Το σενάριο διακινείται εδώ και εβδομάδες, μην πω και μήνες, στο παρασκήνιο και έχει ως κεντρική ιδέα το «εκλογές (εθνικές εκλογές) όσο γίνεται πιο αργά». Βασικός μοχλός για την υλοποίησή του είναι η εκλογή Προέδρου της Δημοκρατίας από την παρούσα Βουλή, με την προσθήκη ότι «όσο πιο γρήγορα τόσο καλύτερα». Στόχος είναι –ισχυρίζονται εκείνοι που το διακινούν –«να εξασφαλιστεί για έναν τουλάχιστον χρόνο η πολιτική σταθερότητα», διότι την έχει ανάγκη η χώρα προκειμένου να μπλα… μπλα… μπλα… Αλλά εγώ πιστεύω για να αποτραπεί η πρόωρη προσφυγή στις κάλπες, σε περίπτωση δυσμενούς για την κυβερνητική πλειοψηφία αποτελέσματος στις ευρωεκλογές.

Τι προβλέπει: παραίτηση, για κάποιον λόγο, του σημερινού Προέδρου της Δημοκρατίας Κάρολου Παπούλια και κίνηση των διαδικασιών για την ανάδειξη νέου Προέδρου της Δημοκρατίας άμεσα. Υποστηρίζεται ότι υφίσταται η σχετική πλειοψηφία, των απαιτούμενων κατά την τρίτη, και καταληκτική, ψηφοφορία 180 ψήφων, άρα μπορεί να αναδειχθεί νέος Πρόεδρος. Με τον τρόπο αυτόν, ισχυρίζονται οι διακινητές/επεξεργαστές του σεναρίου, αποφεύγεται εμπλοκή κατά την εκλογή του Προέδρου τον Φεβρουάριο του 2015, εμπλοκή η οποία θα είχε ως φυσική συνέπεια μια νέα προσφυγή στις κάλπες –τη δεύτερη μέσα σε έξι μήνες, αν υποτεθεί ότι το φθινόπωρο θα έχουμε πρόωρες εκλογές. Και παράλληλα αποφορτίζεται πολιτικά η μάχη των ευρωεκλογών, κάνοντας το αποτέλεσμα, όποιο και αν είναι αυτό, «διαχειρίσιμο» για την κυβέρνηση.

Δεν είχα την παραμικρή πρόθεση να αναφερθώ στο σενάριο, εκτιμώντας ότι πλέον δεν υπάρχει (μου το είχαν αναφέρει σε συζήτηση μεταξύ τυρού και αχλαδίου λίγο μετά τις γιορτές), αν δεν μου το επανέφερε χθες σημαντικός κυβερνητικός παράγων, ο οποίος μου εξήγησε ότι «ζει και βασιλεύει». Φάνηκα διστακτικός. Για δύο λόγους:

1ον, ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας (τα σέβη μου, πατριώτη) μετά βεβαιότητος δεν πρόκειται να μετάσχει σε κάτι τέτοιο. Είναι αποφασισμένος να εκπληρώσει απολύτως τα καθήκοντά του (ήδη έχει εντείνει και τις διεθνείς επαφές του. Μετά το Σότσι της Ρωσίας μεταβαίνει στη Μάλτα) και να ολοκληρώσει τη θητεία του.

2ον, ακόμη και αν για κάποιον λόγο, που δεν μπορώ να φανταστώ, υπέβαλλε παραίτηση για να εκλεγεί νέος Πρόεδρος της Δημοκρατίας, δεν υπάρχει πλειοψηφία στη Βουλή για την ανάδειξη Προέδρου. Οι επεξεργαστές του σεναρίου αθροίζουν τις έδρες ΝΔ, ΠαΣοΚ, ΔΗΜΑΡ και τους ανεξάρτητους βουλευτές της Βουλής και «δημιουργούν» μια πλειοψηφία 181 εδρών.

Αλλά σε αυτή την πλειοψηφία συμπεριλαμβάνονται τέσσερις βουλευτές που βρίσκονται στον προθάλαμο του ΣΥΡΙΖΑ και του χτυπούν επίμονα την πόρτα (Βουδούρης, Παραστατίδης, Μουτσινάς, Τζάκρη). Αυτοί δεν υπάρχει περίπτωση να ψηφίσουν υπέρ σε εκλογή Προέδρου, ακόμη και αν υποψήφιος είναι ο πρόεδρος Αλέξης –θα ακολουθήσουν τη γραμμή που θα ακολουθήσει και ο ΣΥΡΙΖΑ. Και υπάρχουν και άλλοι, όπως ο φίλος ποιητής Βύρων Πολύδωρας, ας πούμε, οι οποίοι δεν βλέπω τον λόγο για τον οποίο θα διευκόλυναν την κυβέρνηση.

Συμπέρασμα: το σενάριο δεν στέκει. «Πενία τέχνας κατεργάζεται» έλεγαν κάτι αρχαίοι σοφότεροι εμού και υμών…

Ο πυρετός πέφτει

Το καλό νέο της ημέρας είναι ότι υποχωρεί σταθερά ο πυρετός του προέδρου Αλέξη μετά την ισχυρή φαρμακευτική αγωγή που του χορηγείται, γεγονός το οποίο του επέτρεψε να παραστεί και να μιλήσει (με τη γνωστή ευφράδεια που τον διακρίνει) χθες βράδυ σε εκδήλωση στο Πολεμικό Μουσείο για την οικονομία και την παραγωγική ανασυγκρότηση της χώρας. Βεβαίως άργησε κάνα δίωρο να μεταβεί στον χώρο της εκδήλωσης, αλλά κανείς δεν έθεσε θέμα: είναι γνωστό ότι σέρνονται ιώσεις αυτόν τον καιρό. Από την πλευρά μου επισημαίνω απλώς το ατρόμητο του χαρακτήρα του Δημήτρη Δασκαλόπουλου του ΣΕΒ: κάθησε δίπλα με τον Τσίπρα, είχαν μια χαλαρή συζήτηση και φάνηκε να αδιαφορεί γι’ αυτό που λένε, ότι τις ιώσεις τις κολλάς από τα μικρά!

Επιδημία «υποψηφιοτίτιδας»

Στη Νέα Δημοκρατία η ίωση που καλπάζει αυτόν τον καιρό και απειλεί να οριζοντιώσει για τα καλά το κόμμα της χαράς ονομάζεται «υποψηφιοτίτιδα» –βαριά ίωση που εκδηλώνεται με διπλές και τριπλές υποψηφιότητες στις εκλογές! Χθες χτύπησε στο Νότιο Αιγαίο, όπου απέναντι στον επίσημο υποψήφιο περιφερειάρχη του κόμματος Γιώργο Χατζημάρκο ανακοίνωσε ουσιαστικά τη δική του υποψηφιότητα ο Χαράλαμπος, Μπάμπης για τους φίλους, Κόκκινος, μέλος της Κεντρικής Επιτροπής της ΝΔ. Ο εν λόγω Κόκκινος, ο οποίος είχε «διαπρέψει», το λιγότερο που μπορώ να αναφέρω, την περίοδο της καραμανλικής διακυβέρνησης της χώρας ως διορισμένος περιφερειάρχης Νότιου Αιγαίου, ανέβηκε στα κεραμίδια πληροφορούμενος ότι το κόμμα έχρισε υποψήφιο τον Χατζημάρκο αντί του ιδίου. Επισήμως θα ανακοινώσει τη Δευτέρα στη Σύρο την υποψηφιότητά του, αλλά εμένα όλα αυτά ένα μου λένε: ότι όλοι δουλεύουν για τον φίλο μου τον Μαχαιρίδη…

Η επιστολή-φάντασμα

Στη Βουλή τώρα το θέμα της ημέρας ήταν χθες μια επιστολή-φάντασμα του υπουργού Εργασίας Βρούτση προς τον υπουργό Διοικητικής Μεταρρύθμισης Κυριάκο (Μητσοτάκη), με την οποία του ζητούσε, υποτίθεται, να μην προχωρήσει στο κλείσιμο του Εθνικού Ινστιτούτου Εργασίας και Ανθρώπινου Δυναμικού. Το θέμα έθεσε ο βουλευτής Ντόλιος του ΠαΣοΚ, και ο υπουργός Κυριάκος δήλωσε καθαρά ότι πρόκειται για μια «πλαστή» επιστολή. Είναι όμως έτσι; Είναι πράγματι «πλαστή» η επιστολή;

Θα συνεισφέρω στο μυστήριο τη δική μου εμπειρία: ήρθαν και σε μένα, προ μηνός και πλέον, οι άνθρωποι του Ινστιτούτου και μου παρέδωσαν έναν φάκελο με στοιχεία στα οποία θα έβαζα έναν τίτλο «γιατί δεν πρέπει να κλείσει το Ινστιτούτο». Ανάμεσα σε διάφορα άλλα υπήρχε και η «επιστολή» Βρούτση. Με ημερομηνίες, αριθμούς πρωτοκόλλου, αλλά όχι υπογραφή. Τηλεφώνησα στον υπουργό Κυριάκο. Μου ανέφερε ότι τέτοια επιστολή δεν έχει λάβει ποτέ. Μου το τόνισε, πο-τέ! Επικοινώνησα πάλι με τους ανθρώπους που μου είχαν φέρει τον φάκελο. Μου είπαν ότι την «επιστολή»-αντίγραφο τους την είχε δώσει ο υπουργός Βρούτσης.

Αρχισα, μετά και τα χθεσινά στη Βουλή, να κάνω υποθέσεις. Πού κατέληξα; Οτι επιστολή υπάρχει και δεν υπάρχει. Συντάχθηκε ας πούμε, δόθηκε ένα αντίγραφο στους συνδικαλιστές, αλλά δεν στάλθηκε ποτέ στο υπουργείο Διοικητικής Μεταρρύθμισης. Το μετάνιωσε ο υπουργός Βρούτσης; Είχε άλλη «ενημέρωση» για το θέμα και δεν την έστειλε ποτέ; Αγνωστο. Ο φόβος μου είναι πως δεν θα μάθουμε ποτέ την αλήθεια…

Πεδίον συνεννόησης: ανύπαρκτο

Εχω τη δική μου άποψη για το Σκοπιανό και ό,τι τρελό εξελίσσεται γύρω από αυτό το θέμα, αλλά δεν έχω ούτε τον χώρο ούτε τον χρόνο να το αναλύσω εδώ. Θα αναφερθώ μόνο στην αθλιότητα ενός αξιωματούχου των Σκοπίων, που κατέχει μάλιστα και τη θέση του γραμματέα Ευρωπαϊκών Υποθέσεων του κρατιδίου, εις βάρος της οικογένειας του Βενιζέλου. Το σεξιστικό σχόλιο εις βάρος της κόρης του δείχνει ασφαλώς ότι το πεδίο συνεννόησης μαζί τους είναι ανύπαρκτο. Και αυτή τη φορά η ευθύνη δεν ανήκει σε εμάς και στις εθνικιστικές υστερίες μας…