Το σημείο καμπής στο οποίο βρίσκονται τα πανεπιστήμια διεθνώς στις ημέρες μας επισήμανε η Βάσω Κιντή: «Βασικό στοιχείο των επερχόμενων αλλαγών είναι τα ιντερνετικά mooc’s (massive open online cources) από σοβαρά και μεγάλα πανεπιστήμια, που πολλαπλασιάζονται στις ημέρες μας και ίσως επιφέρουν αλλαγές ανάλογες με αυτές που έφερε η τυπογραφία. Για παράδειγμα, το αμερικανικό πανεπιστήμιο Τζόρτζια Τεκ προσφέρει ήδη ιντερνετικό πρόγραμμα σπουδών κόστους 6.000 δολαρίων, όταν το ίδιο κανονικό του πρόγραμμα κοστίζει 44.000 δολάρια!».

ΧΩΡΙΣ ΒΗΜΑΤΙΣΜΟ. Επισήμανε επίσης ότι απέναντι σε αυτές τις κοσμογονικές αλλαγές, η Ελλάδα δεν έχει βρει ακόμα βηματισμό: «Η κοινωνία δεν περιμένει τίποτα από τα πανεπιστήμια, πέρα από το να βρουν δουλειά τα παιδιά της. Μέχρι σήμερα έβρισκαν πράγματι μια δουλειά, κυρίως στο Δημόσιο, και έτσι δεν είχε σημασία αν μάθαιναν κάτι, αν παρακολουθούσαν μαθήματα, αν γίνονταν καταλήψεις, χάνονταν εξάμηνα κ.λπ. Ετσι, αφού η κοινωνία δεν περίμενε τίποτα ούτε το πανεπιστήμιο εστίαζε στην εκπαιδευτική διαδικασία, θα έλεγα πως έκανε μια «προσομοίωση λειτουργίας». Ολοι χρησιμοποιούσαν το πανεπιστήμιο για άλλους, δικούς τους σκοπούς, ενώ τα πρόσωπα του «βαθέος πανεπιστημίου» προσπαθούσαν να καταλάβουν όλες τις καίριες θέσεις. Ομως με την έλευση της κρίσης το σύστημα άρχισε να ρετάρει. Χάθηκαν οι δουλειές στο Δημόσιο, ήρθαν και τα Συμβούλια και άρχισαν πολλοί να ενοχλούνται από την εποπτεία τους επειδή είναι «νέος παίκτης» και ενοχλεί όταν λαμβάνει αποφάσεις που συγκρούονται με παγιωμένα συμφέροντα. Αυτό όμως δεν συμβαίνει παντού. Στην Κρήτη, λ.χ., υπάρχει σύμπνοια. Τα Συμβούλια που βάλλονται, είναι κυρίως του Πανεπιστημίου και του Πολυτεχνείου της Αθήνας και του Αριστοτελείου Θεσσαλονίκης, όπου υπηρετούν τρεις πρυτάνεις που σήκωσαν τη σημαία αντίστασης κατά του νέου νόμου».
ΗΒάσω Κιντή είναιαναπληρώτρια καθηγήτρια και μέλος Συμβουλίου Ιδρύματος Πανεπιστημίου Αθηνών