Ο κ. Τσακαλώτος, που μετέχει σε μια κυβέρνηση που ομολογεί πως πολιτεύτηκε με αυταπάτες (για να μην πει απάτες), που έχει φορτώσει με δισεκατομμύρια χρέη τον ελληνικό λαό, που έχει βουλιάξει την οικονομία, που στέλνει χιλιάδες στην ανεργία, που κοροϊδεύει τους εκατοντάδες χιλιάδες συνταξιούχους με δήθεν 13η σύνταξη, μια κυβέρνηση που έχει για ηθικά της παράσημα το ψέμα και την παραπλάνηση, μια κυβέρνηση που εκβιάζει ανώτατους δικαστές, που προσπαθεί να ελέγξει τη Δικαιοσύνη και την ενημέρωση και θαυμάζει τη Βενεζουέλα του Μαδούρο, μια κυβέρνηση που έχει στις τάξεις της υπουργούς που φέρνουν τον υπόκοσμο στη Βουλή με εκφράσεις όπως «γιουσουφάκια», «καρακόλια» και «στα τέσσερα», αυτός ο κ. Τσακαλώτος που απειλούσε υποκριτικά ή ανεύθυνα να παραιτηθεί εάν έπεφτε το αφορολόγητο κάτω από τα 9.000 ευρώ, που κάθε τρεις και λίγο στη Βουλή δηλώνει ότι καιγόμαστε και καταστρεφόμαστε ακκιζόμενος στη συνέχεια με το χέρι στη μέση για το χειροκρότημα της γαλαρίας των βουλευτών, αυτός που έφερε τον σουρεαλισμό στις επιστολές του ΥΠΟΙΚ με την επιστημολογία, αυτός ο κ. Τσακαλώτος έχει το θράσος να ειρωνεύεται και να κάνει αστεία απαντώντας στο δημοσίευμα των «ΝΕΩΝ» που αποδίδει στις διαφωνίες του με τον Πρωθυπουργό το ναυάγιο στο EuroWorking Group στις 30 Μαρτίου.

«Η φημολογία για τις δήθεν διαφωνίες του υπουργού Οικονομικών με τον Πρωθυπουργό βασίζεται στην ίδια στέρεη βάση με την επιστημονικότατη και εμπεριστατωμένη άποψη ότι «ο γάμος είναι η βασική αιτία των διαζυγίων»»

Το ευφυολόγημα για τον γάμο ως βασική αιτία των διαζυγίων αποδίδεται στον Γκράουτσο Μαρξ και χρησιμοποιείται για να δειχθεί ότι μπορεί κάτι να προηγείται ενός γεγονότος, αλλά δεν αποτελεί απαραιτήτως αιτία του. Ο γάμος προηγείται του διαζυγίου, αλλά δεν είναι η αιτία του. Τι θέλει να πει ο είρων υπουργός που χρησιμοποιεί την αναλογία; Οτι πράγματι υπάρχει η διαφωνία του με τον Πρωθυπουργό και προηγείται της αποτυχίας στις διαπραγματεύσεις, αλλά απλώς δεν είναι η αιτία της; Οτι κακώς συνδέεται η υπαρκτή διαφωνία του με την αποτυχία, όπως κακώς συνδέεται αιτιακά ο γάμος με το διαζύγιο; Ο γάμος, όμως, όχι απλώς προηγείται χρονικά του διαζυγίου, αλλά αποτελεί αναγκαία του προϋπόθεση. Θέλει να πει ο κ. Τσακαλώτος ότι η διαφωνία του με τον Πρωθυπουργό είναι αναγκαία προϋπόθεση της αποτυχίας; Και εφόσον μιλάει για «δήθεν» διαφωνίες με τον Πρωθυπουργό, τι τη θέλει την αναλογία με τον γάμο και το διαζύγιο; Γιατί δεν διαψεύδει ευθέως; Ζητάει από την εφημερίδα να κάνει επιστημονική ανάλυση των αιτιών όπως θα πρέπει να κάνουν αυτοί που μελετούν τα διαζύγια; Απλώς ο προπετής κ. Υπουργός, με την αμεριμνησία της ανευθυνότητας, ήθελε να κάνει ένα αστείο. Να χρησιμοποιήσει, όπως το συνηθίζει, έναν αγγλοσαξονικό αστεϊσμό, έστω κι αν είναι άσχετος και άστοχος. Αλλά άστοχη και ασυνάρτητη είναι και η κατακλείδα της σύντομης ανακοίνωσης των «κύκλων» του υπουργείου του.

«Είναι κάποια ανακούφιση για τον υπουργό ότι ενώ στο σύμπαν μπορεί ο άνθρωπος να είναι το μοναδικό νοήμον ον, στη γη ο αριθμός των ανόητων δεν είναι άπειρος».

Είναι πραγματικά ν’ απορεί κανείς τι ανακουφίζει την εξοχότητα του κ. Υπουργού όπως την περιγράφουν τρίτοι στους υπηκόους του. Τα λογικά άλματα; «Παρότι ο άνθρωπος μπορεί να είναι το μοναδικό νοήμον ον στο σύμπαν, ο αριθμός των ανόητων στη γη δεν είναι άπειρος. Κι αυτό είναι ανακουφιστικό»! Ράβδος εν γωνία, άρα βρέχει. Η λογική σηκώνει τα χέρια ψηλά. Αφού o κ. Υπουργός δεν τα καταφέρνει με τη λογική, δεν τα καταφέρνει με τα αστεία, γιατί δεν κοιτάζει να κάνει τη δουλειά του με σοβαρότητα και υπευθυνότητα, όση διαθέτει τέλος πάντων, αντί να προσθέτει στη βλάβη την προσβολή (κι αυτό αγγλοσαξονικό –add insult to injury); Ισως όμως η περιπλάνηση στον εξυπνακισμό να είναι η μόνη καταφυγή για όσους έχουν υποστεί συντριπτική αυτοδιάψευση και κοροϊδεύουν άλλους.

Η Βάσω Κιντή είναι καθηγήτρια Φιλοσοφίας