Τα οικονομικά πάρε – δώσε και «ο Υδραίος στη Λάρισα»

Είμαι πολύ στενοχωρημένος. Δεν μου φτάνουν τα δικά μου, έχω να σκέφτομαι και τον αγαπημένο ΣΥΡΙΖΑ, τον οποίο εξακολουθεί να στοιχειώνει η υπόθεση του Θεόδωρου Καρυπίδη. Πρόκειται για αυτό το παιδί από την Κοζάνη, τον οποίο το κόμμα επέλεξε αρχικά ως δικό του υποψήφιο για την περιφέρεια, αλλά στη συνέχεια όταν κυκλοφόρησαν κάτι σχόλια του παλικαριού για εβραίους, χρυσαυγίτες κ.λπ. τον έκοψε. Ο Καρυπίδης λοιπόν, παρά πάσα προσδοκία (της Κουμουνδούρου), πηγαίνει πολύ καλύτερα (στις δημοσκοπήσεις) από τον επίσημο υποψήφιο του ΣΥΡΙΖΑ σκηνοθέτη Θέμη Μουμουλίδη, ο οποίος είναι κλασική περίπτωση «στρατηγέ τι γύρευες εσύ ένας Υδραίος, στη Λάρισα».

Ο άνθρωπος είναι γνωστός στον χώρο της τέχνης (τελευταία υπέγραψε την παράσταση «Μίκης Θεοδωράκης – Ποιος τη ζωή μου»), αλλά από πολιτική είναι τόσο σχετικός όσο εγώ με την αστροφυσική.

Τούτων δοθέντων, ο Καρυπίδης «τον έχει», όπως τουλάχιστον επιμένουν οι έρευνες, και υπάρχει σοβαρή πιθανότητα να περάσει αυτός στον δεύτερο γύρο της Κυριακής απέναντι στον

Γ. Δακή, τον νυν περιφερειάρχη. Γι’ αυτό και άρχισαν τα… συριζαίικα όργανα. Διαβάζω, ας πούμε, εδώ και εκεί για το πόσο… σωστή και το πόσο… καίρια ήταν η απόφαση να κόψουν τελικά τον Καρυπίδη από το ψηφοδέλτιο διότι, λέει, εκτός των άλλων έχει λάβει και ένα δάνειο «αέρα πατέρα» 550.000 ευρώ από τη Συνεταιριστική Τράπεζα Κοζάνης, η οποία δεν υπάρχει πια –την έχει απορροφήσει η Alpha Bank.

Πράγματι έτσι είναι. Ο Καρυπίδης είχε πάρει ένα δάνειο 550.000 ευρώ για το κανάλι του, το οποίο δεν εξυπηρετούσε, προχώρησε σε ρύθμιση με την τράπεζα να πληρώνει τους τόκους έως τον Μάρτιο του 2015 (τρέλα – βοηθάω τον… ΣΥΡΙΖΑ, όπως γίνεται αντιληπτό), αλλά από τον Φεβρουάριο δεν είναι σε θέση να εκπληρώσει ούτε αυτή του την υποχρέωση. Μας ενδιαφέρει αυτό; Ποσώς. Χιλιάδες κάνουν κάτι ανάλογο στην Ελλάδα της κρίσης.

Μας ενδιαφέρει όμως το γεγονός ότι ο ΣΥΡΙΖΑ από την πρώτη στιγμή και από πρώτο χέρι ΓΝΩΡΙΖΕ τα οικονομικά πάρε-δώσε του Καρυπίδη, αλλά παρ’ όλα αυτά τον επέλεξε ύστερα από μια συγκινητική προσπάθεια του γραμματέα (της συμφοράς θα τον ονομάσω, δεδομένης της έφεσής του στις γκάφες) Δημήτρη Βίτσα. Διαψεύσεις δεν θα δεχθώ επ’ αυτού διότι διαθέτω το κείμενο στελεχών του ΣΥΡΙΖΑ της περιοχής, το οποίο είχε διαβιβαστεί τότε, αρχές Φεβρουαρίου, στην Πολιτική Γραμματεία του κόμματος και γράφει ορθά κοφτά –πλην όλων των άλλων για τη ζωή και το… «έργο» του Καρυπίδη –ότι «αν δεν είχαμε υπ’ όψιν ούτε καν τις δημόσιες δηλώσεις, κενά υπάρχουν και για το οικονομικό παρελθόν του καναλάρχη Καρυπίδη». Και ποιος υπέγραφε πρώτος πρώτος το κείμενο αυτό; Ο κύριος Γιάννης Αποστολίδης, πρόεδρος του ΔΣ της Συνεταιριστικής Τράπεζας Κοζάνης, αυτής δηλαδή που δανειοδότησε τον Καρυπίδη.

Επιμύθιο δεν υπάρχει, πλην ίσως ενός: ότι ακόμη και αν επαγγέλλεσαι τη διαρκή επανάσταση, δεν μπορεί, θα τα κλείσεις τα μάτια όταν πρέπει, για το συμφέρον του κόμματος…

Ο πρόεδρος και τα «γατάκια»

Μπορώ μετά βεβαιότητος να εκτιμήσω ότι το συγκεκριμένο ζήτημα ποσώς θα απασχολήσει το αποψινό ντιμπέιτ των πέντε υποψηφίων για το προεδρικό αξίωμα στην Κομισιόν, το οποίο θα μεταδώσει η Γιουροβίζιον στις 10 το βράδυ ώρα Ελλάδος.

Ετσι θα μας δοθεί η ευκαιρία να απολαύσουμε τον δικό μας υποψήφιο, τον πρόεδρο Αλέξη να εξηγεί στη γλώσσα μας το όραμά του για την Ευρώπη των λαών και όχι των μονοπωλίων και των τραπεζών (βρε τι έχω πάθει σήμερα! Θα το κοιτάξω…). Το ντιμπέιτ θα πραγματοποιηθεί τελικά στην αίθουσα συνεδριάσεων της Ευρωβουλής, με «κοινό» ευρωβουλευτές και δημοσιογράφους και όχι στην «πασαρέλα Καραμανλής» όπως αρχικά είχε μεταδοθεί εκ Βρυξελλών. Θέλω να ελπίζω ότι αυτή η μικρή αλλαγή δεν θα επηρεάσει στο παραμικρό και δεν θα δημιουργήσει επιπρόσθετο άγχος στον δικό μας άνθρωπο Αλέξη (τς… τς… τς… τι είναι αυτό πάλι, δεν μπορώ να το εξηγήσω).

Υπενθυμίζω ότι ο δυναμίτης (!) Αλέξης θα αντιμετωπίσει τον Ζαν-Κλοντ Γιούνκερ, τον νυν πρόεδρο του Ευρωκοινοβουλίου και υποψήφιο των Ευρωπαίων Σοσιαλιστών Μάρτιν Σουλτς, τον υποψήφιο των Φιλελεύθερων Δημοκρατών Γκι Φέρχοφστατ και την υποψήφια του Κόμματος των Πρασίνων Σκα Κέλερ –τέσσερα «γατάκια» δηλαδή.

«Να δώσει τη λύση ο λαός»

Στο μεταξύ αισθάνομαι περίπου συγκλονισμένος με τις δηλώσεις του προέδρου Βαγγέλη στον Alpha, προχθές το βράδυ, όπου εξήγησε γιατί τα περί διλήμματος έχουν βάση: «Δεν μιλάω για ποσοστά. Εάν οι βουλευτές του ΠαΣοΚ δεν αντέξουν, εάν οι βουλευτές του ΠαΣοΚ πουν ότι δεν μπορώ να ψηφίζω άλλο γιατί δεν έχω καμία στήριξη, καμία προοπτική, κανένα ηθικό δικαίωμα να το κάνω, υπάρχει κυβέρνηση;».

Δεν υπάρχει, θα συμφωνήσω μαζί του. Και για του λόγου το αληθές θα μεταφέρω εδώ χθεσινή συνομιλία που είχα με κορυφαίο (από όσα απέμειναν τέλος πάντων) στέλεχος του ΠαΣοΚ:

Εγώ μου είπε, πήρα στις εκλογές περίπου… τόσες χιλιάδες σταυρούς (μου ανέφερε το νούμερο, αλλά δεν το καταγράφω διότι έτσι θα τον καρφώσω, αφού τόσο λίγοι που είναι πια οι βουλευτές του ΠαΣοΚ μπορεί να εντοπιστεί, δεδομένου ότι εκλέγεται σε επαρχία). Αν η Ελιά στην περιοχή μου πάρει ποσοστό 4% – 4,5%, δηλαδή εγώ λογικά θα έχω χάσει τα δύο τρίτα των ψηφοφόρων που μου έδωσαν σταυρό στις βουλευτικές εκλογές. Πώς θα πάω αύριο στη Βουλή; Να εκπροσωπήσω τι; Και ποιον; Καταλαβαίνεις ότι είναι αναπόφευκτο να πάμε σε εθνικές εκλογές. Και προσωπικά δεν έχω κανένα πρόβλημα. Να δώσει τη λύση ο λαός. Ετσι δεν λέμε πάντα;

Εγκλωβισμένος στη Λέσβο

Ετσι και χειρότερα, θα έλεγα. Ας πούμε ο λαός έδωσε και τη λύση στην περίπτωση της πιθανής «εκρηκτικής» (μετά το δίλημμα) συνύπαρξης του σκερτσόζου και τόσο ταλαντούχου ντουέτου «Αμποτ και Κοστέλο» που μας κυβερνά κατά τη χθεσινή υπογραφή της συμφωνίας για την έρευνα για υδρογονάνθρακες (και ουχί για… υδατάνθρακες όπως θα έλεγε ο πρόεδρος Πάνος –τι να κάνει άραγε αυτή ψυχή; Χαθήκαμε…). Ο λαός της Μυτιλήνης συγκεκριμένα. Που εγκλώβισε τον πρόεδρο Αντώνη –όπως με ενημέρωσε ο «πιστός» Δημήτρης Σταμάτης, ο Επικρατείας –και δεν του επέτρεψε να επιστρέψει αυθημερόν στην Αθήνα ώστε να παραστεί στην τελετή υπογραφής. Κατά τον Σταμάτη,

ο πρόεδρος Αντώνης σχεδίαζε να επιστρέψει Αθήνα αμέσως μετά τη συνάντηση που είχε σε ένα παραδοσιακό ελαιοτριβείο του νησιού. Αλλά διαμαρτυρήθηκαν τοπικοί παράγοντες της ΝΔ, υποθέτω με παρακλήσεις του στυλ «μαύρα μάτια κάναμε για να σε δούμε, μη φεύγεις, μη…», οπότε ο πρόεδρος που είναι συναισθηματικός χαρακτήρας είπε «ας πάει και η υπογραφή, θα μείνω». Χθες στις 11.30 το πρωί επέστρεψε, αμέσως μετά έκανε και κάτι προεκλογικά «γυρίσματα» τύπου «προχωράμε για τη Νέα Ελλάδα», πού να βρεθεί χρόνος για το εξαιρετικά… επουσιώδες θέμα της υπογραφής της συμφωνίας; Χα…