Από σήμερα, μοιάζει να ξεκινά μια περίοδος όπου ο μόνος Τσίπρας ψάχνει κόμμα από τη μία. Και η Νέα Δημοκρατία ψάχνει μόνο ηγέτη από την άλλη. Κι αυτό αφού τούτο το weekend στον ΣΥΡΙΖΑ συνεδριάζει η Κεντρική Επιτροπή για να εκλέξει νέα Γραμματεία, δηλαδή γραμματέα. Ενώ από την πλευρά της η ΝΔ κατέληξε για εκλογή νέου προέδρου στις 22 Νοεμβρίου πατώντας γκάζι. Ας δούμε όμως λίγο πιο αναλυτικά τις δύο πρώτες πολιτικές δυνάμεις του τόπου. Ο ΣΥΡΙΖΑ, που αναδείχθηκε σε ηγεμονία μέσα στους καπνούς του αντιμνημονίου, σήμερα είναι ένα άλλο κόμμα. Εσωτερική αντιπολίτευση εδώ είναι πια η τάση των 53, που δεν είναι τόσοι βέβαια πια μετά τη συμφωνία της 12ης Ιουλίου. Το επίδικο του «κοινωνικού» ΣΥΡΙΖΑ φαίνεται να το δουλεύουν μόνο ο Τσίπρας και ο Παππάς. Και μαζί με την Πλατφόρμα και τον Λαφαζάνη αποχώρησε το πιο «λαϊκό» κομμάτι θα λέγαμε, που σήμερα οργανώνει τη δική του αντιπολίτευση με αφετηρία τη Β’ Πειραιά και τις μάχες κατά των ιδιωτικοποιήσεων. Προσανατολίζεται μάλιστα να έχει ως κέντρο αγώνα το Ελληνικό. Ο ΣΥΡΙΖΑ μπαίνει σε μια τροχιά κομματικής οικοδόμησης που όμως δεν θα είναι εύκολη υπόθεση. Κι αυτό αφού η καμπάνια «μνημονιακού ρεαλισμού» είναι απείρως δυσκολότερη από την καμπάνια «θυμού». Ο ΣΥΡΙΖΑ στρατολογούσε με άνεση στην Κάτω Πλατεία του Συντάγματος στις διαδηλώσεις 2010-2012. Με δυσκολία, όταν παραμάσχαλα πια κουβαλάει προαπαιτούμενα και λιτότητα. Μοιάζει παράξενο, αλλά ο ΣΥΡΙΖΑ ίσως οδηγεί σε μια νέα μετα-πολιτικοποίηση. Οπου οι προσκείμενοι σε ένα αριστερό κόμμα θα είναι αυτοί που δεν θα έχουν καμία συμμετοχή στις διεργασίες του. Να σημειώσουμε πως ακόμη και το ΠΑΣΟΚ της πρώτης τετραετίας, παρά το γεγονός πως δεν ήταν κόμμα της Αριστεράς, είχε διατηρημένη έντονα την κουλτούρα της ένταξης και της συμμετοχής για τα μέλη και τους οπαδούς του.

Από την άλλη, σε ανάποδη τροχιά η Νέα Δημοκρατία έχει μέλη (έστω και αχαρτογράφητα εσωκομματικά) αλλά στερείται αρχηγού. Η μάχη των φυλάρχων εδώ διεξάγεται με έναν κάποιο διοικητισμό, όχι ως αποτέλεσμα κάποιας διεργασίας της βάσης της. Η κοινωνική συμμαχία που είχε πετύχει ο Καραμανλής ο Β’ έχει διαρραγεί. Το ιδεολογικό της στίγμα ψάχνεται μεταξύ ριζοσπαστικού φιλελευθερισμού και λαϊκής Δεξιάς, αναζητώντας τον ενοποιητικό κρίκο για τα δύο. Το στοίχημα του ΣΥΡΙΖΑ είναι να διαχύσει τον Τσίπρα στο κόμμα και στη βάση. Το στοίχημα της ΝΔ είναι να συμπυκνώσει τη βάση και το κόμμα σε έναν αντι-Τσίπρα. Ομολογουμένως, ενδιαφέρουσα συγκυρία.

Τελευταία Νέα