Πληρωμές με το σταγονόμετρο από το Δημόσιο προς ιδιώτες

Θηλιά στην πραγματική οικονομία αποτελεί η σημαντική αύξηση των ληξιπρόθεσμων υποχρεώσεων του Δημοσίου προς τους ιδιώτες, με το Γενικό Λογιστήριο του Κράτους (ΓΛΚ) να πληρώνει κάθε μήνα τα απολύτως απαραίτητα και αυτά με εκτεταμένη χρήση από τα ταμειακά διαθέσιμα φορέων της γενικής κυβέρνησης.

Τα επίσημα στοιχεία του ΓΛΚ αποτυπώνουν τη σημαντική επιδείνωση των συνθηκών ρευστότητας στην αγορά με ευθύνη του ελληνικού Δημοσίου. Δείχνουν αύξηση των ληξιπρόθεσμων χρεών του Δημοσίου προς ιδιώτες στα 3,7 δισ. ευρώ στα τέλη Μαρτίου από 3,3 δισ. στα τέλη Φεβρουαρίου και 3 δισ. στις αρχές του χρόνου. Σε ένα τρίμηνο δηλαδή, το φέσι του Δημοσίου προς τον ιδιωτικό τομέα αυξήθηκε κατά 700 εκατ. ευρώ, χωρίς να υπολογίζονται οι καθυστερήσεις στις επιστροφές φόρων, οι οποίες επίσης έχουν αυξηθεί. Από τα ίδια στοιχεία προκύπτει ότι αν ληφθούν υπ’ όψιν και οι εκκρεμείς επιστροφές φόρου (διογκώθηκαν σε 688 εκατ. από 628 εκατ. τον Φεβρουάριο), οι υποχρεώσεις πληρωμών του Δημοσίου προς ιδιώτες με καθυστέρηση μεγαλύτερη των 90 ημερών φτάνουν τα 4,4 δισ. στο τρίμηνο.

Οι καθυστερήσεις πληρωμών από το Δημόσιο επηρεάζουν άμεσα και δραστικά την πραγματική οικονομία, καθώς διευρύνουν τον πάγιο τα τελευταία χρόνια κύκλο καθυστερήσεων στον ιδιωτικό τομέα. Η καθυστέρηση πληρωμής του προμηθευτή του Δημοσίου μεταφράζεται σε καθυστέρηση πληρωμών των δικών του προμηθευτών και των υπαλλήλων του συντηρώντας τις πιέσεις στις όποιες προοπτικές ανάκαμψης της οικονομίας.

Για την αύξηση των ληξιπρόθεσμων υποχρεώσεων του Δημοσίου είχε προϊδεάσει το ΓΛΚ προ εβδομάδων, όταν είχε δημοσιοποιήσει τα στοιχεία εκτέλεσης του προϋπολογισμού. Ανέφερε τότε ότι οι δαπάνες του τακτικού προϋπολογισμού στο τρίμηνο ήταν μειωμένες κατά 1,338 εκατ. ευρώ σε σχέση με τον στόχο. «Οι χαμηλότερες δαπάνες οφείλονται κυρίως στην αναδιάρθρωση του ταμειακού προγραμματισμού με βάση τις επικρατούσες ταμειακές συνθήκες» ανέφερε το ΓΛΚ εκτιμώντας ότι «μετά την ομαλοποίηση των ταμειακών συνθηκών οι δαπάνες θα επανέλθουν στα επίπεδα των στόχων του προϋπολογισμού».

Η επαναφορά των δαπανών στους στόχους του προϋπολογισμού συνιστά δύσκολο εγχείρημα καθώς προϋποθέτει παράλληλη επαναφορά των εσόδων στους στόχους του προϋπολογισμού (καταγράφεται υστέρηση 750 εκατ. ευρώ) και εισροή κεφαλαίων για την κάλυψη των χρηματοδοτικών αναγκών του Δημοσίου. Αξίζει να σημειωθεί ότι σταδιακά το Δημόσιο θα πρέπει να αρχίσει να εξοφλεί και τους φορείς της γενικής κυβέρνησης, οι οποίοι έχουν συνδράμει περί τα 10 δισ. ρευστότητας μέσω repos.