Project Syndicate

Η παγκόσμια οικονομία βουλιάζει και όσοι είναι υπεύθυνοι για τη λήψη των σχετικών αποφάσεων έχουν αδρανήσει, όπως φάνηκε στη Σύνοδο του G20 που πραγματοποιήθηκε στη Σαγκάη στα τέλη του προηγούμενου μήνα.

Το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο προειδοποίησε τις χώρες του G20 ότι θα προχωρήσει σε νέα υποβάθμιση των προβλέψεων για παγκόσμια ανάπτυξη. Παρ’ όλα αυτά, το μόνο που βγήκε από τη Σύνοδο ήταν ένα ανακοινωθέν για την υιοθέτηση διαρθρωτικών μεταρρυθμίσεων και την αποφυγή ανταγωνιστικών υποτιμήσεων νομισμάτων.

Κάποιος πρέπει να κάνει κάτι για να βοηθήσει την παγκόσμια οικονομία και οι κεντρικοί τραπεζίτες είναι οι μόνοι που έχουν αναλάβει δράση. Το πρόβλημα είναι ότι η άσκηση νομισματικής πολιτικής φτάνει στα όριά της. Την ίδια στιγμή, μάλιστα, τα αρνητικά επιτόκια έχουν αρχίσει να πλήττουν τις τράπεζες. Τα χρηματοπιστωτικά ιδρύματα δυσκολεύονται μεταξύ άλλων να περάσουν το κόστος στους πελάτες τους επειδή φοβούνται ότι μπορεί αυτοί να πάνε αλλού τα χρήματά τους.

Η λύση δεν είναι σύνθετη. Η λύση αφορά την ενίσχυση των δημόσιων δαπανών. Οι κυβερνήσεις πρέπει να δανειστούν για να επενδύσουν στην έρευνα, την εκπαίδευση και τις υποδομές. Σήμερα τέτοιες επενδύσεις κοστίζουν λίγο λόγω των χαμηλών επιτοκίων. Είναι επομένως ανησυχητικό που χώρες όπως οι ΗΠΑ και η Γερμανία αρνούνται να εξετάσουν μια τέτοια λύση. Για τη Γερμανία η άρνηση χρήσης της δημοσιονομικής πολιτικής ως όπλου ανάπτυξης έχει τις ρίζες της στη δεκαετία του 1920, όταν τα δημοσιονομικά ελλείμματα είχαν οδηγήσει σε υπερπληθωρισμό.

Οι ιδεολογικές και πολιτικές προκαταλήψεις είναι βαθιά ριζωμένες στην Ιστορία και πρέπει να ξεπεραστούν για να αντιμετωπιστεί η τρέχουσα στασιμότητα. Εάν μια παρατεταμένη περίοδος χαμηλής ανάπτυξης έπειτα από κρίση δεν είναι η κατάλληλη στιγμή για να επανεξετάσουμε τις προκαταλήψεις αυτές, τότε πότε είναι;

Ο Μπάρι Αϊχενγκριν είναι καθηγητής Οικονομικών στο University of California, Berkeley και καθηγητής στο Πανεπιστήμιο του Κέιμπριτζ

Τελευταία Νέα