Κάθε νόμισμα έχει δύο όψεις. Εξαρτάται ποια πλευρά κοιτάζει ο καθένας. Η Ελλάδα, για παράδειγμα, βλέπει τις τεράστιες προσφυγικές ροές που δέχεται λόγω της γεωγραφικής της θέσης ως ευρωπαϊκό πρόβλημα. Βέβαια, είτε της αρέσει είτε όχι, είναι και δικό της πρόβλημα.

Η ευρωπαϊκή διάσταση έγκειται στην υποχρέωσή της να λάβει θέση στις πολιτικές ζυμώσεις που βρίσκονται σε εξέλιξη για την αντιμετώπιση του ζητήματος. Και κυρίως στην υποχρέωσή της να φυλάξει τα σύνορά της, που είναι και ευρωπαϊκά σύνορα.

Συμφέρον από τη φύλαξη των ελληνικών συνόρων και την καταγραφή των προσφύγων και μεταναστών, ώστε να είναι σαφές ποιος χαρακτηρίζεται τι και προς τα πού κατευθύνεται, έχουν και οι Αμερικανοί με τα «ευήκοα ώτα». Τα αμερικανικά ευχολόγια για συνδρομή στο Μεταναστευτικό, στο ζήτημα της καταγραφής αναφέρονται. Αυτό που ενδιαφέρει πρωτίστως τους Αμερικανούς είναι να διασφαλιστεί ότι δεν χαρακτηρίζουμε πρόσφυγες τυχόν τζιχαντιστές και μετά τους στέλνουμε με λεωφορείο στη Βόρεια και την Κεντρική Ευρώπη.

Η ειρωνεία είναι ότι στην παρούσα φάση οι απόψεις του Αλέξη Τσίπρα και της Ανγκελα Μέρκελ ταυτίζονται. Ούτε η Μέρκελ ούτε ο Τσίπρας θέλουν φράκτες τύπου Ορμπάν. Το Βερολίνο θέλει, όμως, καλύτερη προστασία των εξωτερικών συνόρων της Ενωσης. Και σε αυτό, σύμφωνα με τη χθεσινή παραδοχή της, η καγκελάριος ταυτίζεται με τον έλληνα Πρωθυπουργό.

Η δεύτερη ειρωνεία είναι ότι ακόμη και ο Βόλφγκανγκ Σόιμπλε ανησυχεί για το Μεταναστευτικό. Ενδεικτικό είναι ότι, σύμφωνα με μια γραμμή πληροφόρησης, στο τελευταίο Ecofin στο Λουξεμβούργο ο Σόιμπλε δεν μίλησε για την οικονομία. Εκανε στους υπουργούς Οικονομικών των 28 διάλεξη για το Μεταναστευτικό και για το πώς ο χειρισμός του θα αποτελέσει ορόσημο για το μέλλον της ΕΕ.

Η συγκυρία το έφερε έτσι ώστε η θέση της Ελλάδας να αναβαθμίζεται, αλλά πάλι για τους λάθος λόγους. Αυτό που λέει η Ευρώπη είναι ότι η Ελλάδα χρειάζεται βοήθεια για τη φύλαξη των συνόρων της και την αποτελεσματική καταγραφή των αιτούντων άσυλο. Αυτό που αποφεύγει να πει δημοσίως είναι ότι θεωρεί τους μέχρι σήμερα χειρισμούς απογοητευτικούς, αλλά δεν θέλει να ρίξει νερό στον μύλο ακροδεξιών και ξενοφοβικών φωνών.

Η Ελλάδα δεν θα φύγει εύκολα από το μικροσκόπιο. Τα καλά νέα είναι ότι δεν αποκλείεται, όπως υπονόησε ο Πιερ Μοσκοβισί, η χώρα μας να λάβει ως αντάλλαγμα για να χειριστεί την προσφυγική κρίση μια ελαφρά παρέκκλιση από τους συμφωνηθέντες δημοσιονομικούς στόχους (μόνο αν συμφωνήσει και ο Σόιμπλε).

Το κακά νέα είναι ότι πλέον καθίσταται σαφές ότι η μεταναστευτική πολιτική που ακολούθησε η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ κατά την πρώτη της περίοδο έχει εξαντλήσει τα όριά της. Οχι μόνο επειδή πλέον ούτε η Ευρώπη ούτε η Ελλάδα έχουν την πολυτέλεια να κάνουν τα στραβά μάτια. Αλλά και επειδή αν η κυβέρνηση ακολουθήσει τον ίδιο δρόμο όσο το πρόβλημα θα γιγαντώνεται, κινδυνεύει να προσφέρει το τέλειο άλλοθι στην Ακρα Δεξιά και να αλείψει με τα ίδια της τα χέρια το βούτυρο στο ψωμί της Χρυσής Αυγής.