ΕΙΝΑΙ νωρίς για να βγάλει κανείς τα πρώτα συμπεράσματα για τις εκλογές του Μαΐου. Οχι όμως και απαγορευτικά νωρίς. Ηδη έχουμε τις δημοσκοπήσεις, περισσότερες από μία, για την Αθήνα, και αυτές βγάζουν μάτι. Με τα υπάρχοντα δεδομένα ο Γαβριήλ –«θα σας νικήσουμε» –Σακελλαρίδης μένει εκτός δεύτερου γύρου. Ενώ ο Γιώργος Καμίνης, που πολλοί τον θεωρούσαν αδύναμο υποψήφιο αυτή τη φορά, έχει πολύ καθαρό προβάδισμα έναντι των υπολοίπων, ιδίως δε του «διδύμου» Σπηλιωτόπουλου – Κακλαμάνη, με ποσοστά της τάξεως του 18%-20%.

ΤΙ σημαίνει αυτό; Είναι απλό. Οι ψηφοφόροι φαίνεται πως δεν ενδιαφέρονται να επιβραβεύσουν κάποιον που θα καρφώσει μια γαλάζια ή μια κόκκινη σημαία στο δημοτικό μέγαρο. Ψάχνουν δήμαρχο. Οι αυτοδιοικητικές δεν αποτελούν «δημοψήφισμα», όπως θέλει ο ΣΥΡΙΖΑ, ούτε επιβεβαίωση ότι η βάση ψηφοφόρων της ΝΔ δεν έχει εξαερωθεί από την οικονομική πολιτική όπως έγινε με το ΠαΣοΚ. Τα πρώτα ευρήματα υποδεικνύουν την επιβράβευση σοβαρών αυτοδιοικητικών υποψηφιοτήτων.

ΤΙ μας λέει αυτό για την Περιφέρεια Αττικής; Οτι ο ΣΥΡΙΖΑ παίρνει το ίδιο πολιτικό στοίχημα, με τη διαφορά ότι η Ρένα Δούρου είναι ήδη εκλεγμένη βουλευτής και έχει πανελλήνια αναγνωρισιμότητα –ίσως ακόμη και ταυτότητα μετά το νεροπότηρο στο τηλεοπτικό πλατό στις εκλογές του 2012. Οτι η ΝΔ ψάχνεται, καθώς διάφορα ονόματα ακούγονται, από Σκορδά μέχρι Παχατουρίδη μέχρι –η σειρά είναι τυχαία –Γεωργιάδη. Αλλά και ότι ο Γιάννης Σγουρός έχει το προφίλ που μέχρι τώρα φαίνεται να ταιριάζει στις εκλογές του Μαΐου. Είναι ένας σοβαρός άνθρωπος που έχει δουλέψει στην Αυτοδιοίκηση εδώ και μια δεκαπενταετία, που ξέρει την Αττική, που, με απλά λόγια, είναι υποψήφιος περιφερειάρχης και όχι διαγωνιζόμενος σε πολιτικά καλλιστεία ή ανιματέρ σε ψηφοφορίες διά βοής κατά του Μνημονίου.

Η διαπίστωση έχει σημασία. Στις εκλογές είναι για τα επιτελεία εξαιρετικά κρίσιμο να καταλάβουν ποιο είναι το ερώτημα στο οποίο θα απαντήσουν οι κάλπες. Αυτό δεν είναι πάντα το ερώτημα που τίθεται επισήμως. Ενίοτε είναι αυτό που έχουν στο μυαλό τους οι ψηφοφόροι. Οποιος το καταλάβει και ανταποκριθεί, κερδίζει. Οποιος επιμένει να απαντάει στο ερώτημα που αυτός νομίζει ότι πρέπει να τεθεί, χάνει. Είναι προφανές ότι, τουλάχιστον στις αυτοδιοικητικές –αφού το κλίμα για τις ευρωεκλογές δεν έχει ακόμη διαμορφωθεί –το ερώτημα που έχουν στο μυαλό τους οι ψηφοφόροι είναι: ποιος είναι ο κατάλληλος για να «τρέξει» την πόλη ή την περιφέρεια; Δήμαρχο και περιφερειάρχη θέλουν –το είπαμε και στην αρχή. Αυτά τα προσόντα αναζητούν. Και, παρότι μιλάμε για την Περιφέρεια Αττικής και όχι για τον Δήμο Αθηναίων, είναι ακριβώς αυτή η διαπίστωση που καθιστά ουρανοκατέβατη την υποψηφιότητα Κακλαμάνη. Αν μη τι άλλο, το 2010 απαξιώθηκε ως δημοτικός άρχων ενώ είχε κομματική και συστημική υποστήριξη στο φουλ. Αρα, τι ψάχνει να βρει τώρα;

ΕΝ πάση περιπτώσει, ο Σγουρός με αυτά τα δεδομένα είναι μια μάχιμη –η πιο μάχιμη –υποψηφιότητα. Ιδίως με δεδομένο ότι η προερχόμενη από τον Συνασπισμό Δούρου δεν έχει εκ προοιμίου διεισδυτικότητα σε πρώην ψηφοφόρους ΠαΣοΚ, όπως θα γινόταν με τη Σακοράφα. Τι θα κάνει η ΝΔ; Θα το δούμε. Εκτός αν –γιατί ακούγεται κι αυτό για την Αθήνα –κατεβάσουν υποψήφιο ώστε να μην υπάρξει, λέει, απευθείας πόλωση του Σγουρού με τον ΣΥΡΙΖΑ στον πρώτο γύρο, επιχείρημα όμως που δεν ακούγεται πειστικό…