Αναζήτηση
Αν μη τι άλλο, το κόκκινο παντελόνι σε κάνει να ξεχωρίζεις από το πλήθος. Το πόσο πολύ, έχει αποδειχθεί από τους γάλλους στρατιώτες που υποχρεώνονταν να φοράνε τα κόκκινα παντελόνια των στολών της Β’ Γαλλικής Αυτοκρατορίας ακόμη κι όταν είχε γίνει σαφές ότι έτσι γίνονταν πολύ πιο εύκολος στόχος για τους αντιπάλους τους. Πέταξαν τις φαντεζί στολές αφού είχε ξεσπάσει ο Α’ Παγκόσμιος Πόλεμος και πολύ αργότερα από τους υπολοίπους –αλλά όχι χωρίς ενστάσεις που είχαν άρωμα εθνικής υπερηφάνειας. Η πιο μνημειώδης από αυτές ήταν του υπουργού Πολέμου Εζέν Ετιέν, ο οποίος εξέφρασε τη διαφωνία του με μια φράση που έμεινε στην Ιστορία: «Το κόκκινο παντελόνι είναι η Γαλλία!».
Το κόκκινο παντελόνι ξανασυναντήθηκε με την Ιστορία στη Μόσχα πριν από δύο ημέρες χάρις στη Ζωή Κωνσταντοπούλου. Μπορεί η ενδυματολογική επιλογή της Προέδρου της Βουλής να οφείλεται σε προσωπικούς λόγους. Στην κρυφή γοητεία, για παράδειγμα, που φαίνεται να της ασκεί η αυτοπροβολή της και που, αν κρίνει κανείς από το Κανάλι της Βουλής και 46 φωτογραφίες ακόμη, γίνεται όλο και πιο φανερή. Δεν αποκλείεται, όμως, η επιλογή να σχετίζεται με έναν υψηλό συμβολισμό –η Πρόεδρος μπορεί να ήθελε με το κόκκινο παντελόνι να τιμήσει τον Κόκκινο Στρατό.
Η νίκη της Σοβιετικής Ενωσης κατά της ναζιστικής Γερμανίας είναι συμβολική σε πολλά επίπεδα. Ενα από τα πιο προφανή είναι ότι για να νικήσει η δημοκρατία, χρειάστηκε να συγκρουστούν δύο ολοκληρωτισμοί. Συμβολική σε πολλά επίπεδα ήταν και η παρουσία της Κωνσταντοπούλου στη Μόσχα –εκτός από τον πρόεδρο της Κύπρου, ήταν η μόνη από την ΕΕ που παρέστη στη στρατιωτική παρέλαση του Πούτιν, ενώ οι υπόλοιποι Ευρωπαίοι είτε τίμησαν τα θύματα του πολέμου στο άλλοτε Στάλινγκραντ είτε παρέστησαν μόνο στην τελετή στο Μνημείο του Αγνωστου Στρατιώτη. Στο μέλλον θα φανεί εάν θα υπάρξει κάποιο πρακτικό όφελος από αυτήν την απόκλιση από την ευρωπαϊκή στάση. Ή εάν, σαν τους γάλλους στρατιώτες, η Πρόεδρος έπεσε θύμα μιας εθνικής ψευδοϋπερηφάνειας που στην πραγματικότητα είναι πούρος λεονταρισμός.
