Ας το δούμε σαν μια μικρή ιστορία: ο διεθνούς φήμης ρωσοϊσλανδός πιανίστας Βλαντίμιρ Ασκενάζι είχε επιλέξει επί 20 χρόνια ως τόπο παραθερισμού και μελέτης του ένα σπίτι, ψηλά πάνω από την Παναγίτσα, στο Γιαλάσι της Αρχαίας Επιδαύρου. Ενα ατύχημα του γιου του Ντίμκα με κρις κραφτ τον έκανε να αφήσει, αλλά όχι να ξεχάσει την αγαπημένη του Επίδαυρο. Το σπίτι πουλήθηκε αλλά εκείνος επιστρέφει κάθε καλοκαίρι με το σκάφος του και την οικογένειά του στα «νερά του». Αλλωστε και η κόρη του Νάσκα έχει μείνει στην Ελλάδα, προσφέροντας εθελοντική εργασία. Τούτη τη χρονιά ο Βλαντίμιρ Ασκενάζι επιστρέφει και με άλλον σκοπό: να μιλήσει για την Ελλάδα που χτυπιέται από παντού. Και να προσφέρει εκείνο που μπορεί, μαζί με τον πιανίστα επίσης γιο του Βόβκα: μουσική. Ως μήνυμα και ως βοήθεια στον Πολιτιστικό Σύλλογο Αρχαίας Επιδαύρου, που κάνει κι εκείνος ό,τι μπορεί –με πολιτισμό και μαθήματα θεάτρου, χορού, ακόμη και παραδοσιακού τραγουδιού από τον πολύ καλό Κορίνθιο Παναγιώτη Λάλεζα –για τον τόπο του, αλλά τα βγάζει δύσκολα πέρα. Τόσο που λίγο έμελλε να σταματήσει τα μαθήματα και να ξενοικιάσει τον χώρο του. Μία συναυλία για δύο πιάνα και έργα Ραχμάνινοφ, Ραβέλ και Σούμπερτ, την Κυριακή 12 Ιουλίου, στο πλαίσιο του Φεστιβάλ και στο μικρό θεατράκι της Επιδαύρου, είναι η χείρα βοηθείας που δέχεται ο Σύλλογος (και η «ψυχή» του, ο Δημήτρης Γκίνης) από τους Ασκενάζι.