Η κυβέρνηση της Λιβύης αποφάσισε την Τρίτη να αποκαταστήσει, μετά θάνατον, τον βασιλιά Μοχάμεντ Ιντρις Αλ Σενούσι, ο οποίος ανέβηκε στο θρόνο της Λιβύης όταν η χώρα απέκτησε την ανεξαρτησία της, το 1951 και ανατράπηκε το 1969 με το πραξικόπημα του αντισυνταγματάρχη τότε Μουαμάρ Καντάφι, ενώ ο ίδιος βρισκόταν για λόγους υγείας στα Καμένα Βούρλα, όπου έκανε ιαματικά μπάνια.

Σύμφωνα με ένα διάταγμα που δόθηκε στη δημοσιότητα, οι νέες αρχές της χώρας αποφάσισαν να αποδώσουν και πάλι τη λιβυκή υπηκοότητα στον Αλ Σενούσι και την οικογένειά του, να καταγράψουν τα περιουσιακά στοιχεία του που είχε κατασχέσει ο Καντάφι και να τα επιστρέψουν στους νόμιμους κληρονόμους.

Ο βασιλιάς Ιντρις, γόνος μεγάλης οικογένειας, ήταν αρχηγός της λιβυκής αντίστασης εναντίον της ιταλικής κατοχής, που τη διαδέχτηκαν η γαλλική και η βρετανική.

Στις 21 Νοεμβρίου του 1949, η Γενική Συνέλευση του ΟΗΕ εξέδωσε ψήφισμα για την ανεξαρτησία της Λιβύης από την 1η Ιανουαρίου του 1952.

Στις 24 Δεκεμβρίου του 1951, η Λιβύη ανακήρυξε μόνη της την ανεξαρτησία της, έχοντας πολίτευμα συνταγματικής μοναρχίας, υπό το βασιλιά Ιντρις.

Η ανακάλυψη σημαντικής ποσότητας κοιτασμάτων πετρελαίου το 1959 μετέτρεψε ένα από τα φτωχότερα έθνη στον κόσμο σε ένα κράτος με μεγάλο πλούτο.

Ομως, αν και το πετρέλαιο βελτίωσε δραστικά τα οικονομικά της χώρας, άρχισε να αναπτύσσεται η λαϊκή δυσαρέσκεια για ανισοκατανομή του πλούτου και για τη συγκέντρωσή του στα χέρια του βασιλιά και της κρατικής και εθνικής ελίτ.

Η λαϊκή δυσαρέσκεια συνέχισε να αυξάνεται με την άνοδο του Νάσερ στην εξουσία της Αιγύπτου και του αραβικού εθνικισμού στη Βόρεια Αφρική και στη Μέση Ανατολή (κινήματα Μπαάθ).

Τη Δευτέρα 1 Σεπτεμβρίου του 1969, μια μικρή ομάδα στρατιωτικών με επικεφαλής τον 27χρονο τότε Καντάφι, εκμεταλλευόμενοι την απουσία του, οργάνωσαν πραξικόπημα εναντίον του Ιντρις και βασιλιάς έγινε ο ανιψιός του, Σαγίντ Χασάν αρ-Ριντά αλ-Μαχντί ας-Σανουσί.

Λίγο αργότερα, οι πραξικοπηματίες εκθρόνισαν και τον Σαγίντ, θέτοντας σε κατ’ οίκον περιορισμό όλα τα μέλη της βασιλικής οικογένειας. Οι στρατιωτικοί κατάργησαν τη μοναρχία και ανακήρυξαν τη Λιβύη, Νέα Αραβική Δημοκρατία. Παράλληλα, κατάσχεσαν τα περιουσιακά στοιχεία της βασιλικής οικογένειας, την οποία εκδίωξαν από τη χώρα, αφαιρώντας τους και τη λιβυκή υπηκοότητα.

Ο βασιλιάς Ιντρις κατέφυγε στο Κάιρο, όπου πέθανε το 1983 σε ηλικία 94 ετών. Τα υπόλοιπα μέλη της βασιλικής οικογένειας εγκαταστάθηκαν έκτοτε στη Βρετανία, όπου τους χορηγήθηκε άσυλο.