[Στίγμα] Γέρων στη στέγη

«Εκανα ένα λάθος, για πόσο ακόμη θα πρέπει να το πληρώνω;» μου είπε «μ’ ένα παράπονο, μ’ ένα παράπονο πικρό» (κατά τον υπέροχο στίχο του Νίκου Γκάτσου) όταν με τα πολλά κατάφερα να τον πείσω ότι πρέπει να κατέβει, διότι τα «κεραμίδια» δεν είναι χώρος για γέροντες.

Το «λάθος» είναι το γνωστό –όχι του Σαμαράκη, αλλά του Νικολόπουλου: είχε εκφράσει τον… ενθουσιασμό του (το λέω όσο πιο κομψά γίνεται) για τον γάμο του πρωθυπουργού του Λουξεμβούργου Ξαβιέ Μπετέλ με τον σύντροφό του. Και είναι αυτό το «λάθος» που κράτησε και αυτή τη φορά τον αγωνιστή βουλευτή εκτός κυβέρνησης.

–Αν θυμάμαι καλά, την ημέρα της συγκρότησης της κυβέρνησης, πήγατε στην Κουμουνδούρου, δεν τους πείσατε;

–Πήγα, ναι, τους είδα όλους. Και τον Αλέξη, και τον Παππά που μου κάνει τον φίλο, είδα κι άλλους, έκατσα δυο ώρες. Λέγαμε καλαμπούρια…

–Και;

–Τι και; Τους τα είπα όπως έπρεπε. Δηλαδή ήμουν καλός όταν εκτελούσα τις αποστολές που μου ανέθεταν, και τώρα δεν είμαι καλός να μπω στην κυβέρνηση; Εκανα ένα λάθος. ΟΚ, το παραδέχθηκα, ζήτησα συγγνώμη, αλλά ώς πότε θα μου το κοπανάνε; Βαρέθηκα πια. Ο Νικολόπουλος θα παίξει από εδώ και πέρα μπάλα μόνος του.

–Με τρομάζετε. Αποστολές; Τι αποστολές;

–Ξέρουν αυτοί, δεν θα πω τίποτε περισσότερο. Αλλά δεν φταίνε αυτοί…

–Ποιος φταίει;

–Ο Πάνος φταίει. Να τους πει «δεν θέλετε τον Νικολόπουλο; Δεν θέλω τον Φλαμπουράρη». Αλλά δεν είπε τίποτε. Κοίταξε την πάρτη του μόνο…

Μου είπε πολλά και διάφορα ακόμη, ο «γέρων», όπως του αρέσει να τον φωνάζουν, Νικολόπουλος, ο οποίος έχει γνωστές και ισχυρές σχέσεις με την Εκκλησία (ώς και μεταπτυχιακό στα Οικονομικά της Εκκλησίας έχει κάνει το θηρίο) –άρα αυτό που λέει για «αποστολές» συνάγω ότι με την Εκκλησία θα σχετίζεται…

Ομηρεία

Ευκαιρίας δοθείσης και καθώς ασχολούμαι για πολλοστή φορά με το κόμμα «Π. Καμμένος και Σία Ανεξάρτητοι Ελληνες», οφείλω να επισημάνω στην εκπρόσωπο Χρυσοβελώνη, πριν κάνει δηλώσεις ηρωικές και πένθιμες του είδους εξετάζουμε την αποπομπή του πρώην porta porta και νυν «τοίχο τοίχο να μη σε πετύχω» ρατσιστή Καμμένου, να ρίχνει και καμιά ματιά σ’ αυτόν τον έρμο τον Κανονισμό της Βουλής.

Ποιον Καμμένο να διώξει, και ποιον Νικολόπουλο; Αυτοί κρατούν τον… εντελώς καμμένο αρχηγό τους στο χέρι, και όχι εκείνος αυτούς. Διότι, αν έστω και ένας αποχωρήσει από την ΚΟ του καμμένου κόμματος, που σήμερα έχει δέκα βουλευτές, αυτομάτως ο Π. Καμμένος χάνει την ιδιότητα του αναγνωρισμένου εντός Βουλής αρχηγού κόμματος και μαζί χάνει και μια σειρά προνομίων, όπως π.χ. το να μπορεί να μετέχει σε προ ημερησίας διατάξεως συζητήσεις σε επίπεδο πολιτικών αρχηγών.

Στοχοπροσήλωση

Ομως η ζωή συνεχίζεται, και αυτό είναι το σημαντικό. Στο πλαίσιο αυτής της πραγματικότητας, δεν μπορώ παρά να εξάρω την αποφασιστικότητα της συντρόφου του Πρωθυπουργού Μπέττυς Μπαζιάνα, εκ Καρδίτσης Θεσσαλίας ορμωμένης, να χτίσει τη δική της, προσωπική, καριέρα και να μη στηρίζεται στην ιδιότητα του συντρόφου της Αλέξη.

Αναφέρομαι βέβαια στην είδηση που μας ήρθε από την Κοζάνη, ότι προσελήφθη για να διδάξει στο εκεί εδρεύον Τμήμα Μηχανολόγων Πληροφορικής του Πανεπιστημίου Δυτικής Μακεδονίας.

Ο πρύτανης Αντώνης Τουρλιδάκης με τον οποίο συνομίλησα με διαβεβαίωσε –και δεν έχω λόγους να αμφιβάλλω –για το αδιάβλητο της διαδικασίας πρόσληψης της συντρόφου του Πρωθυπουργού στο Πανεπιστήμιο. «Επελέγη με βάση τα προσόντα της» μου είπε.

Από μέλος της επιτροπής αξιολόγησης που με παρακάλεσε να τηρήσω την ανωνυμία του, πληροφορήθηκα ότι για τη θέση υπήρχαν και άλλες τρεις υποψηφιότητες, αλλά επελέγη η σύντροφος του Πρωθυπουργού, διότι είχε όλα τα τυπικά προσόντα. Ητοι: διδακτορικό από το Πανεπιστήμιο Πατρών, 14 δημοσιεύσεις σε περιοδικά και παρουσίες σε συνέδρια πληροφορικής, γεγονός που της έδωσε την επίζηλη θέση.

Θα διδάσκει μία ημέρα την εβδομάδα, επί πέντε ώρες, και το σύνολο των αποδοχών της θα είναι 3.000 ευρώ για το πρόγραμμα του χειμερινού εξαμήνου, που είναι στην ουσία τρίμηνο –ώς την Εξεταστική του Ιανουαρίου. Το μάθημα που θα διδάσκει είναι Δίκτυο Υπολογιστών.

Για να έχω μια πιο ολοκληρωμένη εικόνα, ρώτησα φίλη μου πανεπιστημιακό για το «τι είναι αυτό που μπορεί να κάνει μια εργαζόμενη μητέρα δυο μικρών παιδιών να πηγαίνει χειμωνιάτικα στην Κοζάνη, να διδάσκει πέντε ώρες και να επιστρέφει Αθήνα. Μπορεί να το κάνει για τα χρήματα;».

Η απάντηση με εξέπληξε: «Φυσικά δεν είναι τα χρήματα. Είναι για το CV της (δεν το εξηγώ αυτό, υπάρχει και το Google να δει κανείς τι σημαίνουν τα αρχικά). Η γυναίκα είναι προφανές ότι προτίθεται να κάνει πανεπιστημιακή καριέρα και θέλει να αθροίσει και τη διδασκαλία στο Πανεπιστήμιο Δυτικής Μακεδονίας στα προσόντα της».

Ιδού, λοιπόν, ποιος είναι ο πραγματικός λόγος μιας τέτοιας σκληρής και επίπονης απόφασης (χειμώνα στην Κοζάνη): θέλει να γίνει καθηγήτρια πανεπιστημίου!

Δεν είναι κακό, τουναντίον! Και εξηγεί και ώς έναν βαθμό τη σπουδή της να αποσπαστεί προεκλογικά και ελαφρώς παρανόμως (μέσα στον Αύγουστο) από την Α’ Εκπαιδευτική Περιφέρεια Αθηνών όπου είναι διορισμένη ως καθηγήτρια Μέσης Εκπαίδευσης στο ΕΜΠ –τα σχετικά έγγραφα τα έχω στο αρχείο μου, εννοείται.

Καμία συναίσθηση

Είχα τη χαρά χθες να συνομιλήσω με προβεβλημένο στέλεχος του Ποταμιού επί άλλου θέματος, αλλά μοιραία, μετά την εξάντληση της σχετικής συζήτησης, μεταφέρθηκε και στο εκλογικό αποτέλεσμα –ήττα για το κόμμα. Ενημερώνω τον αρχηγό Σταύρο (ως οφείλω εξαιτίας της μακρόχρονης σχέσης μας) ότι πρέπει να προετοιμαστεί διότι όταν αυτός δηλώνει ότι το 4% δεν είναι ήττα, οι υπόλοιποι που τον ακούν είναι έτοιμοι να εκραγούν. Το ίδιο αισθάνονται και όταν επιμένει στη μοναχική πορεία του κόμματος, αδιαφορώντας για τις εξελίξεις στον χώρο της Κεντροαριστεράς. «Δεν καταλαβαίνει ότι στις επόμενες εκλογές θα εξαϋλωθούμε;» μου παρατήρησε υπό τύπον ερωτήσεως το στέλεχος.