Εναν χρόνο και βάλε μετά την πρώτη εμφάνισή του στην ευρωπαϊκή πολιτική σκηνή με την ιδιότητα του υποψηφίου για την προεδρία της Ευρωπαϊκής Επιτροπής και σχεδόν οκτώ μήνες μετά την πρώτη παρουσία του σε σύνοδο αρχηγών κρατών και κυβερνήσεων της ΕΕ, ο Αλέξης Τσίπρας επιστρέφει εκ νέου αύριο στις Βρυξέλλες με το πολιτικό προφίλ του ίσως περισσότερο αναβαθμισμένο παρά ποτέ. Ακόμη και «ορκισμένοι εχθροί» του από τον χώρο της ευρωπαϊκής Δεξιάς αναγνωρίζουν πλέον πως τους τελευταίους μήνες έδειξε ότι διαθέτει μεγάλα αποθέματα πολιτικής δύναμης και θάρρους, ενώ «σύντροφοί» του από τον χώρο της ευρωπαϊκής Αριστεράς, που τον τελευταίο καιρό απέφευγαν συστηματικά τον πολιτικό συγχρωτισμό μαζί του, όπως ο Πάμπλο Ιγκλέσιας του Podemos, άλλαξαν ρότα διαισθανόμενοι ότι μάλλον κερδίζουν παρά χάνουν φωτογραφιζόμενοι μαζί του.

Γκρίζα ζώνη, κυρίως στα μάτια της ευρωπαϊκής Αριστεράς, εξακολουθεί ασφαλώς να είναι για τον Αλέξη Τσίπρα η εμμονή του στην κυβερνητική συνεργασία με τους ΑΝΕΛ του Πάνου Καμμένου. Πρόκειται όμως για μια γκρίζα ζώνη στην οποία ήδη έχουν βαδίσει άλλα κόμματα της ευρωπαϊκής Κεντροαριστεράς, όπως για παράδειγμα οι Σοσιαλδημοκράτες της Αυστρίας που συνεργάζονται εδώ και χρόνια με το ακροδεξιό Κόμμα των Ελευθέρων, χωρίς κανενός το αφτί να ιδρώνει στην Ευρώπη.

Τούτων δοθέντων, η αυριανή εμφάνιση του Αλέξη Τσίπρα στις Βρυξέλλες μάλλον θα είναι, τόσο για τον ίδιο όσο και για τους υπόλοιπους Ελληνες, η λιγότερο αγχωτική από τότε που ανέλαβε την πρωθυπουργία. Εφεξής λίγοι θα είναι αυτοί που θα εξακολουθούν να αμφιβάλλουν για την ειλικρίνεια του ευρωπαϊκού προσανατολισμού του και ελάχιστοι αυτοί που θα του καταλογίζουν ότι στόχος του είναι η έξοδος της Ελλάδας από την Ευρώπη. Πόσω μάλιστα όταν τα μηνύματα που έρχονται από την Αθήνα στις Βρυξέλλες και τις άλλες ευρωπαϊκές πρωτεύουσες βεβαιώνουν ότι ο κίνδυνος διαρρηγμάτων στο ελληνικό «φιλοευρωπαϊκό μέτωπο» δεν προέρχεται πλέον τόσο από στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ όσο από στελέχη της Νέας Δημοκρατίας. Στελέχη που –όπως συνέβη προ πενταετίας –θεωρούν ότι το κόμμα της αξιωματικής αντιπολίτευσης θα πρέπει να λάβει διακριτές αποστάσεις από όσα έχουν συμφωνήσει οι άλλες χώρες της ευρωζώνης με την Ελλάδα. Με τα γνωστά, βεβαίως, αποτελέσματα.