Η ευρωζώνη έχει ένα γερμανικό πρόβλημα. Η αντιμετώπιση της κρίσης με τη λογική του «επαίτη και του γείτονα» όπως έκανε η Γερμανία, αποδείχθηκε καταστροφική. Επτά χρόνια από την έναρξη της κρίσης η οικονομία της ευρωζώνης είναι σε παρόμοια κακή κατάσταση με αυτή που βρισκόταν η Ευρώπη κατά τη διάρκεια της Μεγάλης Υφεσης του 1930. Η προσπάθεια της Γερμανίας να συντρίψει την Ελλάδα και να την αναγκάσει να εγκαταλείψει το κοινό νόμισμα αποσταθεροποίησε τη νομισματική ένωση. Τα τεράστια πλεονάσματα τρεχουσών συναλλαγών που έχει συσσωρεύσει η Γερμανία, αποτελούν έναν λόγο για την ευρωπαϊκή κρίση και ένα εμπόδιο για την επίλυσή της. Τώρα που το εμπορικό πλεόνασμα της Γερμανίας δεν ανακυκλώνεται πλέον στις χώρες του Νότου, η χώρα «εξάγει» αποπληθωρισμό ενισχύοντας περαιτέρω την ευρωπαϊκή κρίση.

Στην πραγματικότητα, η Γερμανία έχει συνηθίσει να σπάει τους κανόνες χωρίς τιμωρία ή ακόμη και να εφευρίσκει καινούργιους. Υποχρεώνει την Ελλάδα να μεταρρυθμίσει το συνταξιοδοτικό της σύστημα αυξάνοντας τα όρια ηλικίας, ενώ εκείνη χαμηλώνει τα δικά της. Επιμένει να μένουν ανοιχτά τα ελληνικά καταστήματα τις Κυριακές, παρότι τα γερμανικά είναι κλειστά. Οι μικρές γερμανικές αποταμιευτικές τράπεζες της περιφέρειας με έναν σωρευτικό απολογισμό που ξεπερνά το 1 τρισ. ευρώ συνεχίζουν να μένουν εκτός των ελέγχων της ΕΚΤ. Ο μοναδικός κανόνας της ευρωζώνης που υποτίθεται ότι θα ήταν απαραβίαστος αφορά το αμετάκλητο της συμμετοχής μιας χώρας σε αυτή. Η Γερμανία όχι μόνο καταπάτησε αυτόν τον κανόνα, αλλά πρόσφατα ο Σόιμπλε εφηύρε έναν νέο, ότι η ελάφρυνση χρέους απαγορεύεται στην ευρωζώνη. Είναι σαν οι ΗΠΑ να αποφασίζουν μονομερώς ότι η αρχή του ΝΑΤΟ για τη συλλογική άμυνα επιτρέπει να συμβαίνει αυτό που διατάζει η αμερικανική κυβέρνηση.

Ο Φιλίπ Λεγκρέν ήταν οικονομικός σύμβουλος του προέδρου της Ευρωπαϊκής Επιτροπής από το 2011 έως το 2014

Τελευταία Νέα