Στο πρόσωπο του Αλέξη Τσίπρα εναποθέτουν τις ελπίδες τους τα μικρά, ευρωπαϊκά αδελφάκια του ΣΥΡΙΖΑ για τις ευρωεκλογές που θα γίνουν στις 25 Μαΐου. Αλλωστε ο ΣΥΡΙΖΑ είναι ο μοναδικός σχηματισμός που μετέχει στο Κόμμα της Ευρωπαϊκής Αριστεράς, το οποίο έχει καταφέρει να φθάσει στη θέση της αξιωματικής αντιπολίτευσης. Ολα τα υπόλοιπα παλεύουν μεταξύ εκλογικής φθοράς και αφθαρσίας στις χώρες τους ενώ ακόμη και όσοι τα πάνε κάπως καλύτερα, όπως για παράδειγμα το γερμανικό Die Linke, στις πρόσφατες εκλογές έχασαν δυνάμεις. Οι εκτιμήσεις της Κουμουνδούρου πάντως είναι πως στις προσεχείς ευρωεκλογές οι δυνάμεις της Αριστεράς μπορούν ακόμη και να διπλασιάσουν τα ποσοστά τους σε χώρες όπως η Ισπανία, η Γαλλία, η Ολλανδία και η Πορτογαλία ενώ για την Ελλάδα οι προσδοκίες είναι να γίνει ο ΣΥΡΙΖΑ πρώτο κόμμα.

Συνδετικός κρίκος των 36 μελών της Ευρωπαϊκής Αριστεράς είναι ο σαφής αντικαπιταλιστικός τους προσανατολισμός. Τα κόμματα που μετέχουν σε αυτό επιθυμούν μια άλλη Ευρώπη και μια άλλη Ευρωπαϊκή Ενωση. Επιθυμούν την αλλαγή της σχέσης των ευρωπαϊκών χωρών με το ΝΑΤΟ, με πολλά από αυτά να μιλούν για έξοδο από τη Βορειοατλαντική Συμμαχία και να τάσσονται κατά του Ευρωπαϊκού Συντάγματος.

Στο Ευρωκοινοβούλιο το Κόμμα της Ευρωπαϊκής Αριστεράς εκπροσωπείται από την GUE (Ενωμένη Ευρωπαϊκή Αριστερά), οι ευρωβουλευτές της οποίας θα είναι ο βασικός κορμός όσων ψηφίσουν τον επικεφαλής του ΣΥΡΙΖΑ για τη θέση του προέδρου της Κομισιόν. Σε αυτή μετέχουν αριστερά κόμματα σχεδόν από όλες τις ευρωπαϊκές χώρες με μια πανσπερμία απόψεων γύρω από το ευρώ.

Παρότι τα μέλη της Ευρωπαϊκής Αριστεράς έχουν αλλεργία σε ό,τι αφορά τις υποχρεώσεις, δεν στέκονται καθόλου αδιάφορα σε ό,τι αφορά τα οφέλη της περαιτέρω ευρωπαϊκής ενοποίησης. Στη συντριπτική τους πλειονότητα είναι υπέρ του επανακαθορισμού του ρόλου της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας. Με την έννοια επανακαθορισμός, οι περισσότεροι εννοούν ότι η ΕΚΤ θα πρέπει να εκδίδει ευρωομόλογα, να τυπώνει χρήμα και ασφαλώς να μη διστάζει να «αγοράσει» το χρέος που παράγει μια χώρα π.χ. του ευρωπαϊκού Νότου, η οποία εφαρμόζει τους δικούς της κανόνες στην οικονομία.

Στον χάρτη «ΤΑ ΝΕΑ» παρουσιάζουν μερικά από τα κόμματα που μετέχουν στο ΚΕΑ και την GUE.

Εκτός η Ιταλία και η Μάλτα

Η Ιταλία και η Μάλταδεν έχουν κανένακόμμα-εκπρόσωποστην Ευρωπαϊκή Αριστερά, γεγονός που θεωρητικά αποδυναμώνει το αίτημα για μέτωποτου Νότου.