Αναζήτηση
της κίνησης των 58 για τη δημιουργία μιας ελληνικής «Ελιάς» αλλά και με το Συνέδριο της ΔΗΜΑΡ. Συγκεκριμένα:
– Η πρώτη Ανοιχτή Συγκέντρωση για τη Δημοκρατική Προοδευτική Παράταξη και την Προοδευτική Ανασυγκρότηση της Ελλάδας για τη Δημοκρατική Αλλαγή της Ευρώπης, με την πρωτοβουλία της κίνησης
των 58, θα πραγματοποιηθεί τη Δευτέρα 9 Δεκεμβρίου 2013, στις 7 μ.μ. στο Θέατρο Ακροπόλ (Ιπποκράτους 9-11, μετρό Πανεπιστήμιο). Στόχος η επίτευξη μιας συνεργασίας με ορίζοντα τις ευρωεκλογές.
– Την επόμενη Πέμπτη 12 Δεκεμβρίου αρχίζουν οι εργασίες του 2ου τακτικού Συνεδρίου της ΔΗΜΑΡ στον χώρο του Σινέ-Κεραμεικός, στο Μεταξουργείο. Θα συμμετάσχουν περίπου 1.000 αντιπρόσωποι από όλη την Ελλάδα.
Το Συνέδριο θα ολοκληρωθεί την Κυριακή 15/12 με την εκλογή προέδρου και νέας Κεντρικής Επιτροπής
Η επιτυχία της εκδήλωσης που οργάνωσε η κίνηση των 58 για την Κεντροαριστερά στη Θεσσαλονίκη, με ομιλητή τον Τάσο Γιαννίτση, και τα ευρήματα σε πρόσφατες δημοσκοπήσεις που επιδιώκουν τη δημιουργία ενός μεγάλου και αξιόπιστου φορέα, μια ελληνική «Ελιά», για να εκφράσει ανέστιους πολίτες που κινούνται ανάμεσα στη Νέα Δημοκρατία και στον ΣΥΡΙΖΑ, είναι το νέο δεδομένο του πολιτικού σκηνικού.
Με το δεδομένο αυτό, μεθαύριο, Δευτέρα, διοργανώνεται η κεντρική εκδήλωση της κίνησης αυτής στην Αθήνα, στο θέατρο Ακροπόλ. Κεντρικός ομιλητής θα είναι ο καθηγητής Γιάννης Βούλγαρης, ενώ παρεμβάσεις θα κάνουν ο Παρασκευάς Αυγερινός και ο ηθοποιός Γιάννης Μπέζος. Στην εκδήλωση θα εκπροσωπηθεί η λεγόμενη γενιά των τριαντάρηδων, από τους πολιτικούς επιστήμονες Χαριτίνη Καρακωστάκη και Πασχάλη Αγανίδη. Τις κινήσεις της Κεντροαριστεράς (Δυναμική Ελλάδα, Μπροστά, Νέοι Μεταρρυθμιστές, Π80, Πρωτοβουλία Β και Πολιτεία 2012, αλλά όχι και ο υπό τον Γιώργο Φλωρίδη Κοινωνικός Σύνδεσμος) θα εκπροσωπήσει ο Γιάννης Τούντας. Χαιρετισμούς θα απευθύνουν ο γερμανός πρόεδρος του Ευρωκοινοβουλίου Μάρτιν Σουλτς και ο αυστριακός επικεφαλής της ομάδας των Ευρωπαίων Σοσιαλιστών, Χάνες Σβόμποντα.
Η ΔΙΑΜΑΝΤΟΠΟΥΛΟΥ. Ενδιαφέρουσα μεταβλητή στο διαμορφούμενο σκηνικό συνιστά η δήλωση της Αννας Διαμαντοπούλου, η οποία σε συνέντευξή της ζήτησε να ξεπερασθούν «οι παλιές και φθαρμένες δομές» και διεκδικεί, ο νέος πόλος να δημιουργηθεί απ’ την αρχή, να μη θεωρηθεί κυβερνητικό συμπλήρωμα ούτε από δεξιά ούτε από αριστερά κι ούτε να αποκτήσει απλώς χαρακτήρα ενός μορφώματος για τις ανάγκες εκλογικής έκφρασης αναποφάσιστων σήμερα πολιτών. Στελέχη της πρωτοβουλίας των 58 χαρακτήριζαν την παρέμβαση Διαμαντοπούλου ως ένα βήμα μετακίνησης από την έως τώρα στάση της, απόδειξη της ελκτικής δύναμης που έχει αποκτήσει η κίνηση των 58.
Από τους πρωτεργάτες της κίνησης των 58, ο Γιάννης Βούλγαρης δηλώνει: «Η προσπάθειά μας είναι να ενώσουμε, όχι να διασπάσουμε. Να δημιουργήσουμε μια δυναμική «από τα κάτω», από την κοινωνία, με την οποία να αναγκαστεί να στοιχηθεί το υπάρχον πολιτικό προσωπικό του ευρύτερου χώρου που επιδιώκουμε να εκφράσουμε». Για όλους αυτούς τους λόγους, άλλωστε, τονίζει την ανάγκη των ανοιχτών διαδικασιών, οι οποίες όμως χρειάζεται να επιταχυνθούν, αφού το μέτρο της παρέμβασής τους θα φανεί στις ευρωεκλογές του Μαΐου.
Μπορεί άραγε στ’ αλήθεια να φτάσει στις ευρωεκλογές ένα νέο σχήμα που, έπειτα από ένα αξιοπρεπές αποτέλεσμα, θα πείσει ότι αξίζει τον κόπο η μετεξέλιξη του σημερινού διάσπαρτου χώρου σε κάτι ενιαίο; Κανείς δεν μπορεί να είναι βέβαιος γι’ αυτό. Το ΠαΣοΚ έχει αποδεχθεί τον ρόλο των 58, αλλά κατ’ ιδίαν πολλοί ομολογούν ότι φοβούνται πιθανή προσπάθεια εκμετάλλευσης οποιασδήποτε κίνησης στο απώτερο μέλλον. Η επίσημη ΔΗΜΑΡ, αντίθετα, έχει απορρίψει τη συμμετοχή της. Μάλιστα, ενόψει του επικείμενου συνεδρίου του κόμματος, γίνεται προσπάθεια ενίσχυσης των οργανώσεων με την εγγραφή νέων μελών, που θα αυξήσουν το ποσοστό της κεντρικής γραμμής σε περίπτωση ρήξης της ηγετικής ομάδας με τα στελέχη του κόμματος που έχουν υπογράψει το κείμενο των 58, τον Σταύρο Λιβαδά, τον Γεράσιμο Γεωργάτο, τον Γιάννη Αντωνίου, τον Τέλη Σιαμαντά, τη Δώρα Τσικαρδάνη.
Πρόσωπα, πάντως, όπως ο Σπύρος Λυκούδης ή ο Ανδρέας Παπαδόπουλος πιστεύουν ότι η ΔΗΜΑΡ δεν πρέπει να λείψει από τις εξελίξεις και θεωρούν το συνέδριο ευκαιρία για αλλαγή γραμμής. Ο Γρηγόρης Ψαριανός, επίσης, δηλώνει ότι θα είναι στην εκδήλωση της Δευτέρας. «Είναι μια θετική πρωτοβουλία», σημειώνει. «Μια πρόσκληση για διάλογο προς όλες τις «φυλές» της Κεντροαριστεράς ανταποκρίνεται στις καταστατικές διακηρύξεις της ΔΗΜΑΡ, η οποία δεν μπορεί να λείψει από την προετοιμασία ενός μεγάλου διαλόγου ο οποίος έπρεπε να έχει ξεκινήσει ήδη».
ΟΙ ΔΥΟ ΟΨΕΙΣ. Πρόσωπα που εργάζονται για το εγχείρημα αυτό, πάντως, παρατηρούν ότι, οργανωτικά, υπάρχουν δύο όψεις, μια θετική και μια αρνητική. Η θετική: το υψηλό επίπεδο όσων συμμετέχουν επιτρέπει σοβαρές και ρεαλιστικές προσεγγίσεις. Η αρνητική: επειδή δεν υπάρχουν οργανωτική δομή και ιεραρχία, κανείς δεν λογοδοτεί σε κανέναν για τις δημόσιες παρεμβάσεις του –κάτι που αν δεν ανατραπεί μπορεί να θεωρηθεί συνταγή αποτυχίας.
Μια μικρογραφία της συνήθους αδυναμίας συνεννόησης συνιστούν οι διαβουλεύσεις για τον τρόπο με τον οποίο θα εκπροσωπούνταν οι διάφορες κινήσεις ανένταχτων στον χώρο της Σοσιαλδημοκρατίας. Από την αρχική επιθυμία να εκπροσωπηθούν με ομιλητή όλες οι κινήσεις μέχρι την κατάληξη, να επιλεγεί τελικά ένας εκπρόσωπός τους, μεσολάβησαν πολλές διαπραγματεύσεις, στις οποίες, εκτός από τις θέσεις τους, συνεκτιμήθηκε το οργανωτικό εύρος της κάθε κίνησης…
Σχολιάζοντας τη δυσκολία συνεννόησης πολλών από αυτές τις κινήσεις, ο Γρηγόρης Ψαριανός τις προτρέπει να ρίξουν, με τη σειρά τους, νερό στο κρασί τους. «Ολες οι κινήσεις είναι χρήσιμες, αλλά καμία δεν μπορεί να βλέπει την άλλη ως αντίπαλο σχέδιο», σημειώνει.
