Τον Δεκέμβριο του 2014, ο Τζον Μίκλθουεϊτ, ο από οκταετίας διευθυντής του περιοδικού (ή εφημερίδας, όπως επιμένει να αυτοπροσδιορίζεται) «Economist» δημοσιοποίησε την πρόθεσή του να αποχωρήσει προκειμένου να αναλάβει αρχισυντάκτης του «Bloomberg News». Η διοίκηση του ομίλου The Economist Group ζήτησε από όλους τους ενδιαφερόμενους δελφίνους να αποστείλουν σύντομο mail στον διευθύνοντα σύμβουλο Ρούπερτ Πέναντ-Ρι. Υπήρξε κι αυτός παλαιότερα διευθυντής αυτού που έχουμε συνηθίσει να αποκαλούμε «βίβλο του αγγλοσαξονικού φιλελευθερισμού».

Συνολικά 13 άνθρωποι, όλοι παιδιά του «Economist», εξέφρασαν ενδιαφέρον για τη θέση. Ολοι έλαβαν από τον Πέναντ-Ρι το ίδιο λιτό, ευχαριστήριο μέιλ. Κι έπειτα, η λίστα των υποψηφίων στάλθηκε σε όλους τους εργαζόμενους με την παραδοσιακή ενθάρρυνση να εκφράσουν την προτίμησή τους, χωρίς καμία έκκληση να μείνει εμπιστευτική. Μαθαίνοντας τι είχε συμβεί, ο Γκίντεον Λίκφιλντ, ένας από τους 13, πανικοβλήθηκε. Είχε εργασθεί για 16 χρόνια στο «Economist» πριν αποχωρήσει για να βοηθήσει στην ίδρυση του ιστοτόπου «Quartz». Προφανώς, δεν ήθελε να δει τη λίστα με το όνομά του να διαρρέει στον Τύπο. Αν ήταν οποιοδήποτε άλλο έντυπο, λέει, θα είχε διαρρεύσει σε δευτερόλεπτα. Οχι αυτή τη φορά.

Οι υποψήφιοι κλήθηκαν να στείλουν υπομνήματα με τις ιδέες, τα σχέδια και τις φιλοδοξίες τους. Επειτα κλήθηκαν σε συνέντευξη. Τον υποψήφιο διευθυντή τον επιλέγει η διοίκηση του ομίλου, κατόπιν όμως πρέπει να γίνει η πρόταση δεκτή από την τετράδα συνδίκων που διασφαλίζουν την ανεξαρτησία του «Economist». Κάθε συνέντευξη διήρκεσε μια ώρα. Ολο αυτό το διάστημα ο Πέναντ-Ρι, ένας άνθρωπος διάσημος για την οξύνοιά του, κοιτούσε τον Γκίντεον Λίκφιλντ με ένα βλέμμα που δεν πρόδιδε καθόλου αν τον θεωρούσε απροσδόκητα εντυπωσιακό ή εντελώς ανόητο.

«Οπως γνωρίζετε, είχαμε μεγάλο αριθμό εξαίρετων υποψηφίων. Λυπάμαι που σας απογοητεύω, ελπίζω να καταλάβετε». Δώδεκα άνθρωποι έλαβαν αυτό το μέιλ. Από τις 2 Φεβρουαρίου, διευθύντρια του «Economist» αναλαμβάνει η Ζάνι Μίντον Μπέντοουζ. Απόφοιτη της Οξφόρδης και του Χάρβαρντ, με ένα μικρό πέρασμα από το ΔΝΤ, συντάκτρια στο «Economist» από το 1994, υπεύθυνη Οικονομικών από το 1996. Ηταν η μοναδική γυναίκα υποψήφια. Και η πρώτη γυναίκα που αναλαμβάνει τη διεύθυνση του «Economist», ενός περιοδικού που διαβάζεται σε ποσοστό 87% από άνδρες στα 171 χρόνια της ιστορίας του.