Παρακολουθούμε τις τελευταίες μέρες τον ηθικό κατήφορο του ΣΥΡΙΖΑ με τις αποκαλύψεις για τις πληρωμές προς εταιρεία συμφερόντων του κ. Φλαμπουράρη.

Για όσους προειδοποιούσαν από μήνες πως η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ έχει αντιγράψει καθετί που κατέκρινε στις προηγούμενες φαύλες κυβερνήσεις, οι αποκαλύψεις δεν πέφτουν ως κεραυνός εν αιθρία. Θυμίζω πως ήδη στις 5/5/2015 είχα προειδοποιήσει από το βήμα της Βουλής πως: «Οταν η δικιά μας αντιπολίτευση –σωστή πιστεύουμε, […] σας λέει: Κύριοι, το παλιό πολιτικό σύστημα δεν έφτιαξε ποτέ θεσμούς, εσείς τι λέτε; «Είμαστε έντιμοι»» και συνέχισα να κατακρίνω την απουσία δικλίδων ασφαλείας, καθώς χωρίς θεσμούς, κανένας δεν μένει έντιμος. Η εξουσία φθείρει και η απόλυτη εξουσία διαφθείρει απόλυτα.

Πολλοί από εμάς, ασχέτως των πολιτικών μας διαφορών, είχαμε την ελπίδα πως ο κ. Τσίπρας θα άλλαζε σελίδα στην πολιτική ζωή του τόπου, θα είχε την τόλμη να αλλάξει πρακτικές και συνήθειες, θα έφερνε ένα νέο ήθος στην πολιτική ζωή του τόπου.

Αντί για αυτό ζήσαμε τη διακυβέρνηση ΝΔ – ΠΑΣΟΚ στη νιοστή.

Αντί για νομοσχέδια που ψηφίζονται ως κατεπείγοντα σε τρεις μέρες, νομοσχέδια που ψηφίζονται ως υπερκατεπείγοντα –χωρίς να προβλέπεται από τον Κανονισμό της Βουλής –σε μία μέρα.

Στον βραχύ βίο των εφτά μηνών της κυβέρνησης είχαμε συνολικά εννιά ΠΝΠ, εκ των οποίων μόνο δύο έχουν κυρωθεί μέχρι στιγμής με νόμο, δηλαδή εφτά ΠΝΠ δεν έχουν κυρωθεί ποτέ αντί για τη μία ΠΝΠ που δεν ήρθε στην προηγούμενη Βουλή.

Είναι χαρακτηριστικό πως απολογιστικά είχαμε εννιά κατεπείγοντα νομοσχέδια σε σύνολο δεκαπέντε και μόλις τέσσερα που συζητήθηκαν με την κανονική διαδικασία.

Ομως και στο ηθικό πεδίο, είδαμε υπουργούς να καταλαμβάνουν θέσεις που τους επιτρέπουν να διευθετήσουν τις υποθέσεις των πελατών τους, άλλους να έχουν γνώση για τα τραπεζικά και ως διά μαγείας συγγενικά τους πρόσωπα να αποφεύγουν τους περιορισμούς κεφαλαίων αποσύροντας τις καταθέσεις τους, και τώρα με την υπόθεση Φλαμπουράρη να φτάνουμε σε νέα επίπεδα κατάπτωσης.

Είναι δεδομένο πως οι εξηγήσεις που έχουν έως τώρα παρουσιαστεί δεν αντέχουν σε σοβαρή κριτική και είναι απορίας άξιο πώς δεν έχουν ενεργοποιηθεί ακόμη τα αντανακλαστικά της Δικαιοσύνης.

Είδαμε κινήσεις πανικού στο ΓΕΜΗ ώστε να προσπαθήσουν να αλλάξουν το μετοχολόγιο, ιδιωτικό συμφωνητικό με αχρείαστη θεώρηση υπογραφής και μάλιστα από τη ΓΑΔΑ, συμφωνητικό που έπρεπε να κατατεθεί εντός τριμήνου στην Εφορία και δεν κατατέθηκε ποτέ και τέλος μη ύπαρξη πληρωμής για τη μεταβίβαση των μετοχών.

Το τελευταίο είναι και το πιο σημαντικό: εκτός του ότι δεν αποδεικνύεται η μεταβίβαση καθώς δεν αντηλλάγησαν χρήματα, αφού δεν έχει πληρωθεί το τίμημα ακόμη, ο κ. Φλαμπουράρης έχει ακόμη συμφέρον στην εταιρεία. Με απλά λόγια, ως υπουργός μπορεί να πίεζε να πληρωθεί η εταιρεία, ώστε να σιγουρέψει πως θα πληρωθεί ο ίδιος από αυτήν.

Το ανησυχητικό είναι πως τον Απρίλιο στη Βουλή συζητούσαμε τη μεταφορά όλων των διαθεσίμων των Περιφερειών στην Τράπεζα της Ελλάδος για να στηρίξουν την πληρωμή μισθών και συντάξεων.

Πέρα από την υπόθεση αυτή καθαυτή, το σημαντικό είναι να δούμε πώς θα μπορέσουμε να χτυπήσουμε τη διαφθορά.

Το Ποτάμι έκανε κριτική σε όλα τα νομοσχέδια των ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ για το γεγονός πως έδιναν όλες τις αποφάσεις στους υπουργούς χωρίς κανένα κριτήριο. Χαρακτηριστικό παράδειγμα είναι το νομοσχέδιο για τις άδειες των ΜΜΕ που χρήζει τον αρμόδιο υπουργό κυρίαρχο.

Η διαφθορά έχει πολλές μορφές· κόμμα υπόσχεται θέσεις στη μελλοντική κυβέρνηση στους πολιτευτές που δεν θα εκλεγούν· κόμμα νομοθετεί για αυτούς που πάλεψαν να εκλεγεί· άνθρωποι σε θέσεις ευθύνης διευθετούν υποθέσεις συμφερόντων τους ή και χρηματοδοτών τους.

Η αδιαφάνεια και η ψευτοϊδεολογική πόλωση είναι σύμμαχοι της διαφθοράς. Είναι χρέος μας να προτείνουμε λύσεις, όπως αυτές που Το Ποτάμι έχει προτείνει για την Ενιαία Αρχή Προμηθειών, αλλά και τη δυνατότητα οι Εσωτερικές Υποθέσεις της Αστυνομίας να επιλαμβάνονται υποθέσεων διαφθοράς για όλο το Δημόσιο.

Σε αυτές τις εκλογές πολλές ψευδαισθήσεις κατέρρευσαν· ας μετατρέψουμε το οδυνηρό πάθημα σε δημιουργικό μάθημα και ας ψηφίσουμε όσους νηφάλια δίνουν λύσεις στα προβλήματα που το φαύλο πολιτικό σύστημα δημιούργησε.