Ο Πρωθυπουργός Αλέξης Τσίπρας και η κυβέρνηση »κοινωνικής σωτηρίας» –ΣΥΡΙΖΑ, ΑΝΕΛ και ολίγον από καραμανλική Νέα Δημοκρατία –βρίσκονται καθ’ οδόν, όπως φαίνεται, προς τον μεγάλο συμβιβασμό. Κι όχι προς τον «έντιμο συμβιβασμό». Στους προεδρικούς κύκλους του ΣΥΡΙΖΑ και στα «υπόγεια του Μεγάρου Μαξίμου» αρέσουν τα ιστορικά υποδείγματα –για να απαντήσουν στην εξ αριστερών κριτική εντός και εκτός κόμματος. Ετσι για την «αριστερή νομιμοποίηση» της συμφωνίας της 20ής Φεβρουαρίου «ξεσήκωσαν» τη συμφωνία ειρήνης του Μπρεστ Λιτόφσκ της 3ης Μαρτίου 1918. Είχε υπογραφεί μεταξύ της κυβέρνησης της επαναστατημένη Ρωσίας και των Γερμανών και των συμμάχων τους. Το επιχείρημα της ηγετικής ομάδας του ΣΥΡΙΖΑ είναι πως «να, ακόμη κι ο Λένιν έκανε μια τακτική υποχώρηση για να σώσει την επανάσταση στη Ρωσία. Μια τακτική υποχώρηση δεν είναι και κακό». Σίγουρα όταν κάποιος αναμετράται με την Ιστορία και επιχειρεί να αλλάξει τη ροή της μπορεί να κάνει πολλά πίσω – μπρος για να πετύχει τον στόχο του. Και φυσικά να απειλεί με παραίτηση και να προειδοποιεί τους συντρόφους του: «Ας το μάθουν όλοι: όποιος είναι ενάντια στην άμεση ειρήνη, έστω και τόσο οδυνηρή, εργάζεται για τον χαμό της εξουσίας των σοβιέτ». Αλλά για την εξουσία των σοβιέτ κι όχι για την κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ, ΑΝΕΛ και καραμανλικής Νέας Δημοκρατίας! Ομως οι προεδρικοί κύκλοι του ΣΥΡΙΖΑ γοητεύονται από τα ευρωπαϊκά γεγονότα, αν και η ελληνική ιστορία προσφέρει άφθονα ισοδύναμα για την περίπτωσή τους. Οπως επί παραδείγματι τη Συμφωνία της Βάρκιζας. Μπορούν να ξαναδούν το περίφημο ντοκιμαντέρ με τους δακρυσμένους αντάρτες του ΕΛΑΣ να καταθέτουν τα όπλα τους πριν γίνουν βορά στον αγριανθρωπισμό των παρακρατικών συμμοριών. Αλλά αν επιμένουν στην ευρωπαϊκή ιστορία, καλό είναι να μελετήσουν τη Συνθήκη των Βερσαλλιών, που μετά την ήττα της γερμανικής επανάστασης και τη μεσοβασιλεία της Δημοκρατίας της Βαϊμάρης η γερμανική κοινωνία οδηγήθηκε στην άνοδο του εθνικοσοσιαλισμού και στην τερατώδη ηγεμονία του Χίτλερ.

Τελευταία Νέα