007: Από την Ελλάδα με αγάπη

Το «Skyfall», η προηγούμενη ταινία της σειράς του Μποντ, στην οποία εμφανίστηκε και η δική μας Τόνια Σωτηροπούλου ως Bond Girl 15 δευτερολέπτων, σημείωσε στην Ελλάδα εισπράξεις 5 εκατομμυρίων ευρώ (καλύπτοντας το 28,4% των συνολικών εισπράξεων εκείνου του έτους).

Είναι όμως σχεδόν βέβαιο πως το «Spectre», που βγαίνει στις αίθουσες την επόμενη εβδομάδα και προσωπικά μου άρεσε περισσότερο, θα «χτυπήσει» ανάλογα νούμερα. Οι Ελληνες, βλέπετε, ανέκαθεν αγαπούσαν τον περιβόητο μυστικό πράκτορα.

Μέχρι το 1963, όταν ο Τζέιμς Μποντ χτύπησε την πόρτα των ελληνικών αιθουσών (ο «Δρ. Νο» έκανε την «έξοδό» του στις 8 Μαΐου εκείνης της χρονιάς), οι αγαπημένοι νουάρ ήρωες της τότε νεολαίας ήταν ο Εντι Κονσταντέν, ο Λίνο Βεντούρα και κάποιοι άλλοι, περιστασιακοί πράκτορες και ντετέκτιβ.

Κι όλα αυτά, ανάμεσα σε πάρτι με βερμούτ ρεφενέ, με πίπερμαν και φιστίκι αράπικο, με Ελβις, Νιλ Σεντάκα και Κρις Μοντέζ, ώσπου επέδραμαν σαρωτικοί οι Μπιτλς. Ε ήταν, όπως και να το κάνουμε, σοκ να βλέπεις ξαφνικά, έγχρωμο και σινεμασκόπ, έναν «άλλον άντρα». Καλοντυμένο, στυλάτο, πάντα ξυρισμένο, στην πένα, με σκούρα κοστούμια, γραβάτα και πιστόλι, που μιλούσε λίγο, φιλούσε πολύ, έριχνε τις γκόμενες σαν κορύνες του μπόουλινγκ και έβγαινε πάντα νικητής και ατσαλάκωτος, ακόμη και από τους βαθύτερους υπονόμους.

Αν ρωτήσετε πόσο ανέβηκε η κατανάλωση του Martini στην Ελλάδα από την επέλαση του Μποντ και εντεύθεν, θα καταλάβετε για τι είδους μανία μιλάμε. Για να λέμε τα πράγματα με το όνομά τους, η Bond-o-mania προηγήθηκε της Beatlemania στην Ελλάδα.

Γιατί βλέπετε στη δεκαετία του 1960 οι μικροί, αλλά και οι κάπως μεγαλύτεροι, δεν είχαν τις ευκαιρίες του σήμερα στην απόλαυση. Ολα ήταν λιγότερα. Περισσότερο ήταν μόνο το «μη» και το «δεν πρέπει», το «απαγορεύεται» και το «Ακατάλληλον». Στέρηση, πάρτι μέχρι τις 10 το βράδυ και μάλιστα παρουσία των γονέων, γλέντι με πορτοκαλάδες. Οι «προχώ» έπιναν και λίγο αλκοόλ.

Περισσότερο όμως ήταν το σινεμά! Ατέλειωτες ώρες στις αίθουσες –στις πολλές αίθουσες –στο Κέντρο και στις συνοικίες, ώρες που έδιναν αφορμή για φόρτιση, φαντασίωση και ονειρώξεις. Και όταν λέμε πολλές αίθουσες, το εννοούμε: φανταστείτε ότι στην οδό Γεωργίου Κονδύλη στη Νίκαια, σε απόσταση πεντακοσίων μέτρων, υπήρχαν οκτώ κινηματογράφοι: Απόλλων, Αλφα, Εσπερος, Κεντρικόν, Ορφεύς, Παλάς, Αλκαζάρ και Ρέα –ίσως καμιά γενιά να μην αγάπησε περισσότερο το σινεμά.

Κάπου εκεί έρχεται ο κύριος Μποντ –αλλά όχι μόνος: οι γυναίκες ήταν πάντοτε δίπλα του. Και τι γυναίκες: τα κορίτσια του Τζέιμς Μποντ δεν ήταν ποτέ «δεύτερα». Ηταν πάντα «πρώτα», τετραπέρατα και επικίνδυνα –πολλά μάλιστα τον έσωζαν από βέβαιο θάνατο μόλις την τελευταία στιγμή.

«Αυτός είναι ο άνθρωπος της ημέρας, ο θρυλικός, ο αχτύπητος Τζέιμς Μποντ. Σύμβολο εκατομμυρίων ανθρώπων και σήμα κατατεθέν της σχολής. Μιας σχολής που έλειπε από την Ελλάδα. Σε όλες τις εποχές, οι άνθρωποι χρειάζονται την προστασία της Αστυνομίας, αλλά το πλήθος των υποχρεώσεων που αντιμετωπίζει δεν της επιτρέπει να επεμβαίνει σε ορισμένες υποθέσεις, όταν μάλιστα δεν υπάρχει σαφής παράβασις του νόμου».

Με αυτό το voice-over ξεκινά ο «Φανερός Πράκτωρ 000» του 1967, η ταινία δηλαδή που έγραψε και σκηνοθέτησε ο Θανάσης Βέγγος –μοναδικός πρωταγωνιστής και εκπρόσωπος ενός ακραίου σουρεαλιστικού χιούμορ, απλησίαστου από τους υπόλοιπους έλληνες κωμικούς. Η δε επιτυχία της (έκοψε 474.568 εισιτήρια!) οδήγησε στο ακόμη πιο «ακραίο» σίκουελ «Φαλακρός Πράκτωρ: Επιχείρησις Γης Μαδιάμ». Είχαν προηγηθεί βέβαια οι Κώστας Χατζηχρήστος και Γιάννης Γκιωνάκης στην κωμωδία «Πράκτορες 005 εναντίον Χρυσοπόδαρου» του 1965 –κανείς όμως δεν τη θυμάται σήμερα, μάλλον δικαίως.

Την ίδια περίοδο, περίπου, τα τρανζιστοράκια έπαιζαν το «Τζέιμς Μποντ» του Χρήστου Κοροπιώτη: «Τζέιμς Μποντ θα γίνω, για να σε αποχτήσω / Κι όλα για σένα αγάπη μου εγώ θα τα γκρεμίσω» (με δομή κλεμμένη από τον «Τσακιτζή» του σπουδαίου Μπάμπη Μπακάλη όπου πρωτοεμφανίστηκε ο Στράτος Διονυσίου –έτσι, για το εγκυκλοπαιδικό του πράγματος).

Θα περάσουν κάποια χρόνια μέχρι τον Σεπτέμβριο του 1980, όταν ένα κινηματογραφικό συνεργείο αρκετά μεγάλο σε μέγεθος για να γεμίσει ένα μικρό στάδιο φθάσει στην Κέρκυρα για να ξεκινήσει τα γυρίσματα της περιπέτειας «Για τα μάτια σου μόνο».

Ενα Bond Film με χρώμα ελληνικό. Οι κινηματογραφιστές ξεκινούν από το Παλαιό Φρούριο και συνεχίζουν τη διαδρομή τους στο Καλάμι, στο Αχίλλειο και στον δρόμο κοντά στο χωριό Πάγοι, όπου και στήνεται η μεγάλη σεκάνς της καταδίωξης. Οι κάτοικοι, όλο χαρά, αγκαλιάζουν τους συντελεστές και βοηθούν στην ολοκλήρωση του εκεί φιλμαρίσματος, αλλά υπάρχει ένα σημαντικό πρόβλημα: η ψιλή άμμος των παραλιών καταστρέφει τα εξαιρετικά ευαίσθητα μηχανήματα ήχου και εικόνας.

Για να προστατευθούν, τουλάχιστον τα μικρόφωνα, οι σκηνές γυρίζονται χωρίς ήχο. Στη συνέχεια, η παραγωγή μεταφέρθηκε στα Μετέωρα, όπου το συνεργείο θα αντιμετωπίσει άλλου είδους εμπόδια, σκληρότερα από οποιοδήποτε φυσικό φαινόμενο: στις 20 Οκτωβρίου 1980 και ενώ τα γυρίσματα βρίσκονταν σε εξέλιξη, οι μοναχοί παίρνουν την απόφαση να καλύψουν τα κτίρια με πλαστικό και σεντόνια για να μην επιτρέψουν στις κάμερες να καταγράψουν πλάνα από το εσωτερικό των μοναστηριών.

Σύμφωνα δε με τους βρετανικούς «Times», οι καλόγεροι προσπάθησαν να «σαμποτάρουν» τα γυρίσματα κρεμώντας την… μπουγάδα τους εν μέσω κοντινών πλάνων. Κινήθηκαν μάλιστα και δικαστικά κατά της ταινίας, ωστόσο το δικαστήριο αποφάνθηκε πως οι μοναχοί είχαν δικαιοδοσία μόνο στο εσωτερικό των μοναστηριών. Θυμίζουμε πως και ο Κακός εδώ, Ελληνας ήταν: ονομάζεται «Χρηστάτος», είναι προφανώς εφοπλιστής και τον ενσαρκώνει ο ηθοποιός Τζούλιαν Γκλόβερ.

Info

Η ταινία «Spectre», η 24η της σειράς, κυκλοφορεί στις ελληνικές αίθουσες την ερχόμενη Πέμπτη 12 Νοεμβρίου από την feelgood. Σκηνοθεσία: Σαμ Μέντες. Παίζουν: Ντάνιελ Κρεγκ, Κρίστοφ Βαλτς, Λία Σεϊντού, Μπεν Γουίσο,

Μόνικα Μπελούτσι. Μουσική: Σαμ Σμιθ.