Τα πολιτικά και προσωπικά προφίλ των υποψηφίων που διεκδικούν τα ηνία του μεγαλύτερου -και δυσκολότερου –δήμου της χώρας, στην πιο αβέβαιη εκλογική αναμέτρηση στα πρόσφατα πολιτικά χρονικά.

ΓΙΩΡΓΟΣ ΚΑΜΙΝΗΣ

Ο καθηγητής που ήρθε για να μείνει στην Αυτοδιοίκηση

Βρέθηκε στον κυκεώνα της πολιτικής το 2010, όταν αποφάσισε να ηγηθεί, όπως είχε πει, μιας «εναλλακτικής πρότασης που θα υπερβαίνει τις κομματικές περιχαρακώσεις» για τον Δήμο Αθηναίων. Ακαδημαϊκός, ο νυν δήμαρχος της πρωτεύουσας Γιώργος Καμίνης είχε αποφύγει μέχρι τότε να εμπλακεί σε οποιεσδήποτε κομματικές διεργασίες. Τα φώτα της δημοσιότητας στράφηκαν πάνω του όταν το 2003 ανέλαβε επικεφαλής του Συνηγόρου του Πολίτη, θέση στην οποία επανεξελέγη το 2008. Ηταν εξάλλου από τους πρωτεργάτες στην καθιέρωση του θεσμού αυτού στην Ελλάδα, καθώς από την πρώτη ημέρα λειτουργίας της ανεξάρτητης Αρχής το 1998 είχε αναλάβει Βοηθός Συνηγόρου.

Οι αρχές της τήρησης της νομιμότητας και της προάσπισης των δικαιωμάτων του πολίτη τον ακολούθησαν και στη θητεία του ως δημάρχου Αθηναίων. Χρειάστηκε μάλιστα να επιστρατεύσει τις αρχές αυτές με την ανάληψη των καθηκόντων του, καθώς υπήρξε από τους πρώτους που ήρθε αντιμέτωπος με τις προκλήσεις της Χρυσής Αυγής –στις δημοτικές εκλογές του 2010 για πρώτη φορά εκπροσωπήθηκε σε κρατικό θεσμό η οργάνωση. Γεννημένος στη Νέα Υόρκη, όπου έμεινε μέχρι την ηλικία των πέντε ετών, ο Γιώργος Καμίνης δήλωσε πρόσφατα πως δεν είναι περαστικός από τον δήμο και δεν έχει βλέψεις για την κεντρική πολιτική σκηνή. Την επιλογή του αυτή έσπευσε να ενισχύσει με τη δημιουργία της πρωτοβουλίας των 5 δημάρχων μαζί με τους δημάρχους Θεσσαλονίκης, Πατρέων, Βόλου και Ιωαννίτων.

Διεκδικώντας τη δεύτερη θητεία στον Δήμο Αθηναίων, ο κ. Καμίνης προκρίνει την εξυγίανση των οικονομικών του δήμου και το έργο των κοινωνικών υπηρεσιών, ενώ δίνει έμφαση στην αναζωογόνηση των γειτονιών και την ενίσχυση της επιχειρηματικότητας. «Για να προχωρήσουμε, θα πρέπει να «σπάσουμε αβγά». Οι εποχές που ο δήμαρχος ήθελε να είναι παντού αρεστός, και το εξασφάλιζε αυτό μέσα από διορισμούς, παρήλθαν» τονίζει.
ΑΡΗΣ ΣΠΗΛΙΩΤΟΠΟΥΛΟΣ

Ο φωτογενής που απέδρασε από την κατάψυξη

Η αλήθεια είναι ότι στην εποχή του Σαμαρά ο Αρης Σπηλιωτόπουλος έψαχνε ρόλο. Το κοστούμι του βουλευτή έπειτα από 14 χρόνια κοινοβουλευτικής θητείας και δύο χρόνια υπουργικής (Παιδείας, Τουρισμού) δεν προκαλεί ενθουσιασμό. Και δεν αρκεί για να διατηρήσει στην κεντρική βιτρίνα ένα φιλόδοξο πολιτικό πρόσωπο –που στο ξεκίνημά του, μάλιστα, βρέθηκε να διεκπεραιώνει έναν ρόλο «αντιβασιλέα» στο καραμανλικό βασίλειο.

Ο Σπηλιωτόπουλος διέγνωσε το γαλάζιο κενό στη Αθήνα και όταν το Μαξίμου «μπούκωσε» από τις αρνήσεις άλλων προβεβλημένων έσπευσε να τονίσει τη διαθεσιμότητά του ως αντι-Νικήτας. Η κίνηση αρκούσε για να μετρηθεί δημοσκοπικά, να πάρει μια πρόσκληση από το Μαξίμου και, κατόπιν, τις ευλογίες του Πρωθυπουργού για να μπει στην αθηναϊκή αρένα.

Η πορεία του 48χρονου πατρινού βουλευτή της Β’ Αθήνας έχει δείξει ότι καταφέρνει να επιβιώνει, είτε τον βάζουν στον πάγο είτε δίπλα στη φωτιά. Από τη γαλάζια στρατόσφαιρα στην οποία κινούνταν ως εκπρόσωπος του Κώστα Καραμανλή βρέθηκε απότομα στην άγονη γραμμή μετά την ήττα του 2000 και για μια επταετία στο «ψυγείο». Αποδείχθηκε, ωστόσο, εξαιρετικά ανθεκτικό είδος στον γαλάζιο βιότοπο και, επενδύοντας σε ένα μετριοπαθές προφίλ, κατάφερε να αποκτήσει ειδικό βάρος στη βάση της ΝΔ. Σε σημείο που η Ντόρα Μπακογιάννη τον παρουσίασε δίπλα της το 2009 ως αντίβαρο στη στήριξη που πρόσφερε ο Αβραμόπουλος στον Σαμαρά.

Και στην καμπάνια για την Αθήνα ο Σπηλιωτόπουλος θα επενδύσει περισσότερο στο Αρης –σε μια προσπάθεια να καταγραφεί από τους ψηφοφόρους με το μικρό του όνομα και να εξαργυρώσει την εικόνα του στο πολιτικό σταρ σίστεμ. Δεν είναι βέβαιο ότι θα αποδειχθεί αρκετό. Ο Νικήτας Κακλαμάνης έριξε ήδη την πρώτη βολή, με τη ευχή να προλάβει ο επίσημος υποψήφιος της ΝΔ να μάθει τα της Αθήνας. Υπό αυτές τις συνθήκες ο Σπηλιωτόπουλος ετοιμάζεται για πόλεμο ενός γύρου που μπορεί να κρίνει τα πάντα.

ΓΑΒΡΙΗΛ ΣΑΚΕΛΛΑΡΙΔΗΣ

Το παιδί του κόμματος στο μεγάλο πείραμα

Το πρόσωπο που θα πάρει επάνω του το βαρύ φορτίο να «φέρει φρέσκο αέρα στη βαριά ομίχλη της πολιτικής μας ζωής», όπως είπε ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ, είναι ο 33χρονος οικονομολόγος Γαβριήλ Σακελλαρίδης. Παρότι ο ίδιος ποτέ δεν έκρυψε την κομματική του ταυτότητα ούτε θέλησε να προσδώσει χαρακτήρα επαγγελματικών ενσήμων στη διαδρομή του ανά τα κομματικά γραφεία του Συνασπισμού, έχει καταφέρει να μην τον χαρακτηρίζει η «ταμπέλα» του κλασικού κομματικού στελέχους.

Ισως τον βοήθησε σε αυτό, όπως λένε σύντροφοί του, το ότι εκτός από τα γραφεία «ήταν και στους δρόμους» αλλά και «στις πλατείες», και έδινε το «παρών» ανάμεσα σε άλλους νέους ανθρώπους στις διαδηλώσεις που μεσουράνησαν ιδιαίτερα την περίοδο 2010-2012.

Η δεύτερη αυτή φάση του ΣΥΡΙΖΑ, από μοχλός κινητοποιήσεων σε κόμμα της αξιωματικής αντιπολίτευσης, βρίσκει τον κ. Σακελλαρίδη ανάμεσα στην περίφημη «ομάδα των οικονομολόγων»: της ομάδας με σημαντικό ρόλο στο κόμμα, που αποτελεί επίκεντρο συζητήσεων στην Κουμουνδούρου γιατί «αυτονομείται» με τον δικό της τρόπο από τα υπόλοιπα δρώμενα.

Εκεί, ανάμεσα στους Ι. Δραγασάκη, Γ. Σταθάκη, Ευκλ. Τσακαλώτο, Ι. Μηλιό και Σπ. Λαπατσιώρα, ο Γαβριήλ αποκτά κομβικό ρόλο. Κάποια στιγμή μάλιστα γίνεται συντονιστής αυτής της ομάδας και βρίσκεται στο επίκεντρο των εξελίξεων, σε ααυτό που οι κομματικοί ονομάζουν «κυβερνητικός ΣΥΡΙΖΑ» –μέσα στις ζυμώσεις και στην αντιπαράθεση για την εκπόνηση προγράμματος.

Η έμπνευση του Δημήτρη Παπαδημούλη να τον προτείνει για τον Δήμο Αθηναίων, όμως, αλλάζει τα δεδομένα. Ως υποψήφιος για τον δήμο καλείται να βγει στο προσκήνιο. Να επουλώσει τις πληγές από τους χειρισμούς της ηγεσίας στο πρόσωπο της ιδιαίτερα δημοφιλούς στη βάση του ΣΥΡΙΖΑ στον δήμο απερχόμενης Ελένης Πορτάλιου. Και ασφαλώς να φέρει ένα καλό αποτέλεσμα, δηλαδή να μπει στον β’ γύρο.
ΝΙΚΗΤΑΣ ΚΑΚΛΑΜΑΝΗΣ

Ο παλαιός έμπιστος που δεν χώνεψε ποτέ την ήττα

Λέει ότι δεν βρίσκει λογική εξήγηση για το «κόκκινο» που άναψε το Μαξίμου σε μια νέα υποψηφιότητά του. Το ότι απαρνήθηκε τον Σαμαρά για την Ντόρα Μπακογιάννη στην αναμέτρηση για τη διαδοχή Καραμανλή δεν του φαίνεται επαρκής λόγος. Οπως δεν φαίνεται στους περισσότερους στη ΝΔ, οι οποίοι ψάχνουν αρκετά χρόνια πίσω, αναζητώντας το αρχικό ρήγμα στην προσωπική σχέση του Πρωθυπουργού με το πρώην δήμαρχο.

Το αρνητικό κλίμα είχε καταγραφεί ήδη από το 2010, όταν η κομματική ηγεσία αναζητούσε έως την τελευταία στιγμή άλλον υποψήφιο για την Αθήνα. Ο Κακλαμάνης φαίνεται πως πίστευε ότι η Ιστορία θα επαναλαμβανόταν και τώρα και, ελλείψει άλλων ενδιαφερομένων, τo χρίσμα θα κατέληγε σε αυτόν. Μόνο που στους λόγους για το «στοπ» Σαμαρά στον Νικήτα είχε προστεθεί πλέον και η σκληρή για τη ΝΔ ήττα από τον Γιώργο Καμίνη.

Ο 68χρονος ακτινολόγος από την Ανδρο μπήκε στην πολιτική στα χρόνια του ’80, με όχημα τη συνδικαλιστική δράση του στον κύκλο των γαλάζιων γιατρών. Βουλευτής εξελέγη επί Μητσοτάκη, το 1990, αλλά αναδείχθηκε ως πρωτοπαλίκαρο του Αντώνη Σαμαρά στην Πολιτική Ανοιξη, με την οποία επανεξελέγη το 1993. Εναν χρόνο αργότερα μετακόμισε στις Βρυξέλλες, καθώς ο Σαμαράς τον τοποθέτησε σε εκλόγιμη θέση. Επιστρέφοντας από την Ευρωβουλή, ο Νικήτας βρήκε την Πολιτική Ανοιξη εκτός πολιτικής σκακιέρας και η επανάκαμψη στη ΝΔ δεν συνοδεύθηκε από διλήμματα. Με ευρωπαϊκό αέρα, ο Κακλαμάνης βρήκε ταχύτατα θέση στη βιτρίνα της ΝΔ του «μεσαίου χώρου» έτσι ώστε το 2004 η υπουργοποίησή του (στο Υγείας) να θεωρείται αυτονόητη –την ίδια ώρα που ο Σαμαράς αναζητούσε, μέσω Βρυξελλών, τον δρόμο της επιστροφής του. Περίπου αυτονόητη θεωρήθηκε το 2006 και η μεταπήδηση του κ. Κακλαμάνη στο δημαρχιακό μέγαρο, διαδεχόμενος την Ντόρα Μπακογιάννη. Ηταν ο τελευταίος σταθμός σε μια ανοδική πορεία. Μετά ήρθαν ο Σαμαράς και ο Καμίνης…

ΝΙΚΟΣ ΣΟΦΙΑΝΟΣ

Ο δοκιμασμένος

Τον έμπειρο, τηλεοπτικό και δημοφιλή Νίκο Σοφιανό κατεβάζει το ΚΚΕ και πάλι ως υποψήφιο στον Δήμο Αθηναίων. Η υποψηφιότητά του δίνει το στίγμα της συνέχειας που θέλει να κάνει διακριτό σε αυτή την αναμέτρηση ο Περισσός. Ιδιαίτερα κόντρα στην επιλογή του ΣΥΡΙΖΑ που επέλεξε ένα νέο και άπειρο στα αυτοδιοικητικά στέλεχος. Ο κ. Σοφιανός –το όνομα του οποίου είχε ακουστεί ακόμα και για τη θέση του διαδόχου της Αλέκας Παπαρήγα –είναι μέλος του Πολιτικού Γραφείου και υπήρξε γραμματέας του Κεντρικού Συμβουλίου της ΚΝΕ (1991-2001).

Οι επιδόσεις του στη Νεολαία κρίθηκαν θετικές, γεγονός το οποίο τον «ανέβασε» στην ιεραρχία. Εχει γεννηθεί το 1965.

ΒΑΣΙΛΗΣ ΚΑΠΕΡΝΑΡΟΣ

Σφήνα στα δεξιά

Ο Βασίλης Καπερνάρος είναι ένας «αγανακτισμένος» μεγαλοδικηγόρος. Εκανε καριέρα στις δικαστικές αίθουσες με πελατολόγιο από το καλλιτεχνικό στερέωμα, η οποία του έχει αφήσει και κάποιες εκκρεμότητες με τις φορολογικές Αρχές. Στα 64 χρόνια του ο βουλευτής των ΑΝΕΛ δηλώνει ότι μπήκε στην πολιτική επειδή είναι «θυμωμένος». Η αλήθεια είναι ότι η μεταπήδηση στην πολιτική είχε επιχειρηθεί χρόνια πριν από το Μνημόνιο –με τη ΝΔ στην Α’ Πειραιώς. Πάντως, ως γόνος ενωμοτάρχη της χωροφυλακής, με μανιάτικη καταγωγή, θεωρεί ότι έχει το «πακέτο» για να κινηθεί σε ένα χώρο που φιλοδοξούν να καλύψουν τόσο ο Κακλαμάνης όσο και ο Κασιδιάρης.

ΓΡΗΓΟΡΗΣ ΒΑΛΛΙΑΝΑΤΟΣ

Ο ακτιβιστής

Εχει μακρά πορεία στη δημόσια ζωή ως συστηματικός υπερασπιστής των ατομικών δικαιωμάτων. Ακτιβιστής ομοφυλόφιλος, σύμβουλος επικοινωνίας, είναι οπαδός της ελεγχόμενης λόγιας πρόκλησης στο πιο λαϊκό μαζικό μέσο, την τηλεόραση. Στο παρελθόν, ο γεννημένος το 1954 υποψήφιος για τον Δήμο Αθηναίων με τη Δράση έχει διατελέσει σύμβουλος του Γιώργου Παπανδρέου, ωστόσο ουδείς θα μπορούσε να αμφισβητήσει την ανεξαρτησία του. Ούτε την παρρησία του. Εκδήλωση αυτής της παρρησίας ήταν και η φράση που απηύθυνε στον συνυποψήφιό του Κασιδιάρη στην πρώτη κοινή τηλεοπτική εμφάνισή τους το βράδυ της περασμένης Παρασκευής: «Ελπίζω να σας κλείσουν φυλακή».

ΗΛΙΑΣ ΚΑΣΙΔΙΑΡΗΣ

Ο υποφυρερίσκος

Πολλοί θεωρούν ότι ο Κασιδιάρης επενδύει στον Δήμο για να εκτοπίσει από την ηγεσία της Χρυσής Αυγής τον Νίκο Μιχαλολιάκο. Με αμέτρητες προκλήσεις εντός κι εκτός Βουλής, έχει σε μεγάλο βαθμό ταυτίσει την εικόνα του με το νεοναζιστικό μόρφωμα. Οδεύει προς τις κάλπες χωρίς βουλευτική ασυλία και έχοντας καταφέρει να μην προφυλακιστεί για την εγκληματική χρυσαυγίτικη δράση. Το 5% του Μιχαλολιάκου στις δημοτικές εκλογές του 2010 αποτελεί εκ των πραγμάτων ένα μέτρο σύγκρισης. Ο 34χρονος γεωπόνος περηφανεύεται ότι υπήρξε καταδρομέας στον Στρατό αλλά δεν επιθυμεί να καταγράφεται ότι επί χρόνια έκανε μαθήματα χορού.