Ποτέ δεν είναι αργά. Ο,τι δεν πέτυχε το 2010, όταν ο ΣΥΡΙΖΑ του είχε προτείνει να είναι υποψήφιος για τον Δήμο Αθηναίων, φαίνεται ότι πετυχαίνει τώρα. Ο Διονύσης Τσακνής οδεύει προς την προεδρία της ΕΡΤ.

Η θέση βέβαια δεν έχει την ίδια πολιτική βαρύτητα με εκείνη που είχε προταθεί στον Τσακνή πριν από πέντε χρόνια. Η σημασία που της αποδίδει η κυβέρνηση φάνηκε από το γεγονός ότι πριν καν δημοσιοποιηθεί η σύνθεση του νέου Διοικητικού Συμβουλίου είχαν διαρρεύσει οι εκλεκτοί για τις υφιστάμενες θέσεις-κλειδιά, όπως του διευθυντή ειδήσεων ή του παρουσιαστή του κεντρικού δελτίου. Φως φανάρι ότι η κυβέρνηση δεν έψαχνε μάνατζερ για τη θέση του προέδρου. Μάνατζερ είναι η ίδια. Εψαχνε σύμβολο.

Διά του Τσακνή πάντως η κυβέρνηση αποκτά το άλλοθι ότι δεν επέλεξε κομματικό στέλεχος, αφού ο καλλιτέχνης που δηλώνει διαχρονικά ΚΚΕ, στήριξε στις τελευταίες εκλογές την ΑΝΤΑΡΣΥΑ, ενώ η πιο πρόσφατη πολιτική του παρέμβαση ήταν η ανοιχτή επιστολή που απηύθυνε προς τον Πρωθυπουργό για να εκδηλώσει τη συντροφική ανησυχία του για τη συμφωνία της 20ής Φεβρουαρίου.

Αυτά τα χαρακτηριστικά του ανένταχτου αντισυστημικού φαίνεται ότι ισορροπούν πολιτικά την ετέρα επιλογή για τη θέση του διευθύνοντος συμβούλου, για την οποία επελέγη ο Λάμπης Ταγματάρχης, επαγγελματίας με προϋπηρεσία στην ΕΡΤ επί Γιώργου Παπανδρέου. Είναι μια επιλογή που ήταν βέβαιο ότι θα προκαλούσε αντιδράσεις από τους συνδικαλιστές, τα αιτήματα των οποίων δεν σταματούν στην επανασύσταση του παλαιού φορέα.

Ο Τσακνής πάντως έχει το παράσημο του αλληλέγγυου που τραγούδησε στο προαύλιο του Ραδιομεγάρου το καλοκαίρι του 2013. Δεν θα μπορούσε να λείπει. Ανήκει στη χορεία εκείνων των καλλιτεχνών που δεν περιορίστηκαν ποτέ στην τέχνη τους και μάλλον την ασκούσαν ως εργαλείο διαρκούς αγανάκτησης πριν από τους Αγανακτισμένους. Σαν αντιμνημονιακοί πριν από το Μνημόνιο.

Πρόκειται για ένα είδος στρατευμένης ποπ –όχι με τη στενή μουσική έννοια –που, αντιστεκόμενη στην ενηλικίωσή της, καθόρισε τη νεολαιίστικη κουλτούρα της Μεταπολίτευσης για πάνω από δύο δεκαετίες. Που, στις καλές μέρες, άνθησε με τα ίδια πάνω – κάτω μέσα, στις ίδιες πάνω – κάτω σκηνές όπου ανθούσαν και οι υπόλοιποι πολιτικά αδαείς διασκεδαστές.

Το ερώτημα είναι ποιους πραγματικά αφορά το εγχείρημα που αναλαμβάνει ο Τσακνής –πέρα από το μικρό εκλογικό ακροατήριο που υπερεκπροσωπείται στην Κοινοβουλευτική Ομάδα του ΣΥΡΙΖΑ. Ποιους αφορά η επιστροφή σε μια πλήρως ελεγχόμενη ΔΕΚΟ μέσα σε ένα αχανές μιντιακό περιβάλλον όπου, παρά τα συνθήματα, το μόνο που δεν λείπει είναι ο πλουραλισμός;

Από αυτήν την άποψη, οι διορισμοί είναι όντως στα μέτρα του εγχειρήματος.

Τελευταία Νέα