Αναζήτηση
Στον «Δράκο» του Νίκου Κούνδουρου, ένας υπαλληλίσκος ταυτίζεται με έναν θρυλικό κακοποιό λόγω ομοιότητας. Στο καμπαρέ που επιχειρεί κατάβαση, ο λαϊκός κόσμος τον υποδέχεται ως Ζορό-εκδικητή. Και ο κατά λάθος ήρωας αρχίζει να βαυκαλίζεται με την ιδέα. Το κλειδί στο έργο είναι η μεγάλη προσδοκία και ανάγκη του μέσου θυμικού για ένα τιμωρητικό τοτέμ. Και βέβαια η ευκολία που το τοτέμ αυτό αποϊεροποιείται από το ίδιο το πλήθος. Στο τέλος της ταινίας ας πούμε ο Δράκος έχει ένα άδοξο τέλος.
Η περίφημη εσωκομματική τάση των 53+ του ΣΥΡΙΖΑ έχει όλα τα παραπάνω χαρακτηριστικά. Ολοι τούς αναζητούμε γιατί έχουμε ανάγκη να υπάρχει εσωτερική αμφισβήτηση στον Τσίπρα. Ακόμη πιο έντονα μετά την αποχώρηση της Αριστερής Πλατφόρμας και του Ρεύματος του Λαφαζάνη. Και αυτό καθώς οι 53+ μοιάζουν στα μάτια του μέσου αριστερού συριζαίου ως η ύστατη ελπίδα για τη διατήρηση κάποιου ριζοσπαστισμού.
Ταυτόχρονα, ίσως και ο ίδιος ο Τσίπρας θα ήθελε μια κάποια εσωτερική αμφισβήτηση με φόντο το νέο του αφήγημα που ακούει στο όνομα «Απομείωση του χρέους» (που ενδέχεται παρεμπιπτόντως απλώς να είναι ένα νέο PSI). Γενικά στην κουλτούρα της Αριστεράς βοηθάει στο ρινγκ με τον μεγάλο αντίπαλο να συνυπάρχει ο «εσωτερικός εχθρός». Ο νοών νοείτω.
Μπορούν όμως οι 53+, ένα κράμα κινηματισμού-ρεαλισμού-βουκολισμού και μεταμνημονιακής μελαγχολίας, να παίξουν αυτόν τον ρόλο; Αν γαβγίσουν πολύ θα μετατραπούν στη νέα ΛΑΕ. Αν δεν αρθρώσουν λόγο θα είναι ακολουθήματα της κυβέρνησης. Αν πάνε οργανωμένα στο Συνέδριο του κόμματος τον Φεβρουάριο θα θυμίζουν τον Γιώργο Παναγιωτακόπουλο ή τον Μιχάλη Χαραλαμπίδη του άλλοτε ΠΑΣΟΚ των 90s. Αν πάνε σαν σκορποχώρι θα ισοπεδωθούν από τη νέα κομματική σύνθεση που οργανώνουν οι πασοκογενείς. Και το ερώτημα είναι: μήπως δεν υπάρχουν οι 53+; Μήπως είναι μια επινόηση του καιρού της μνημονιακής συναίνεσης; Οχι, θα πουν οι κομισάριοι. Οι 53 είναι εδώ, εκλέγουν στελέχη στη νέα Πολιτική Γραμματεία του ΣΥΡΙΖΑ (Γολέμης). Εχουν υπουργούς δικούς τους (Τσακαλώτος κ.ά.). Οργανώνονται κάτω από τη μύτη του πολιτμπιρό με εκδηλώσεις στην αυλή του Συλλόγου Αρχαιολόγων. Βιώνουν τζετ λαγκ από το Μνημόνιο αλλά οικοδομούν την επόμενη ημέρα που θα έχει κοινωνική αντιπολίτευση, εσωκομματικό μπαράζ κειμένων με στόχο την ταχύτατη αποδέσμευση από το Μνημόνιο και την υλοποίηση του παράλληλου προγράμματος. Θα έχει μια δυναμική επαναφορά στο εσωκομματικό τερέν που παίζει μόνος ο Τσίπρας. Ισως πάλι οι 53 δεν υπάρχουν. Ή τους έχουμε ταυτίσει με κάποιον που τους μοιάζει. Και θα τον θέλαμε τιμωρό του Μνημονίου και της συστημικής προσγείωσης του ΣΥΡΙΖΑ.
