ΖΟΡΙΚΟ πράγμα οι αυτοδιοικητικές. Κάνεις καμπάνια μόνος ή μόνη για το κόμμα σου στον δήμο ή στην περιφέρειά σου. Δεν έχεις όμως την υποστήριξη –επικοινωνιακή, πολιτική, οργανωτική –που, κανονικά, έχει ένας αρχηγός. Αν κάνεις το λάθος να μιλάς συνέχεια, αν γίνεις μαϊντανός, η πατάτα είναι θέμα χρόνου. Το ερώτημα είναι αν η αντιμνημονιακή πατάτα είναι καλύτερη από τη μνημονιακή πατάτα. Μόνο που η πολιτική δεν είναι σαν τα τσιπς. Η πατάτα είναι πατάτα. Ιδίως αν δεν έχεις καταλάβει σε τι εκλογές έχεις κατέβει.

ΣΤΑ χαρτιά, αλλά και στην τηλεόραση, η Ρένα Δούρου είναι ό,τι καλύτερο έχει ο ΣΥΡΙΖΑ στη φάση αυτή. Δεν έχει τη ναφθαλίνη του παλιού ΠαΣοΚ που βγάζει η Σακοράφα. Δεν έχει και την υπερβολή που βγάζει στην επιθετικότητά της η Κωνσταντοπούλου. Είναι επίσης μια νέα πολιτικός που ξεπετάχτηκε το 2012 και χάρη σε ένα νεροπότηρο που πετάχτηκε σε τηλεοπτικό πλατό θα μπορούσε να ενσαρκώσει την ανησυχία όλων εκείνων που έβλεπαν από την αρχή τι ήταν πραγματικά η Χρυσή Αυγή. Σύμφωνοι. Αλλά αυτό που έχει η Δούρου είναι η εμμονή των συριζαίων να κάνουν καμπάνια εν ονόματι των μεν και εναντίον των δε. Μια τιμωρητική διάθεση –ένα δεικτικό δάχτυλο που κι όταν δεν το βλέπεις να κουνιέται ψάχνεις να το δεις –διατρέχει τις εμφανίσεις της. Οπως και μια αίσθηση αλάθητου. Λες και οι συριζαίοι θα τα είχαν κάνει πολύ διαφορετικά στην οικονομία αν είχαν πάρει τρεις μονάδες παραπάνω τον Ιούνιο του 2012, είχαν βγει πρώτοι και δεν είχαν πάει στη δραχμή.

ΤΟ πρόβλημα είναι ότι, όση οργή και να έχει συσσωρευθεί για το Μνημόνιο, όση απόγνωση και να υπάρχει σε μια Ελλάδα ανασφάλιστων όπου οι καρκινοπαθείς δεν έχουν να πληρώσουν για την επέμβασή τους –καίει τα μάτια η ανάγνωση του σχετικού ρεπορτάζ της «Ουάσιγκτον Ποστ» -, όσο φρικτό είναι να υπάρχουν υποσιτιζόμενα παιδιά στα σχολεία και άνθρωποι που ψάχνουν τα σκουπίδια, κανείς δεν πιστεύει ότι ο ΣΥΡΙΖΑ θα είχε βάλει τον κάθε Τόμσεν στη θέση του αν ήταν κυβέρνηση τα τελευταία δύο χρόνια. Ούτε με την Γκάμπι Τσίμερ του Ντι Λίνκε μπορεί να τα βγάλει πέρα ο Αλέξης Τσίπρας για το χρέος. Η Ελλάδα έχει δυστυχώς βρεθεί σε δεινή θέση γιατί έχασε τη δυνατότητα του δανεισμού και μαζί τον έλεγχο της οικονομικής πολιτικής το 2010.

ΤΑ υπόλοιπα είναι μπουρδολογίες καλοζωισμένων τριαντάρηδων που αποτελούν την εγχώρια εκδοχή μιας Αριστεράς του χαβιαριού. Μπουρδολογίες όπως το ποιος μαζεύει καλύτερα τα σκουπίδια, ο μνημονιακός ή ο αντιμνημονιακός, που ανέλαβε να εξηγήσει η Δούρου. Θα ήταν προτιμότερη μια καμπάνια πιο χαμηλή, πιο εστιασμένη στην Αυτοδιοίκηση, λιγότερο μεγαλεπήβολη, πιο κοινωνική και λιγότερο πολιτική. Μια καμπάνια για μια περιφέρεια που θα έχει νοικοκυρεμένα οικονομικά και θα κάνει ό,τι μπορεί για να βοηθήσει τους πολίτες της Αττικής στην πιο δύσκολη στιγμή της ελληνικής Ιστορίας μετά την Κατοχή. Μόνο που αυτά είναι για τον Καμίνη και τον Σγουρό.

ΤΟ προσωρινό συμπέρασμα είναι ότι ο ΣΥΡΙΖΑ, αν δεν αλλάξει γραμμή και, κυρίως, μυαλά, πάει για Βατερλώ τον Μάιο. Και η Ρένα είναι –κακά τα ψέματα –καβάλα στο άλογο και στην πρώτη γραμμή –αφού η αναμέτρηση συμπυκνώνεται στην Αθήνα.

Τελευταία Νέα