Επανάληψις μήτηρ μαθήσεως. Ο ένας μετά τον άλλο όλοι οι εμπλεκόμενοι στο ελληνικό πρόγραμμα ευρωπαίοι αξιωματούχοι επαναλαμβάνουν ότι το ΔΝΤ πρέπει να συμμετέχει στο ελληνικό πρόγραμμα. Με ή χωρίς το χέρι στα αποθεματικά του Ταμείου δεν φαίνεται να έχει και μεγάλη σημασία. Ακόμη και χωρίς συμμετοχή στη χρηματοδότηση, το ΔΝΤ δεν βάζει πολύ νερό στο κρασί του σε ό,τι αφορά τις διαρθρωτικές μεταρρυθμίσεις και την «ιδιοκτησία» του προγράμματος. Η οποία, ειρήσθω εν παρόδω, αρχίζει να ακούγεται πλέον και από τα χείλη Ευρωπαίων όπως ο Μάριο Ντράγκι.

Ο Γερούν Ντεϊσελμπλούμ προχώρησε ένα βήμα παραπέρα την ειλημμένη στο Βερολίνο απόφαση για παραμονή του ΔΝΤ στο πρόγραμμα. Είπε ότι ο Ευκλείδης Τσακαλώτος τού μετέφερε την πλήρη αποδοχή και κατανόηση της ελληνικής πλευράς για την ανάγκη παραμονής του ΔΝΤ στο πρόγραμμα.

Και όμως. Μόλις πριν από έναν μήνα, στις αρχές Δεκεμβρίου, η κυβέρνηση έβγαινε στο αντάρτικο έναντι του ΔΝΤ και απαντούσε δημοσίως στην προειδοποίηση του Σόιμπλε προς την Αθήνα να μην πηγαινοφέρνει και πολύ τη στάμνα στην πηγή, για να μη σπάσει η στάμνα. Το μόνο που φαίνεται να σπάει έκτοτε είναι η γραμμή της κυβέρνησης και ο «τσαμπουκάς» προς το ΔΝΤ.

Λένε ότι δεν πρέπει να πετάς πέτρες όταν ζεις σε γυάλινο σπίτι. Το Μαξίμου όχι μόνο σταμάτησε να πετά πέτρες, αλλά κατά την εκτίμηση κοινοτικών πηγών, ετοιμάζεται για τη μεγάλη συνθηκολόγηση με το Ταμείο. Μένει να φανεί σε τι θα συνίσταται αυτή, καθώς όλα θα κριθούν γύρω από το Ασφαλιστικό.

Η τουλάχιστον ασυνήθιστη προσπάθεια του ευρωπαϊκού σκέλους των θεσμών να εκπέμψει θετικά μηνύματα για την κυβερνητική πρόταση, παρότι πίσω από κλειστές πόρτες εκφράζονται επιφυλάξεις για το κυβερνητικό σχέδιο, δείχνει ότι το μεγάλο παζάρι μεταξύ των θεσμών για την επίσημη θέση που θα λάβει το κουαρτέτο για το Ασφαλιστικό δεν έχει τελειώσει. Και δεν πρόκειται να τελειώσει αν δεν δοθεί και μια κατεύθυνση για τις προθέσεις του Ταμείου απέναντι στο ελληνικό πρόγραμμα.

Το κακό για την κυβέρνηση είναι ότι ακόμη και αν το ΔΝΤ δεν αποφασίσει τη συμμετοχή του στο πρόγραμμα με χρηματοδότηση, έχει τον πρώτο λόγο στο Ασφαλιστικό ως τεχνικός σύμβουλος. Μια γραμμή πληροφόρησης αναφέρει ότι η κυβερνητική πρόταση στηρίζεται σε προϋποθέσεις για τη συνολική πορεία της οικονομίας, οι οποίες και πολύ αισιόδοξες είναι και δεν διασφαλίζουν τα προβλεπόμενα πρωτογενή πλεονάσματα. Το δημοσιονομικό κενό που βλέπει το Ταμείο στον μη εγκριθέντα από το κουαρτέτο προϋπολογισμό του 2016 και στα επόμενα χρόνια μοιάζει να μην είναι συμβατό με τα πλεονάσματα που θεωρεί αναγκαία για τη βιωσιμότητα του Ασφαλιστικού.

Γι’ αυτό και οι διαρροές από την Ευρώπη χαρακτηρίζουν το σχέδιο «φιλόδοξο». Βέβαια, εξαρτάται πώς διαβάζει κανείς τις δηλώσεις των Βρυξελλών. Το «φιλόδοξο» θα μπορούσε να σημαίνει «μακράς πνοής». Θα μπορούσε να σημαίνει, όμως, και υπερβολικό για τις παρούσες δυνατότητες της χώρας. Η αλήθεια είναι ότι αν κάτι δεν έλειψε ποτέ από την κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ/ΑΝΕΛ, αυτό είναι η αυτοπεποίθηση.