Θα αποφασίσουμε όλοι μαζί –μείον οι ίσως πολλοί της αποχής –ποιοι, από αύριο και για ένα απροσδιόριστο διάστημα, θα κυβερνήσουν αυτή τη χώρα. Και ποιοι θα τους ελέγχουν.

Και οι δύο μεγάλες παρατάξεις που πρωταγωνιστούν έχουν μεν κομμένα τα φτερά τους, αλλά έχουν ως προς τα βασικά το σκληρό κοινό πρόγραμμα του τρίτου Μνημόνιου που διαπραγματεύτηκε καθυστερημένα –και συνεπώς με τεράστιο για μας κόστος –η πρώτη: ο ΣΥΡΙΖΑ και ψήφισε μαζί του η

δεύτερη: η Νέα Δημοκρατία μαζί με το ΠΑΣΟΚ και Το Ποτάμι. Αν εξαιρέσουμε ένα ενδεχόμενο κρυφό σχέδιο ανατροπής της συμφωνίας με τους εταίρους τύπου Βαρουφάκη και Λαφαζάνη χωρίς τον Βαρουφάκη και τον Λαφαζάνη, με ό,τι αυτό συνεπάγεται για τη χώρα, άλλο πρόγραμμα δεν μας προτείνεται.

Το πρόβλημά μας είναι έτσι να επιλέξουμε εκείνους –τους μεν ή τους δε –που θα εφαρμόσουν καλύτερα τη συμφωνία για να τελειώνουμε σχετικά γρήγορα με τα όσα δεν θέλουμε.

Μόνο; Οχι. Διότι η ψήφος της Κυριακής μπορεί να προδικάσει πολλά άλλα.

Το πρώτο αφορά τους υπόδικους φασίστες της ΧΑ. Θα τους ανακηρύξουμε τρίτο κόμμα με ό,τι αυτό συνεπάγεται θεσμικά; Την απάντηση θα τη δώσουν οι διασπασμένοι κεντροαριστεροί και κεντρώοι αν αυτοί δεν αναδείξουν το κόμμα της προτίμησής τους, το ΠΑΣΟΚ ή Το Ποτάμι, ως τρίτη δύναμη.

Το δεύτερο αφορά, ίσως πια οριστικά, τη δυνατότητα ανάπτυξης και στη χώρα μας ενός σοβαρού ευρωπαϊκού δημοκρατικού σοσιαλιστικού κινήματος παράλληλα με μια βαθιά μεταρρύθμιση των συνδικαλιστικών και συνεταιριστικών φορέων. Δημοκρατικός σοσιαλισμός χωρίς τους εργαζομένους δεν μπορεί να υπάρξει.

Αυτό προϋποθέτει όμως όχι διακηρύξεις καθηγητών και πολιτευομένων, αλλά μια σοβαρότατη επεξεργασία πειστικών, ρεαλιστικών και προοδευτικών προγραμμάτων διακυβέρνησης με ως δεδομένη την παραμονή της χώρας μας στην Ευρωπαϊκή Ενωση. Προϋποθέτει επίσης έναν Σημίτη. Κι αν δεν προσφέρεται αυτός, επείγουσα είναι η δύσκολη φυσικά ανάδειξη ενός άλλου.

Ο Ριχάρδος Σωμερίτης είναι δημοσιογράφος και συγγραφέας. Τελευταίο βιβλίο του: «Οι Λέξεις και οι Μάχες» (Εκδόσεις Πατάκη)