Στη διάρκεια της ταραχώδους ζωής του ο Νέλσον Μαντέλα σπάνια ένιωσε να τον κυριεύει ο φόβος. Ακόμα κι όταν το δικαστήριο τον καταδίκασε το 1962 σε ισόβια κάθειρξη για συνωμοσία, ο ηγέτης των μαύρων της Νότιας Αφρικής παρέμεινε απαθής. Πολλά χρόνια αργότερα αποκάλυψε πως τη μεγαλύτερη αγωνία την ένιωσε στη διάρκεια των αγώνων του Παγκοσμίου Κυπέλλου Ράγκμπι που διοργάνωσε η χώρα του το 1995, όντας ο ίδιος πρόεδρος πλέον της Νότιας Αφρικής.

Ο Μαντέλα αγωνιούσε να κερδίσει το στοίχημα που είχε βάλει με τον εαυτό του. Πίστευε ακράδαντα πως ο αθλητισμός μπορεί να δημιουργήσει ελπίδα εκεί όπου υπάρχει απελπισία. Πίστευε πως είναι πιο ισχυρός από οποιαδήποτε κυβέρνηση για να καταστρέψει τα τείχη του ρατσισμού.

Στην εθνική ομάδα ράγκμπι της Νότιας Αφρικής, τη Springboks, αγωνίζονταν αποκλειστικά λευκοί και αποτελούσε το σύμβολο του ρατσισμού για τους μαύρους. Ο Μαντέλα κατάφερε τελικά μέσα από εκείνους τους αγώνες να ενώσει τον λαό του.

Σε πέντε ημέρες έχουμε εκλογές, αλλά δεν ακούστηκε κουβέντα από τα κόμματα για την πολιτική που θα ακολουθήσουν στον αθλητισμό. «Ποιος ασχολείται με τον αθλητισμό;» θα σκέφτηκαν.

Ας τους θυμίσουμε λοιπόν πως ο μέσος όρος τηλεθέασης του ντιμπέιτ των Τσίπρα και Μεϊμαράκη ανήλθε στο 28,4%, όταν ο αντίστοιχος του αγώνα της Εθνικής με την Ακτή Ελεφαντοστού πέρυσι στο Μουντιάλ ήταν 64,7%.

Τελευταία Νέα