Αναζήτηση
Οι ρυτίδες στο πρόσωπο του Βαλντεράμα δείχνουν τον χάρτη των δρόμων που δεν διάβηκε. Οσο μακριά κι αν τον πήγε η φαντασία του, η πραγματικότητα τον πήγε μακρύτερα· μόνο που αυτή δεν τον γύρισε πίσω, τον άφησε εκεί σαν άγαλμα, να μένει και να θυμάται ό,τι δεν πέτυχε…
Η ποδοσφαιρική ομάδα της Κολομβίας θα είναι το πρώτο ανάχωμα στον δρόμο της Εθνικής μας στο Μουντιάλ της Βραζιλίας. Στο άκουσμα της κλήρωσης κάποιοι χαμογέλασαν, κάποιοι άλλοι έσφιξαν τα χείλη δείχνοντας να μη γνωρίζουν, και όσοι γνώριζαν έπιασαν το μέτωπό τους. Ποιους πάμε να πολεμήσουμε, αυτούς που σκοτώνουν όταν θολώνουν από την αποτυχία; Απέναντι σε ποιους πάμε να σταθούμε κραδαίνοντας τα όπλα μας; Σ’ εκείνους που χρόνια τώρα προσπαθούν να αποδείξουν στον κόσμο ότι από ατυχία δεν έχουν υψώσει ακόμα παγκόσμιο τρόπαιο!
Η Κολομβία βγήκε στα πεδία των ποδοσφαιρικών μαχών στη δεκαετία του ’30. Από τότε, σαν γυναίκα που αναζητεί την προσωπικότητά της αλλάζοντας κάθε τόσο κόμμωση, δεν έχει κατασταλάξει ακόμη στο ποια ρούχα της ταιριάζουν. Φόρεσε λευκά, πέρασε στο μπλε το σκούρο, μετά στο πορτοκαλί, συνδύασε τρία χρώματα –κόκκινο, μπλε και κίτρινο -, έβαλε στη φανέλα ρίγα, γύρισε τη ρίγα ανάποδα, άλλαξε κάλτσες. Με τίποτα δεν είναι ευχαριστημένη. Ακόμη: έχει… ραφτεί στους μεγαλύτερους αθλητικούς οίκους μόδας. Ολες οι εταιρείες έχουν λανσάρει τα μοντέλα τους στο κορμί των κολομβιανών ποδοσφαιριστών. Τι δείχνει το γεγονός; Ασταθή χαρακτήρα και φιλαρέσκεια αμετροεπή!
Η Κολομβία είναι η ομάδα που πέτυχε τέσσερα γκολ στον θρυλικό ρώσο τερματοφύλακα Λεβ Γιασίν, τον κορυφαίο που φόρεσε ποτέ φανέλα με το Νο 1.
Η Κολομβία πάλι, στα προκριματικά του Μουντιάλ του 1994, είχε προκαλέσει σεισμό στο Μπουένος Αϊρες ισοπεδώνοντας την Αργεντινή 5-0! Τότε ήταν που πήραν τα μυαλά της αέρα. Εφτασε αήττητη ώς τα τελικά των ΗΠΑ και πίστεψε ότι αυτή ήταν η ομάδα που θα σήκωνε το τρόπαιο. Μεγάλες προσδοκίες! Ομως βουλιάζει όποιος σηκώνει μεγάλες πέτρες, και η πέτρα που σήκωσε στην οστεοπορωτική ψυχολογία της η Κολομβία προκάλεσε τραγικά κατάγματα… Ηττήθηκε από τους Ρουμάνους του Χάτζι, ηττήθηκε από τους διοργανωτές και γύρισε ταπεινωμένη και γυμνή από ελπίδες στον τόπο της. Το μάθημα ήταν σκληρό: καλύτερα να κάνεις πρώτα κάτι κι έπειτα να μιλάς γι’ αυτό…
Και εκεί, στην επιστροφή, γράφεται η τραγωδία που έμελλε να σημαδέψει ώς τα σήμερα την Ιστορία της Κολομβίας. Ο Αντρές Εσκομπάρ, αμυντικός, στον αγώνα με τις ΗΠΑ έκανε το ολέθριο λάθος να πετύχει αυτογκόλ. Ηταν η σταγόνα που προκάλεσε τη μοιραία ρωγμή στο φράγμα των αντιδράσεων των οπαδών.
Πίσω στην πατρίδα ο Εσκομπάρ έπεσε γαζωμένος από τις σφαίρες φανατικών που δεν άντεξαν την αποτυχία! Κάποιοι είπαν ότι πίσω από τη δολοφονία βρίσκονταν ο παράνομος τζόγος, τα καρτέλ των ναρκωτικών, η μαφία του ποδοσφαίρου… Πίσω από τη δολοφονία κρυβόταν η ανεπαρκής και επηρμένη από τις επιτυχίες εκείνο τον καιρό προσωπικότητα του λαού της Κολομβίας.
Το 1998, στη Γαλλία, η εθνική που έχει να θυμάται έναν Βαλντεράμα και έναν Χιγκίτα περνάει το κατώφλι τελικών Μουντιάλ για τελευταία φορά.
Και τώρα, 16 χρόνια μετά, να τη ξανά με τα πολύχρωμα, με τον αργεντινό Μεσσία Πέκερμαν και με την πεποίθηση ότι αυτή τη φορά θα φθάσει στην κορυφή και θα καρφώσει τη σημαία της κάτω από τον ουρανό του ποδοσφαίρου…
Στην Κολομβία κυριαρχεί η φιλοσοφία: υπάρχουμε γιατί νικάμε, αν πάψουμε να νικάμε δεν έχουμε λόγο ύπαρξης. Στην Κολομβία η μοναδική αμαρτία που δεν βρίσκει συγχώρεση είναι η αποτυχία!
Δεν φταίει το ποδόσφαιρο, φταίει η κουλτούρα και ο πολιτισμός ενός λαού που έχει χάσει την προσωπικότητά του ανάμεσα σε καρτέλ κοκαΐνης και παραμορφωτικούς καθρέφτες. Μια ποδοσφαιρική ομάδα με χαλασμένη πραγματικότητα αναζητεί εναγωνίως το ανταλλακτικό που θα την επισκευάσει και θα την κάνει να λειτουργήσει ξανά. Προσοχή, το ανταλλακτικό αυτό να μην είναι… made in Greece.
