδυ της Τετάρτης οι τόνοι ανέβηκαν όσον αφορά τις ύβρεις σε βαθμό που δεν το είχαμε ξαναδεί. Ελειψε όμως η σοβαρότητα για τον εντοπισμό και τη λύση των προβλημάτων. Αντί για ουσιαστικές προγραμματικές θέσεις των υποψηφίων γίναμε μάρτυρες ξύλινης γλώσσας και καλών προθέσεων καθώς και μιας έκθεσης τεχνικών λεπτομερειών που μόνο οι ειδικοί μπορούν να κατανοήσουν. Οι υποψήφιοι έφθασαν στο πλατό της τηλεόρασης και επέστρεψαν στα εκλογικά στρατηγεία τους σαν πυγμάχοι σε ρινγκ. Το κοινό ζητωκραύγασε ή βαρέθηκε, αλλά σε καμία περίπτωση δεν βοηθήθηκε να κάνει ξεκάθαρη επιλογή.

Γιατί αυτή η χαμηλή ποιότητα; Πρέπει να αποφεύγουμε τα θέματα που είναι «σκληρά» για το κοινό και να του φερόμαστε σαν να είναι παιδί; Ορισμένοι υποστηρίζουν ότι «αρχή άνδρα δείκνυσι». Ας ελπίσουμε ότι ο τελικός νικητής θα σταθεί στο ύψος των περιστάσεων, θα αποκτήσει όραμα, θα δράσει και θα δημιουργήσει αίσθημα ασφάλειας. Και ότι επιπλέον θα εξασφαλίσει την απαραίτητη κοινοβουλευτική πλειοψηφία στις εκλογές που θα ακολουθήσουν τον Ιούνιο. Γιατί μέχρι τώρα έχουμε την αίσθηση ότι παρακολουθούμε το τέλος μιας εποχής χωρίς να μπορούμε ακόμη να διακρίνουμε τι θα την διαδεχθεί.

Ο Θεόδωρος Φορτσάκης είναι βουλευτής Επικρατείας ΝΔ, καθηγητής της Νομικής Σχολής Αθηνών και τέως πρύτανης του Εθνικού και Καποδιστριακού Πανεπιστημίου Αθηνών

Τελευταία Νέα