Υστερα από τρεις ώρες που έχεις περπατήσει σε δρόμους από τους οποίους δεν είχες περάσει ποτέ, που κάθησες αποκαμωμένος σε βρώμικα σκαλοπάτια, που χαμογέλασες σε περαστικούς πιστεύοντας ότι ήταν ο «κάποιος» που θα έπρεπε να σε παραλάβει, που χτύπησες κουδούνια αγνώστων, αναρωτιέσαι: Αξιζε τον κόπο; Και η απάντηση –η δική μου τουλάχιστον –είναι ναι. Διότι όσο κι αν ξεκίνησα να δω τη δράση «x-apartments» στο πλαίσιο του Φεστιβάλ Fast Forward της Στέγης Γραμμάτων και Τεχνών (μια ιδέα του Ματίας Λίλενταλ που έχει εφαρμοστεί σε πολλές πόλεις) με την προκατάληψη «άλλη μια θυσία για την τέχνη», τελικά αποδείχθηκε γεμάτη εμπειρίες που δεν ξεχνάς εύκολα, ακόμη κι αν δεν σου άρεσαν και οι επτά στάσεις.

Γιατί; Διότι ήταν η πρώτη φορά που ο Παρθενώνας έχασε τη θέση του πρωταγωνιστή σε μια ταράτσα με πισίνα κάπου στο Μεταξουργείο. Κι αυτό επειδή η εικόνα που είχαμε μπροστά μας (η διαδρομή γίνεται ανά ζεύγη) –ένας «μετανάστης» να παλεύει για να μην πνιγεί, ενώ παπούτσια και ρούχα επιπλέουν στο νερό –κόβει την ανάσα. Διότι είναι εμπειρία να σε υποδέχεται στο σπίτι της η τρανς ακτιβίστρια Πάολα Ρεβενιώτη, φιλόξενη κι ανοιχτή να συζητήσει τα πάντα. Διότι είναι ευκαιρία να μπεις στον ολοκαίνουργιο, αλλά σφραγισμένο, σταθμό τρένων στη Λιοσίων και να μιλήσεις με τους αστέγους που έχουν στήσει το αυτοσχέδιο σπίτι τους δίπλα στις αποβάθρες ακολουθώντας τις οδηγίες ενός αστέγου από την Ιαπωνία που είναι παρών. Διότι είναι πρόκληση να πατάς στον καναπέ ενός διαμερίσματος για να απαγγείλεις ένα ποίημα κι είναι ενδιαφέρον να καλείσαι να βάλεις τις δικές σου πινελιές σε ένα πορτρέτο που θα ζωγραφίσουν συνολικά 100 άτομα. Κι είναι, αν μη τι άλλο, διότι είναι σουρεαλιστικό την ώρα που ένας «κύκνος» χορεύει σε μια αυλή στον Κολωνό, μια γιαγιά να ανοίγει δίπλα του φύλλο για πίτα.

«X-apartments» σε δύο διαδρομές –Κολωνός και Κυψέλη –έως και την Κυριακή, 16.00 -20.00. Πληροφορίες στο www.sgt.gr