Το δαντελένιο μαντίλι που κέντησε η γιαγιά της στον Ερυθρό Σταυρό στη Θεσσαλονίκη, όπου ήρθε πρόσφυγας από την Αρμενία μέχρι να φύγει για την Αμερική, είναι το κυρίαρχο στοιχείο στη βιντεοεγκατάσταση της Βραζιλιάνας Ροζάνα Παλαζιάν. Το έργο τής αρμενικής καταγωγής εικαστικού περιλαμβάνει επίσης φωτογραφίες με ζωγραφική και δικά της κεντήματα. Η εγκατάσταση υπό τον τίτλο «Μια ιστορία που ποτέ δεν ξέχασα» (στο Γενί Τζαμί) είναι ένα ποιητικό βίντεο, όπως λέει η ίδια. «Μετά τη γενοκτονία των Αρμενίων η γιαγιά μου, που ήταν τότε 10 χρόνων, ήρθε πρόσφυγας στην Ελλάδα και έμεινε 10 χρόνια. Το μόνο που πήρε μαζί της στη Βραζιλία ήταν ένα μαντίλι και μια κιτρινισμένη φωτογραφία, την οποία μου την έδειχνε και έκλαιγε. Ηξερα την περιπέτειά της, δεν γνώριζα όμως όταν είχε μείνει στη Θεσσαλονίκη. Οταν με προσκάλεσαν να έρθω στην Μπιενάλε αναζήτησα πληροφορίες για την πόλη και τυχαία είδα στο Ιντερνετ την ίδια φωτογραφία και έτσι πήρα την ιδέα για την εγκατάσταση, στην οποία υπάρχει και μία εικόνα της γιαγιάς μου», περιγράφει στα «ΝΕΑ». Η αρμενικής καταγωγής –και από τους δύο γονείς –εικαστικός παραδέχεται ότι, παρά τις παροτρύνσεις της γιαγιάς της, δεν ήθελε να ασχοληθεί με το κέντημα. «Πάντα της έλεγα ότι είναι ασχολία για ηλικιωμένους. Μόλις είδα όμως αυτά που είχε κάνει άλλαξα γνώμη».