Συνθήκες κινουμένης άμμου (με φυγόκεντρες δυναμικές) διαμορφώνονται στο σύνολο ευρωπαϊκό τοπίο. Επιτεινόμενες μάλιστα. Και η Ελλάδα συναποβαίνει ένας από τους βασικούς πυλώνες όσων ανακύπτουν, αλλά ταυτόχρονα και θύμα όσων τείνουν ν’ αναπαραχθούν. Κι αυτό, σε συνάρτηση με άλλα και δραματικότερα που εξελίσσονται σε όμορες γεωπολιτικές ζώνες, αποβαίνουν τελικά (και κυριολεκτικά) εκρηκτικό μείγμα κινδύνων. Ή αν μη τι άλλο, απολύτου αβεβαιότητος, ακόμη και ως προ τις βραχυπρόθεσμες προοπτικές. Οπόταν και:

1. Στον επανακάμπτοντα ελληνικό βραχνά του επαπειλούμενου Grexit, έρχεται να προστεθεί το ισχυρότατο ενδεχόμενο του αγγλοσαξονικού Brexit! Που όχι απλώς πολλαπλασιάζει τους πονοκεφάλους βασικών Κοινοτικών κέντρων, αλλά και αν τυχόν επισυμβεί, θα προκαλέσει αλυσιδωτές κι εκ των πραγμάτων θυελλώδεις ανατροπές. Κι αυτό αυτονοήτως θα επιδράσει αναλόγως και στο ελληνικό πρόβλημα. Ως θεμελιώδη παθογένεια του ευρωπαϊκού συστήματος.

2. Οι εκτός ακόμη ελέγχου προσφυγικές ροές ενεργοποιούν δυναμικές που δεν μπορούν να τεθούν υπό έλεγχο. Αντιθέτως. Η Ευρώπη ως ενιαίος οργανισμός και ως σύστημα, δεν έχει ακόμη καταλήξει σε οριστικές πολιτικές ως προς το δέον τελικά γενέσθαι. Κι αυτό επίσης συνιστά προσδιοριστικό παράγοντα για την εξέλιξη (και την κατάληξη) του ελληνικού ζητήματος.

3. Το φαινόμενο της έως και ραγδαίας ανόδου ακροδεξιών κομμάτων σε κεντροευρωπαϊκές κυρίως χώρες, αλλά και οι γενικότερες τάσεις που σαφώς προδιαγράφονται, α) δημιουργούν ήδη ένα νέο πολιτικό περιβάλλον και β) ενεργοποιούν κινδύνους μείζονος εκτροπής. Που εάν δεν ανασχεθούν, στον πυρήνα της Ευρώπης θα επανακάμψουν εφιαλτικά σύνδρομα. Και σε μια τέτοια και απευκταία περίπτωση, οπωσδήποτε το ελληνικό πρόβλημα θα βρεθεί επί κενού ακόμη χειρότερης αβεβαιότητος.

4. Οι ανατασσόμενες ψυχροπολεμικές τριβές εφόσον δεν απαμβλυνθούν, θα οδηγήσουν σε ακόμη πιο επικίνδυνες υποτροπές. Τα παράγωγα των οποίων θα εισπράξουν περισσότερο οι μικροί το δέμας. Ως συνήθως άλλωστε. Και οι επιλογές των εμπλεκόμενων ισχυρών κέντρων, δεν θα γίνουν με βάση αρχές και διεθνή νομιμότητα. Θα γίνουν (όπως ανέκαθεν) με βάση τα γεωστρατηγικά κριτήρια και τα προϋπολογιζόμενα οφέλη των ισχυρών. Οπόταν και σε τέτοια περίπτωση στην πλάστιγγα θα βαρύνουν τα τουρκικά θέλγητρα. Με ό,τι αυτό σημαίνει.

Αυτές οι συνοπτικές επισημάνσεις, δεν γίνονται για να πρακτικογραφήσουν τα λογικώς αυτονόητα. Σκοπός είναι να επενεργήσουν με δυναμική ευκρινούς σήματος κινδύνου. Με αποδέκτες «ημάς αυτούς». Καθώς κατά το Σωκρατικό: «Ημείς αυτοί, ημάς αυτούς και ενικήσαμεν και ηττήθημεν»! Που αποτελεί άμεση αναφορά στα διχαστικά σύνδρομα που αναδυόμενα, περισπούν και διασπούν. Και τελικά καταστρέφουν. Αποδομώντας τις ήδη κάτισχνες εθνικές δυνατότητες. Και καθηλώνοντας αντιστάσεις. Γιατί αυτές είναι οι καθαυτό πρωταρχικές συνέπειες της οικονομικής βαραθρώσεως. Η οποία συμπίπτει με πέραν ελέγχου κι εμβελείας μας συγκυριακές ανατροπές. Κι εξελίξεις που αναπαράγουν μοιραίες (και δυνάμει εφιαλτικές) ανατροπές. Οι οποίες και θ’ αποβούν ολέθριες για όσους, είτε τις υποτιμήσουν, είτε δεν μπορέσουν να τις αποσοβήσουν.