Πέντε χρόνια πριν αποφάσισε να πάει στη Μελβούρνη για μεταπτυχιακό. Αλλά δεν έμεινε μόνο σε αυτό. Με τρεις φίλους της έστησε εκεί τη δική της διαδικτυακή πλατφόρμα από την οποία βρήκε τρόπο να κερδίσει χρήματα. Σε χρόνο-ρεκόρ οι ιδέες της 29χρονης την ενέταξαν στον κατάλογο με τις 50 πιο επιτυχημένες επιχειρηματίες κάτω των 40 ετών στην Αυστραλία.

Τράβηξε τον μακρινό δρόμο για Αυστραλία λίγο πριν από τα 25 της. Προηγουμένως είχε πάρει το πτυχίο της στην Αγγλική Φιλολογία στο Καποδιστριακό Πανεπιστήμιο Αθηνών. Αλλά ήταν ήδη φευγάτη, είχε αποφασίσει να φύγει στο εξωτερικό να συνεχίσει τις σπουδές της. Μέσω Διαδικτύου έψαξε να βρει τον προορισμό της. Μια αγγλόφωνη σχολή με ενδιαφέροντα μαθήματα σε «μια χώρα – πόλη με λαμπερό ήλιο, όχι σαν το βροχερό Λονδίνο». Συνυπολόγισε πως στη Μελβούρνη θα είχε κοντά της και συγγενείς –θείους της -, δεν θα ήταν ολομόναχη σ’ έναν ξένο τόπο. Ηξερε και πως ο παππούς της, 60 χρόνια πριν, στην ίδια αυστραλιανή πόλη είχε εγκατασταθεί για μια τετραετία, έκανε διάφορες δουλειές για να βγάλει χρήματα και να ανοίξει μαγαζί στα Καλάβρυτα.

Το 2008, πια, η εγγονή του, η Ντέμη, όπως την αποκαλούν συγγενείς και φίλοι, υπέβαλε αίτηση στο Πανεπιστήμιο της Μελβούρνης, σ’ ένα από τα καλύτερα στον κόσμο. Σχεδόν αμέσως την έκαναν δεκτή για ένα διετές μεταπτυχιακό στο Τμήμα ΜΜΕ και Επικοινωνίας (Global Media Communication), αυτό δηλαδή που την ενδιέφερε. «Τέλη Ιουλίου, θυμάμαι, έφευγα, να πάω στην άλλη άκρη του κόσμου. Από καλοκαίρι στην Ελλάδα βρήκα εδώ χειμώνα. Το κυριότερο, άλλαζα τελείως τον τρόπο ζωής μου, αφού μέχρι τότε έμενα με τους δικούς μου. Εδώ μου πήρε ένα ολόκληρο τετράμηνο να προσαρμοστώ σε εντελώς καινούργιο περιβάλλον και καιρό. Η αρχική εμπειρία ήταν τραυματική, ένιωθα σαν να ταξίδεψα σε διαφορετικό πλανήτη! Αποδείχτηκε ότι και τα καλά αγγλικά μου ήθελαν βελτίωση, αφού είναι άλλη, ιδιαίτερη η προφορά των Αυστραλών. Το αφτί μου έπρεπε να τη συνηθίσει» διηγείται η Δήμητρα.

ΔΟΥΛΕΙΑ ΣΤΗΝ ΕΦΗΜΕΡΙΔΑ. Τελειώνει το 2010 τη σχολή κι αρχίζει πρακτική εξάσκηση σε εταιρεία επικοινωνίας που είχε αναλάβει τις επαφές κυβέρνησης – συνδικάτων. Μένει εκεί για έξι επτά μήνες ώσπου δοκιμάζει ανεπιτυχώς να πιάσει δουλειά στη «Herald Sun», μία από τις δύο μεγάλες τοπικές εφημερίδες. Δεν είχε, ωστόσο, βίζα κι αυτό μέτρησε αρνητικά. Δύσκολα, εξάλλου, προσλαμβάνεται ένας ξένος στα τοπικά ΜΜΕ, εξηγεί. Κάτω, πάντως, δεν το έβαλε. Επιασε δουλειά στην ομογενειακή εφημερίδα «Νέος Κόσμος», γράφοντας κοινωνικά θέματα για σχεδόν δυο χρόνια.

Στο διάστημα αυτό ένας φίλος τής έριξε την ιδέα να ενώσει η παρέα τις δυνάμεις της, να φτιάξουν μια ιστοσελίδα που θα απευθύνεται σε όσους προσφέρουν ή αναζητούν φροντιστηριακά μαθήματα ή επιθυμούν να μάθουν μια ασχολία –από μαγειρική, μέχρι φωτογραφία και ζωγραφική. Στην πράξη, ενάμιση χρόνο πριν, συνέστησαν εταιρεία με γραφεία στο κέντρο της Μελβούρνης στον ίδιο χώρο με άλλες εταιρείες-startups. Για ένα εξάμηνο δούλεψαν πάνω στο project που εμπνεύστηκαν. Εκαναν απανωτές αλλαγές μέχρι που κατέληξαν στον τρόπο λειτουργίας του site τους.

Ανέβασαν έκτοτε και λειτουργούν το WeTeachMe (https://weteachme.com), μια πλατφόρμα – κοινότητα που παρέχει και συμβουλές για τη δημιουργία και προώθηση νέων επιχειρήσεων. «Μιλήσαμε με τουλάχιστον 100 επαγγελματίες από διάφορους τομείς, από καθηγητές και καλλιτέχνες έως ανθρώπους που φτιάχνουν κοσμήματα ή διδάσκουν μαγειρική. Θελήσαμε να μάθουμε ποια είναι τα μεγαλύτερα προβλήματα που αντιμετωπίζουν στη δουλειά τους ώστε να δούμε πώς θα μπορούσαμε να τους βοηθήσουμε. Οι περισσότεροι μάς εξήγησαν ότι οι επιχειρήσεις τους αντιμετώπιζαν σοβαρές οικονομικές δυσκολίες, αφού οι ίδιοι αδυνατούσαν να ανταποκριθούν στις δαπάνες για προσωπικό. Από ένα σημείο και μετά τα έκαναν όλα μόνοι τους, πράγμα εξουθενωτικό ώσπου τελικά τις έκλειναν» περιγράφει η Δήμητρα.

Αυτές ακριβώς τις ανάγκες των αυστραλών επιχειρηματιών ήρθε να καλύψει με τους συνεταίρους της. Τον Κινέζο Cheng που ανέλαβε το τεχνολογικό κομμάτι, τον Βιετναμέζο Kym απόφοιτο Νομικής που καταπιάνεται με τα διαδικαστικά και τον Αυστραλό Martin που επιφορτίστηκε με τα οικονομικά και την ανάπτυξη της επιχείρησης, όπως και η ίδια, που επωμίστηκε και την οργάνωση των πωλήσεων. «Στο site μας βρίσκει κανείς πάνω από 12.000 διαφορετικά μαθήματα. Εμείς απλά φέρνουμε σε επαφή τον καθηγητή με τον ενδιαφερόμενο μαθητή. Από κει και πέρα, μεταξύ τους κανονίζουν πώς και πότε θα συναντηθούν, αφού τα μαθήματα δεν είναι online. Εμείς κερδίζουμε ένα 3% από την αμοιβή τού εκάστοτε διδάσκοντος. Με την καταβολή μιας μηνιαίας συνδρομής παρέχουμε και ένα αυτόματο ολοκληρωμένο ηλεκτρονικό πρόγραμμα γραμματειακής υποστήριξης στις επιχειρήσεις που προσφέρουν τα μαθήματα» σημειώνει η κ. Μαρκογιαννάκη, που είδε πρόσφατα το όνομά της στην 32η θέση του καταλόγου με τις 50 πιο επιτυχημένες επιχειρηματίες κάτω των 40 ετών στην Αυστραλία. Τον συνέταξαν με κριτήρια τις πωλήσεις των εταιρειών και την ευρεία αποδοχή τους οι συντάκτες του περιοδικού «Shoe String» (http://www.shoestring.com), που παρακολουθεί τις δραστηριότητες νέων επιχειρήσεων και startups. «Το αγαπάμε πάρα πολύ όλο αυτό, το κάνουμε με μεράκι! Η πορεία μας είναι διαρκώς ανοδική, αφού καταφέρνουμε και λύνουμε τα χέρια των άλλων με σκληρή δουλειά. Προς το παρόν, δεν σταματάμε να βελτιώνουμε συνεχώς το site μας. Ο άμεσος στόχος μας είναι να κατακτήσουμε ολόκληρη την Αυστραλία, τα επόμενα χρόνια να επεκταθούμε και πέρα από αυτή. Στην άκρη του μυαλού μας υπάρχει βεβαίως και η σκέψη να πουλήσουμε μελλοντικά την εταιρεία» παραδέχεται.

Ο ΑΝΤΑΓΩΝΙΣΜΟΣ. Για την ώρα η γεννημένη στην Αθήνα και μεγαλωμένη στα Πατήσια Δήμητρα, που έλκει την καταγωγή της από Καλάβρυτα και Χανιά, δεν έχει παρά να αισθάνεται ευχαριστημένη απ’ όσα σε σύντομο διάστημα έχει πετύχει εκτός συνόρων. «Στα 29 μου έχω κάνει αρκετά πράγματα. Είναι και η φύση των startups να εξαπλώνονται πιο γρήγορα από τις παραδοσιακές επιχειρήσεις λόγω της προσβασιμότητας και της απήχησής τους στον κόσμο, καθώς όλα γίνονται μέσω Ιντερνετ. Το θέμα, η δυσκολία, ήταν να τραβήξουμε την προσοχή, αφού στο Διαδίκτυο είναι μεγάλος ο ανταγωνισμός και η πληθώρα των ιστοσελίδων. Οπως και να ‘χει, εγώ εδώ είμαι από κάθε άποψη καλά, με δικά μου χρήματα – μισθό (στην εταιρεία) και σπίτι. Με το site αυτό, δημιούργημά μου, είμαι και εντελώς ελεύθερη, ορίζω εγώ πια την τύχη μου. Στην Ελλάδα αρκετοί φίλοι μου, παρά τα πτυχία και την προσπάθειά τους, δυσκολεύονται σήμερα να βρουν δουλειά. Και εδώ, πάντως, πρωί βράδυ δουλεύεις, πρέπει να κοπιάσεις» προσθέτει.