Κάθε μέρα που περνάει αποδεικνύεται ότι ο ΣΥΡΙΖΑ δεν μπορεί σε κανένα επίπεδο. Με ό,τι καταπιάνεται, αποτυγχάνει. Φυσιολογική εξέλιξη όταν δεν υπάρχει ίχνος σχεδίου, ούτε καν «γραμμή», που λέγαμε παλιότερα. Σούρνεται εδώ και μήνες η αξιολόγηση χωρίς να μπορεί να αντιληφθεί κανείς τι ακριβώς κάνει το οικονομικό επιτελείο και τι ακριβώς επιδιώκει το Μαξίμου, πέρα από το να κερδίζει χρόνο. Και ας συμφωνήσουμε ότι τον κερδίζει. Τι τον κάνει;

Ο τρόπος που σκέφτεται ο Πρωθυπουργός είναι αποκαλυπτικός του πόσο παρωχημένα αντιλαμβάνεται τα πράγματα. Στο μυαλό του ακούγονται ακόμα εύηχα λέξεις όπως «προσλήψεις», «επιδόματα». Για να καταδείξει πόσο καλά πάνε τα πράγματα στον χώρο της υγείας –ευτυχώς γι’ αυτόν έχει καιρό να επισκεφθεί δημόσιο νοσοκομείο –επικαλείται αποκλειστικά τον αριθμό των προσλήψεων που έχει κάνει η κυβέρνησή του. Προσλήψεις στο Δημόσιο ίσον πρόοδος, το αξίωμά του. Τι και αν καταρρέει το σύστημα, εμείς προσλαμβάνουμε.

Ως επακόλουθο έρχεται η αποκλειστική ενασχόληση με την αξιωματική αντιπολίτευση. Τη μία ότι η ΝΔ δεν στηρίζει τη διαπραγμάτευση που κάνει η κυβέρνηση, την άλλη ότι ο Μητσοτάκης ταυτίζεται άλλοτε με τη Μέρκελ και άλλοτε με το ΔΝΤ.

Αν δει κανείς, για παράδειγμα, τα πρωτοσέλιδα της «Αυγής» θα πιστέψει ότι, πρώτον, ο ΣΥΡΙΖΑ είναι αντιπολίτευση και, δεύτερον, ότι ο Κυριάκος Μητσοτάκης είναι πρωθυπουργός της χώρας. Την τιμητική τους έχουν και μια σειρά «υπουργοί». Ο πανταχού παρών Αδωνις Γεωργιάδης είναι υπουργός Συντονισμού, ο Βασίλης Οικονόμου υπουργός Υγείας, ο Βασίλης Κικίλιας κυβερνητικός εκπρόσωπος κ.ο.κ.

Αλλά επειδή δεν μπορεί μια… κυβέρνηση να μην έχει και την εσωκομματική της αντιπολίτευση, στήνουμε κάθε τόσο (και) τα σενάρια εθνικής συνεννόησης με τους διάφορους πρόθυμους. Πώς; Πιέζοντας να δημιουργηθεί ένα πνεύμα συνευθύνης με την από κοινού ψήφιση των μέτρων, λόγω και της κρισιμότητας των στιγμών. Τώρα έχουμε και άλλοθι: την τουρκική προκλητικότητα.

Ως επακόλουθο έρχονται οι Εξεταστικές. Αν δεν έχεις τίποτα να πεις για το παρόν και το μέλλον, ασχολείσαι –επιλεκτικά –με το παρελθόν. Εξεταστική για τους εξοπλισμούς και την περίοδο ώς το 2004. Μετά υπάρχει μια αόρατη πενταετία και πάμε κατευθείαν στον Γιώργο Παπανδρέου.

Εξεταστική για την υγεία επικεντρωμένη, προφανώς, στους Λοβέρδο, Γεωργιάδη και Βορίδη. Στο τραπέζι υπάρχει πάντα η Εξεταστική για την οικονομία, προφανώς μετά το 2009, αφού, ως γνωστόν, το Μνημόνιο έφερε την κρίση. Το μόνο που μένει, τώρα που τα χαλάσαμε με την κυρία Γιάννα Αγγελοπούλου, είναι και μια Εξεταστική για τους Ολυμπιακούς Αγώνες…