Κάποιες – ανέλπιστες – καλές ειδήσεις έδωσαν έναν τόνο αισιοδοξίας στη χειμαζόμενη ελληνική αγορά τις τελευταίες ημέρες: η βιομηχανική παραγωγή αυξήθηκε, η αγορά αυτοκινήτου γνωρίζει καλύτερες ημέρες, η οικοδομική δραστηριότητα «ξεπάγωσε». Ωστόσο χθες ανακοινώθηκε ποσοστό – ρεκόρ 28% για την ανεργία. Και την ίδια στιγμή η κίνηση της Χαλυβουργικής, μιας από τις ισχυρότερες βιομηχανίες, να θέσει σε διαθεσιμότητα σχεδόν το σύνολο του προσωπικού της (σελ. 20-21) δείχνει ότι τα δομικά προβλήματα που ανέδειξε η ύφεση των τελευταίων χρόνων δεν έχουν ξεπεραστεί. Το βασικό πρόβλημα που αντιμετωπίζουν τέτοιες βιομηχανίες, οι οποίες λόγω της κρίσης προσανατολίστηκαν στις εξαγωγές, είναι οι απαγορευτικές τιμές της ενέργειας: καθιστούν τα προϊόντα τους μη ανταγωνιστικά. Eως τώρα όλες οι εκκλήσεις της κυβέρνησης προς την τρόικα για μείωση των φόρων στην ηλεκτρική ενέργεια έχουν πέσει στο κενό. Το επιχείρημα των δανειστών; Με την υπερφορολόγηση, λένε, θα μειωθεί το χρέος. Αλλά μία χώρα που δεν παράγει πώς θα μπορεί να πληρώνει;