Επιτέλους μάθαμε το μέγεθος της ανθρωπιστικής κρίσης που σαρώνει τη χώρα. Η κυβέρνηση –που ως αντιπολίτευση είχε, μόνη αυτή, την ευαισθησία να εκπέμπει κραυγές αγωνίας για το συντελούμενο έγκλημα –το εκτίμησε σε όχι λιγότερο από το 40% της δαπάνης για το ρεκτιφιέ πέντε αεροσκαφών στρατιωτικής χρήσης. Μιλάμε, δηλαδή, για εθνική καταστροφή, αφού το ποσό υπερβαίνει ακόμη και τα επιδόματα που δόθηκαν στους συνδικαλιστές της ΔΕΗ.

Γενικώς μαθαίνουμε πολλά τον τελευταίο καιρό. Για παράδειγμα, οι αδρές πινελιές των ΑΝΕΛ και ειδικά του αρχηγού τους στο πορτρέτο της νέας κυβέρνησης το συμπληρώνουν τόσο αβίαστα, αρμονικά και εμφαντικά ώστε διαψεύδονται πανηγυρικά εκείνοι που μιλούσαν για αφύσικη συμμαχία. Εδώ έχουμε να κάνουμε με τη χημεία του έρωτα. Η ελληνική ριζοσπαστική Αριστερά κατανόησε, πρώτη αυτή διεθνώς από την εποχή του Λένιν, ότι η επαναστατική ιδεολογία χρειάζεται εκσυγχρονισμό. Οπως εκείνος πρόσθεσε στην έκκληση του Μαρξ για ενότητα των απανταχού προλεταρίων τα καταπιεσμένα έθνη, έτσι και αυτή βροντοφώναξε και έκανε πράξη το σύνθημα «Αντιμνημονιακοί όλου του κόσμου ενωθείτε». Διότι, αφού η βαρβαρότητα, ο εργασιακός μεσαίωνας, η τοκογλυφία, η εκμετάλλευση, ο ιμπεριαλισμός, η αποικιοκρατία συνοψίζονται σήμερα στο Μνημόνιο, το αντιμνημονιακό φρόνημα συνεπάγεται αφ’ εαυτού προοδευτικές ιδέες και επαναστατική έφεση.

Φυσικά, κάθε θεωρητική αναπροσαρμογή απαιτεί την κατάλληλη επιστημονική τεκμηρίωση, διότι ο σοσιαλισμός, όπως δίδαξαν οι Μαρξ, Ενγκελς, Λένιν κ.λπ. ή θα είναι επιστημονικός ή θα μείνει ένα ανεφάρμοστο ευχολόγιο. Ετσι, λοιπόν, η ελληνική κυβερνώσα ριζοσπαστική Αριστεροδεξιά άντλησε και εδώ από τις παραδόσεις της μεγάλης πατρίδας του εφαρμοσμένου σοσιαλισμού. Οπου, καθώς θυμόμαστε, όταν πήγαινε στραβά η εκτέλεση του πλάνου, το Κόμμα εντόπιζε τους συνωμότες, τους σαμποτέρ, τα μίσθαρνα όργανα των ιμπεριαλιστών και ξεσκέπαζε τις αισχρουργίες τους με αδιάσειστες αποδείξεις σε δημόσιες δίκες. Στα καθ’ ημάς, αυτό θα επιχειρηθεί με την «Επιτροπή για τα Αληθινά Αίτια και τις Γενεσιουργές Αιτίες της Δημιουργίας και της Διόγκωσης του Δημόσιου Χρέους».

Εδώ πρέπει να ανοίξουμε παρένθεση για μια διευκρίνιση. Η μακαρονοειδής ονομασία αυτού του σώματος μπορεί να ξενίζει και να απογοητεύει κάπως τους οπαδούς του που θα ήθελαν να μπορούν να την επαναλαμβάνουν με συνθηματική βραχυλογία και ρυθμό. Ωστόσο είναι σοφά επιλεγμένη. Το ίδιο το μάκρος της θυμίζει τίτλους παλιών επιστημονικών ή φιλοσοφικών πραγματειών, παράγοντας έτσι μια αίσθηση κύρους και βαρύτητας. Επειτα, οι φράσεις «αληθινά αίτια» και «γενεσιουργές αιτίες» δεν υπόσχονται άραγε επιστημονική ακρίβεια και διαλεκτική εμβάθυνση, που θα καταρρίψουν τον πέπλο των επιφαινομένων; Δεν ξέρω βέβαια σε τι διαφέρουν τα αίτια από τις αιτίες, αλλά η άγνοιά μου ίσα ίσα επαυξάνει το δέος μου προ αυτού του οργάνου, όπως οι εκ πρώτης όψεως συνώνυμοι όροι «αληθινά αίτια» και «γενεσιουργές αιτίες» επαυξάνουν την επιβλητική μυστηριακότητα του τίτλου.

Η Επιτροπή προορίζεται να παράσχει τις εξής υπηρεσίες στο αντισυστημικό σύστημα: α) να καταδείξει ότι το Μνημόνιο ήταν μια ύπουλη διεθνής εκστρατεία, με προδοτική έσωθεν συνεργία, για την υφαρπαγή του εθνικού πλούτου και των λαϊκών κατακτήσεων, β) ότι, κατά συνέπεια, δεν οφείλεται σε εγγενή ανωμαλία του συστήματος με καμία από τις δύο μορφές του (συστημική και αντισυστημική) και γ) ότι, κατά συνέπεια της συνέπειας, πρόσωπα που έπαιξαν καθοριστικό πολιτικό ρόλο στην προαντισυστημική περίοδο, αλλά έχουν προσαρμοστεί στην αντισυστημική – αντιμνημονιακή ιδεολογία, δεν ευθύνονται για το άνοιγμα της κερκόπορτας στο Μνημόνιο.

Ειδικά για την τελευταία υπηρεσία πρότυπο είναι και πάλι η μεγάλη πατρίδα του εφαρμοσμένου σοσιαλισμού. Μήπως το σοβιετικό καθεστώς δεν τιμούσε ως εθνικό ήρωα τον Αλέξανδρο Νιέφσκι, που στην πραγματικότητα ήταν ένας πιστός υποτελής των μογγόλων κατακτητών;

Τελευταία Νέα