Πριν από μερικές εβδομάδες, στη νυχτερινή σκηνή «Νταμίρα» όπου τραγουδάει ο Αγάθωνας, ένας πελάτης ζήτησε το «Θεέ μου Μεγαλοδύναμε». Ο μυστακοφόρος αναβιωτής του ρεμπέτικου αρνήθηκε και ο μεθυσμένος τύπος έβγαλε μαχαίρι. Αμέσως ο επίδοξος «Κοεμτζής» μεταφέρθηκε έξω και ο Αγάθωνας συνέχισε τη δουλειά του.

Οχι, η παραπάνω εικόνα δεν είναι αυτή που θα κρατήσουμε για τον θεσσαλονικιό τραγουδιστή από τη χρονιά που έφυγε. Γι’ αυτόν όμως είναι κάτι συνηθισμένο στα περίπου σαράντα χρόνια που εμφανίζεται σε κέντρα της Θεσσαλονίκης και της Αθήνας, όπου έχει αφήσει τη δική του σφραγίδα στην αναβίωση του ρεμπέτικου.

Ο Αγάθωνας εξάλλου εκπροσώπησε το 2013 τη χώρα μας στον διαγωνισμό της Γιουροβίζιον με τους Koza Mostra και το «Alcohol is free». Και βέβαια η 6η θέση στον τελικό με 152 ψήφους ήταν μια πολύ καλή επίδοση στο pop πανηγύρι. Η εικόνα όμως του «Αστερίξ» με το παχύ μουστάκι και με τον μπαγλαμά ανά χείρας στο Μάλμε της Σουηδίας –όπου διεξήχθη ο τελικός του διαγωνισμού –ήταν όντως παράδοξη. Τι γύρευε η αλεπού στο παζάρι;

«Τα παιδιά μού πρότειναν να πω το τραγούδι τους πολύ πριν γεννηθεί η ιδέα για τη συμμετοχή στη Γιουροβίζιον. Οταν κάποιος με τιμά με την πρότασή του τον τιμώ με την αποδοχή μου». Για την ακρίβεια, το πρόβαραν σπίτι του, αυτός έβαλε το δικό του χρώμα με τον μπαγλαμά και όταν στη συνέχεια τού έριξαν διστακτικά την ιδέα για τη Γιουροβίζιον, αυτός συμφώνησε.

Κάπως έτσι η Ελλάδα πήρε μια καλή θέση με τον «σουρεαλιστή» τραγουδιστή που δεν μασάει τα λόγια του (θυμηθείτε την κόντρα του με τον Ζαφείρη Μελά), λάτρη και βαθύ γνώστη του ρεμπέτικου και του λαϊκού, που γεννήθηκε το 1955 στον Ευαγγελισμό Λαγκαδά της συμπρωτεύουσας. «Οι πρόβες που κάναμε γίνονταν μπροστά σε κόσμο, ήταν ίδια η αίσθηση λοιπόν όταν ανεβήκαμε να παίξουμε. Εγώ όλα τα άλλα τραγούδια που προηγούνταν ή έπονταν τα σχολίαζα με τον μπαγλαμά μου και άλλαζα τους στίχους στα ελληνικά (αφού δεν ξέρω αγγλικά), με σκωπτικό τρόπο. Πολύ γέλιο σας λέω. Ωραία εμπειρία», μας έλεγε ο ίδιος άρτι αφιχθείς από τη Σουηδία, υπό την… επίδραση τζετ λαγκ.

Ετσι αντιμετώπισε την παράξενη πρόκληση. Και σήμερα συνεχίζει στον συνεπή δρόμο του δουλεύοντας σε κέντρα, ακούγοντας σπίτι του για ώρες προπολεμικούς τραγουδιστές όπως τον Αντώνη Νταλγκά και τον Γιώργο Παπασιδέρη ή παίζοντας για ώρες μπαγλαμά. Η εμπειρία της Γιουροβίζιον δεν αποτελούσε αναίρεση της πορείας του από το 1977, όταν σχημάτισε το Ρεμπέτικο Συγκρότημα Θεσσαλονίκης, το οποίο έπαιξε σημαντικό ρόλο τη δεκαετία του 1980 στην υπόθεση της αναβίωσης του ρεμπέτικου τραγουδιού. Για τον Αγάθωνα ήταν ένα ευχάριστο διάλειμμα που, πάντως, πυροδότησε και αντιδράσεις στον περίκλειστο χώρο των ρεκτών ή συλλεκτών του ρεμπέτικου. «Οι περισσότεροι ενθουσιάστηκαν και με πήραν τηλέφωνο για να μου πουν μπράβο, εκτός από μία που δεν τη θεωρώ συνάδελφό μου, τραγουδάει απαίσια, δεν θα έπρεπε να τραγουδάει ρεμπέτικα» δήλωσε σε τηλεοπτική εκπομπή για την ετέρα της αναβίωσης του ρεμπέτικου, Μαριώ. «Πρέπει να παίρνουμε θέση στη ζωή», συμπλήρωνε. Σήμερα που πια τον αναγνωρίζουν όλοι στον δρόμο. Και όχι μόνον το «γαλατικό χωριό» των ρεμπετόφιλων.