Αναζήτηση
Ποιο είναι το πάγιο αίτημα του φιλευρωπαϊκού τόξου στην Ελλάδα; Το χτύπημα των συντεχνιών. Και ομολογουμένως εν μέρει σε αυτό έχει δείξει συνέπεια και πίστη. Το θέμα είναι όμως πώς ορίζεις κάθε φορά τη συντεχνία. Για παράδειγμα, για χρόνια ως συντεχνία οριζόταν κάθε εργατικός κλάδος που σήκωνε κεφάλι. Σωστό; Εν μέρει ναι. Γιατί υπήρχαν και υπάρχουν κλάδοι που ανέπτυσσαν ή αναπτύσσουν χαρακτηριστικά συντεχνίας και, άρα, άβατου στα των προνομίων τους.
Εδώ όμως τα όρια είναι δυσδιάκριτα. Για παράδειγμα, μία σειρά προνομίων έχουν ακριβώς αποσπαστεί ως μέρος μιας συλλογικής κατάκτησης. Επίσης, ως μέρος ενός κάποιου κοινωνικού συμβολαίου. Και το γεγονός πως ορισμένοι κλάδοι αναπτύσσουν στρεβλώσεις δεν καθιστά μεταρρύθμιση κάθε απόπειρα ξεχαρβαλώματός τους.
Παρ’ όλα αυτά, ορισμένοι στη χώρα έχουν μια παράξενη αντίληψη για τις συντεχνίες και τα όριά τους. Για παράδειγμα, ουρλιάζουν όλο λυρισμό για τα σκανδαλώδη προνόμια μέχρι να θιχτούν οι ίδιοι. Σας έχω παράδειγμα. Ο Ιατρικός Σύλλογος Αθηνών με ανακοίνωσή του διαφωνεί με την πληρωμή της ιατρικής επίσκεψης με πιστωτική κάρτα και καλεί την κυβέρνηση να επανεξετάσει το μέτρο. Στη θέση αυτή εμμένει μετά τη χθεσινή συνάντηση των εκπροσώπων του με τον Τρύφωνα Αλεξιάδη. Μάλιστα σημειώνει πως δεν χτυπιέται έτσι η φοροδιαφυγή αφού εδώ μιλάμε για παροχή υπηρεσιών και όχι για προϊόν. Λέει επίσης με λίγα λόγια ότι οι γιατροί αδυνατούν να αγοράσουν το μηχάνημα για τη χρεωστική κάρτα και, επίσης, ότι μπαίνουν σε επισφάλεια τα προσωπικά δεδομένα των ασθενών. Η αλήθεια είναι κάπου στη μέση, παρότι η ανακοίνωση προκαλεί τουλάχιστον σκέψεις. Οντως, οι γιατροί έχουν προλεταριοποιηθεί τα χρόνια της κρίσης. Οχι όμως περισσότερο από άλλους κλάδους. Οντως, η φοροδιαφυγή χτυπιέται στη ρίζα της και όχι στην απόληξή της. Και βέβαια, όντως, το μπαράζ φόρων δεν συνεπάγεται εξορθολογισμό.
Από κάπου πρέπει να αρχίσεις όμως. Και είναι τουλάχιστον προκλητικό να επικαλείσαι το απόρρητο του φακέλου των ασθενών σου ή να υπενθυμίζεις πως παρέχεις υπηρεσία και όχι προϊόν. «Δεν ευθύνεται ο ιατρικός κόσμος για την ανικανότητα του κράτους να εισπράξει τους φόρους του» αναφέρει ο Ιατρικός Σύλλογος Αθηνών. Φαντάζομαι πάντως ότι το κράτος έχει ακόμη το δικαίωμα να επιλέγει τον τρόπο. Εδώ θα πρόσθετα να προσμετρώνται τα ιατρικά έξοδα στο φορολογητέο εισόδημα και, επίσης, να πληρώνονται αμέσως οι γιατροί από τον ΕΟΠΥΥ για να είμαστε δίκαιοι.
Εν πάση περιπτώσει, ο πρόεδρος του Συλλόγου που πρωτοστάτησε στα events του αδυσώπητου αντισυντεχνίτικου Μένουμε Ευρώπη το καλοκαίρι, καλό είναι να ξανασκεφτεί ότι το πέρασμα από την Εσπερία έχει προαπαιτούμενο κάποιες αλλαγές. Εκτός αν θέλουμε να μένουμε Ευρώπη μονίμως εις βάρος των γύρω.
