Σ’αυτήν τη δουλειά πρέπει μερικές φορές να κάνεις τον ντετέκτιβ. Οχι από χόμπι, όχι από ανία, αλλά επειδή αισθάνεσαι πως πρέπει να υπερασπιστείς αυτά που έμαθες τα τριάντα τελευταία χρόνια: τη δημοσιογραφική δεοντολογία, την ακρίβεια, τη σοβαρότητα. Σε τελευταία ανάλυση, αν η αντικειμενικότητα είναι ένας μεγάλος μύθος, η αλήθεια υπάρχει, και η αποστολή μας είναι να την αναζητούμε.
Θα αρχίσω ανάποδα. Ακουσα χθες το πρωί σε έναν ραδιοφωνικό σταθμό μια συζήτηση μεταξύ των δύο παρουσιαστών.

«Γι’ αυτό έγινε η επανάσταση στην Ουκρανία; Για να κυβερνήσουν οι φασίστες;». «Ε, καλά, αυτοί δεν διαδήλωναν;» «Ναι, αλλά τώρα ψήφισαν και ναζιστικούς νόμους». «Τι λες; Δηλαδή;» «Να, απαγόρευσαν όλες τις μειονοτικές γλώσσες. Και τα ελληνικά, φυσικά». «Τα ελληνικά;» «Ναι, σου λέω». «Φοβερό». «Ναι, φοβερό. Φασίστες».

Τα ίδια δημοσίευσε χθες στην πρώτη της σελίδα μια μεγάλη εφημερίδα. Τα ίδια μεταδίδουν τα κανάλια και γράφουν διάφορες ιστοσελίδες, μεταξύ των οποίων και η ιστοσελίδα που έχει καταλήξει να τροφοδοτεί με ειδήσεις και κουτσομπολιά όλο τον ελληνικό Τύπο. Οι Ναζί ανέλαβαν την εξουσία στο Κίεβο και ψήφισαν μια σειρά από νόμους που απαγορεύουν το Κομμουνιστικό Κόμμα, αποποινικοποιούν τη ναζιστική προπαγάνδα, απαγορεύουν τις γλώσσες των μειονοτήτων, αναθέτουν τη φύλαξη της χώρας στους παραστρατιωτικούς. Εγιναν τέτοια πράγματα; Και δεν πήραμε χαμπάρι τίποτα; Και δεν έγραψε τίποτα ο ξένος Τύπος; Και δεν είπε λέξη η Ευρώπη;

Υστερα ήρθε η ανακοίνωση της Ρένας Δούρου: οι έλληνες ομογενείς απειλούνται από τους ακροδεξιούς, ήδη έχουν σημειωθεί ξυλοδαρμοί, και ο Βενιζέλος είναι «άφωνος». Η υποψήφια περιφερειάρχης επικαλείται την πρόεδρο της Ομοσπονδίας των Ελληνικών Κοινοτήτων Ουκρανίας, η οποία όμως σε άλλα σάιτ δηλώνει ότι οι ομογενείς δεν έχουν κανένα πρόβλημα, δεν τους έχει πειράξει κανείς. Το ίδιο βεβαίωσε κατηγορηματικά και ο έλληνας πρεσβευτής. Αρχισα να το ψάχνω. Το μόνο που βρήκα να έχει ψηφιστεί από την ουκρανική βουλή είναι η ακύρωση ενός νόμου του έκπτωτου προέδρου που επέτρεπε να χαρακτηρίζεται επίσημη μια γλώσσα πλην των ουκρανικών σε περιοχές όπου την ομιλεί πάνω από το 10% του πληθυσμού. Τίποτα άλλο. Οσο για την πηγή του επίμαχου κειμένου, είναι η ιστοσελίδα iskra, που πρόσκειται στην Αριστερή Πλατφόρμα του Λαφαζάνη. Το κείμενο αρχίζει με την αποκάλυψη ότι η Βουλή της Ουκρανίας «ψήφισε» (sic) μια σειρά από νόμους, και ακολουθούν διάφορα σχέδια απόφασης, ψηφίσματος και νόμου. Τι σημαίνουν άραγε αυτά τα εισαγωγικά; Ψήφισε ή δεν ψήφισε; Για νόμους μιλάμε ή για σχέδια; Υστερα από διάφορα βαθυστόχαστα για την «εξέγερση με φασιστικά χαρακτηριστικά που κατέληξε σε ανοιχτό πραξικόπημα», έρχεται το κερασάκι: «Η πιθανότητα μιας κυβερνητικής αλλαγής στην Ελλάδα δεν είναι μακριά. Και τότε, αν εκτιμήσουν διάφορα κέντρα ότι χρειάζεται, ο Δεξιός Τομέας του Κιέβου (σε ρόλο στρατιωτικού βραχίονα της εξέγερσης) θα έχει το δικό του αδελφό κόμμα να ανταλλάξει τεχνογνωσία… έστω και πιο light. Και τους ίδιους χρηματοδότες».

Ειλικρινά, νομίζω ότι σ’ αυτόν τον τόπο αξίζουμε καλύτερη ενημέρωση. Και πιο υπεύθυνους πολιτικούς.