Αναζήτηση
Με ενημέρωσαν ότι οι «άγιοι» έφυγαν από τη συνάντηση χαρούμενοι και ευτυχισμένοι –ο πρόεδρος Αλέξης δεσμεύθηκε ότι θα στηρίξει το αίτημά τους για τη μη φορολόγηση, όπερ και εγένετο κατά τη συζήτηση για τον Ενιαίο Φόρο Ακινήτων. Τόσο οι περιουσίες των μονών όσο και εκείνες των Πατριαρχείων εξαιρέθηκαν, και ο ΣΥΡΙΖΑ δεν πρόβαλε την παραμικρή αντίδραση.
Δεν κρίνω το σωστό ή όχι της στάσης αυτής. Αλλά τη μεθόδευση. Και κλείνω με την είδηση ότι η αντιπροσωπεία της Ιεράς Επιστασίας προσκάλεσε τον πρόεδρο Αλέξη να επισκεφθεί το Αγιον Ορος, και το αριστερό αγόρι αποδέχθηκε ασμένως την πρόσκληση. Πράγμα επίσης άξιον μνείας –για την επόμενη φορά που θα ξιφουλκήσουν κατά της Εκκλησίας…
(Ο φίλος Παναγιώτης Λαφαζάνης, υπέρμαχος της φορολόγησης της εκκλησιαστικής περιουσίας, τι να λέει άραγε διαβάζοντας τα προηγούμενα;)
Ευτυχώς επιστρέφει
Διάβασα αυτά τα τουλάχιστον… πρωτότυπα ρεπορτάζ για το πού περνούν τις γιορτές οι πολιτικοί αρχηγοί και δακρύζω για την αυταπάρνηση του προέδρου του κόμματος «Π. Καμμένος και Σία Ανεξάρτητοι Ελληνες» Π. Καμμένου. Ο οποίος, προσέξτε με παρακαλώ, την ώρα που όλοι οι άλλοι αρχηγοί κάπου πήγαν, κάτι κάνουν, παραδομένοι στην ευωχία των γιορτών, αυτός βρίσκεται λέει σε «κοινοβουλευτική αποστολή» στην Ελβετία. Με ενημέρωσαν ότι επιστρέφει στην Αθήνα αύριο, δείγμα ότι μπορούμε να είμαστε πλέον χαρούμενοι: όλα πήγαν κατ’ ευχήν! Είτε μετείχε στις διαπραγματεύσεις για τα πυρηνικά του Ιράν είτε στις διεργασίες για την καταστροφή του χημικού οπλοστασίου της Συρίας –το διαζευκτικό της αναφοράς έχει να κάνει με το ότι δεν έχουμε ακόμη ενημέρωση για το τι ακριβώς έκανε στη Γενεύη…
Υποθέτω ότι θα μας ενημερώσει όταν με το καλό βρεθεί ανάμεσά μας…
Τελεσίγραφο
Πάντως, καλόν είναι να μην παρατείνει την παραμονή του στο εξωτερικό, διότι… ξηλώνεται το πουλόβερ, και κάτι πρέπει να κάνει για την αποτροπή του. Ας πούμε με το «θέμα Ραχήλ». Η κυρία έχει στείλει τελεσίγραφο ότι φεύγει εάν και εφόσον δεν βελτιωθεί η κατάσταση στο κόμμα. Τα έχει με τον γραμματέα της Κοινοβουλευτικής Ομάδας Κώστα Γιοβανόπουλο. Θεωρεί, μου είπαν, ότι την απαξιώνει συνεχώς, την υποβαθμίζει και τελικά τη σπρώχνει, την αγωνίστρια, προς την έξοδο.
–Υπήρξε επαφή με τον πρόεδρο; ρώτησα.
–Τον ενημέρωσε, για να μη λέει ότι δεν του το είπε, με SMS, μου απάντησε ένας από αυτούς που μίλησαν μαζί της τελευταία.
Δεν ξέρω αν κάτι μεσολάβησε αυτές τις ημέρες, που πάγοι έλειωσαν με ευχές για «χρόνια πολλά» και τέτοια. Γνωρίζω μόνο ότι αυτή η ιστορία μετράει πίσω κάνα μήνα, όταν ο πρόεδρος Πάνος βρισκόταν ανάμεσά μας. Τότε, φίλος από την Κοζάνη μού είχε αναγγείλει ότι «η Ραχήλ φεύγει και πάει στον ΣΥΡΙΖΑ, γράφ’ το». Δεν τον πίστεψα, γιατί το θεώρησα σε εκείνη τη φάση εξωπραγματικό –είχε κάνει και κάτι σόου στη Βουλή το κορίτσι και μου φάνηκε από απίθανο έως τρελό να φύγει. Οταν συνέβη ό,τι συνέβη προ εβδομάδος, τηλεφώνησα στον φίλο μου να μάθω την πηγή της πληροφορίας. Μου ανέφερε ότι η Ραχήλ το είχε εκμυστηρευθεί στον κύκλο της, αρκετά πριν το κάνει. Ετσι έχασα την αποκλειστικότητα…
Δυσάρεστη έκπληξη
Με εξέπληξε οφείλω να ομολογήσω το περιστατικό της επίθεσης του Νάσου Αθανασίου κατά του μέλους της Κεντρικής Επιτροπής του ΠαΣοΚ Αφροδίτης Αλ Σάλεχ. Και με εξέπληξε για δύο λόγους: ο ένας είναι ο προφανής –επειδή γνωρίζω πολλά χρόνια τον Νάσο και ως δημοσιογράφο αλλά και από τον καιρό που ήταν στο ΠαΣοΚ μέλος της κλαδικής δημοσιογράφων και ειλικρινά δεν μπορώ να τον φανταστώ να συμπεριφέρεται έτσι. Ο δεύτερος είναι ο εξής: έχοντας μετάσχει σε άπειρα πολιτικά πάνελ, γνώριζα ότι μετά το τέλος τους άνθρωποι που νωρίτερα είχαν «σκοτωθεί» έλεγαν «εκτός αέρα» και πέντε κουβέντες φιλικές. Αυτό το κλίμα που καταγράφεται τώρα τελευταία με συνέχεια του καβγά και εκτός πλατό –και που μια απόδειξή του είναι ό,τι συνέβη στα παρασκήνια της εκπομπής τής Τσαπανίδου με τον Αθανασίου –είναι πρωτόφαντο. Και ιδιαίτερα ανησυχητικό, για το πού μπορεί να φτάσουν τα πράγματα όσο πλησιάζουν οι εκλογές.
Και κάτι ακόμη: τι διαφορά έχει αυτό που έκανε ο Νάσος Αθανασίου εις βάρος μιας γυναίκας (και μιας δεύτερης, της Κατερίνας Παπακώστα που έσπευσε να υπερασπιστεί την Αφροδίτη Αλ Σάλεχ) με αυτό που έκανε ο Κασιδιάρης εις βάρος της Λιάνας Κανέλλη και της Ρένας Δούρου; Μόνο στα χαστούκια. Για να λέμε τα πράγματα με το όνομά τους, δηλαδή…
Αντίο…
Ενα ολόκληρο κεφάλαιο έκλεισε με τον θάνατο χθες του Νίκου Δημητράτου, ενός σεμνού τραγουδιστή και ηθοποιού, αληθινού δημοκράτη. Οσοι τον γνώρισαν, και εγώ ένας από αυτούς, θα θυμούνται πάντα εκείνες τις υπέροχα ατέλειωτες νύχτες στο Περιβόλι τ’ Ουρανού στην Πλάκα, να τραγουδάει με την αντρίκεια φωνή του, που σε έκανε να ανατριχιάζεις, «Της αμύνης τα παιδιά». Και κάποιες φορές αυτήν τη φωνή να συνοδεύει τον Ανδρέα σε ένα βαρύ ζεϊμπέκικο.
Εφυγε το ίδιο απλά, όπως έζησε. Τίμιος και ειλικρινής με αυτό που υπηρέτησε πάντοτε: το προοδευτικό τραγούδι…
