Ο απερχόμενος αμερικανός πρόεδρος εκτιμήθηκε στην Αθήνα –όπως παντού άλλωστε –για την προσωπικότητά του, τον λόγο και τον γνήσιο και ανεπιτήδευτο τρόπο του. Είναι ένας χαρισματικός πολιτικός που η οκτάχρονη παρουσία του στο ανώτερο πολιτικό αξίωμα του κόσμου τον διατήρησε αλώβητο, του προσέδωσε επιπλέον κύρος και αύξησε την εκτίμηση στο πρόσωπό του. Κάτι σπάνιο στην πολιτική. Κάθε πολιτικός ονειρεύεται να έχει την τύχη του και να βγει όρθιος από την πολιτική σκηνή, με τον γενικό θαυμασμό να τον συνοδεύει.

Παρ’ όλα αυτά, ο απερχόμενος πρόεδρος των ΗΠΑ κουβαλά ένα παράπονο, το οποίο δεν μπορεί να κρύψει. Του είναι αδύνατο να χωνέψει, όσες αιτίες και να σκεφτεί, πως ο αμερικανικός λαός ύστερα από αυτόν εξέλεξε για πρόεδρο τον εκ διαμέτρου αντίθετό του Ντόναλντ Τραμπ. Στην Αθήνα, εμμέσως αλλά συνεχώς αναφερόταν στον διάδοχό του, προσπαθώντας γενικώς να υπερκεράσει τα γεγονότα και να καθησυχάσει για τη συνέχεια. Η καρδούλα του το ξέρει! Κατά βάθος, θεωρεί την εκλογή Τραμπ προσωπική του ήττα.

Οι αναφορές στα καλά της δημοκρατίας ή στα θετικά της παγκοσμιοποίησης ενισχύουν το παράπονό του αλλά και την ανησυχία του. Ως έξυπνος πολιτικός, αντιλαμβάνεται ότι εύκολα μπορεί να αναιρεθεί η προσφορά του από έναν κιτς διάδοχο και έναν ακραίο μηχανισμό με οσμή παρακράτους.

Η πολιτική υπόκειται και αυτή στην ανθρώπινη συνθήκη, είναι ίσως η πιο φανερή εκδήλωσή της. Και τι δεν έριξαν πάνω στον άνθρωπο θρησκείες, φιλοσοφίες, πολιτικές ιδεολογίες, τέχνες, για να καλοπιάσουν το θεριό που κρύβει μέσα του. Κι όμως δεν απεφεύχθη η κατά καιρούς αποκρουστική εκδήλωσή του. Η Ιστορία, παλαιά και νέα, το καταμαρτυρεί.

Η ανθρώπινη φύση ενέχει παραλογισμό και τραγικότητα. Η ορμή της αυτοσυντήρησης, της αυτοεπιβεβαίωσης, της ικανοποίησης αναγκών και επιθυμιών πραγματικών ή φαντασιακών, η παραπλάνηση οπλίζουν συχνά με άρνηση και βαρβαρότητα.

Η παγκοσμιοποίηση από την αρχή έδειξε να ταυτίζεται με την ελεύθερη διακίνηση των κεφαλαίων, αυτό –υποστήριζαν –θα ήταν αρκετό από μόνο του να προκαλέσει παγκόσμια ευημερία. Η αλήθεια είναι ότι έκανε το σύστημα αδηφάγο, τους πλουσίους πλουσιότερους, πετυχαίνοντας διεύρυνση ανισοτήτων. Αυτό το σύστημα θα βελτιώσει ο «αντισυστημικός» κ. Τραμπ; Ή έβαλαν τον λύκο να φυλάει τα πρόβατα;

Δυστυχώς το δίκαιο παράπονο του «καλού καγαθού» Ομπάμα ενυπάρχει πάντα, χαρακτηρίζοντας τις ανθρώπινες σχέσεις. Η αναφορά στους αρχαίους Ελληνες, που τα είπαν όλα, αποτελεί απλώς ένα πνευματικό βάλσαμο, σε μια χαίνουσα πραγματικότητα.

Ο Τηλέμαχος Χυτήρης είναι πρώην υπουργός

Τελευταία Νέα