[Εμπιστευτικά] Υπερβολές!

Πρόγνωση πολιτικού καιρού Ελλάδος: από αύριο τα αρμόδια κυβερνητικά συνεργεία θα αρχίσουν να ψεκάζουν με ισχυρές δόσεις θριάμβου τη συνάντηση του Πρωθυπουργού Αντώνη Σαμαρά με τον Μπαράκ Ομπάμα. Θα γίνει άλλωστε σε «καλό κλίμα».

Είναι θεμιτό η ελληνική κυβέρνηση να επιδιώκει μια τέτοια συνάντηση. Και λογικό να θέλει την αμερικανική κατανόηση στις ελληνικές υποθέσεις. Αλλά από εκεί και πέρα, από μόνο του το «καλό κλίμα», σε μια διμερή συνάντηση, δεν μπορεί να μεταβάλει τις παραμέτρους της αμερικανικής πολιτικής που μας αφορούν.

Αλλωστε, παραδόξως, από τις επισκέψεις ελλήνων πρωθυπουργών στον Λευκό Οίκο το μεγαλύτερο ενδιαφέρον είχαν αυτές που δεν… πήγαν καλά. Τα πιο χαρακτηριστικά παραδείγματα ήταν ο Γεώργιος Παπανδρέου που δεν δέχθηκε τις υποδείξεις του Τζόνσον για το Κυπριακό και τα ελληνοτουρκικά της εποχής. Και ο Κώστας Καραμανλής, ο οποίος δεν συνεμορφώθη προς τας υποδείξεις του Μπους για το σχέδιο Ανάν και τα ενεργειακά της περιοχής.

Από εκεί και πέρα, η διέλευση ελλήνων πρωθυπουργών από το Οβάλ Γραφείο κατά κανόνα απλώς επιβεβαίωνε στον εκάστοτε πρόεδρο των ΗΠΑ την ενημέρωση που είχε από το αρμόδιο τμήμα του Στέιτ Ντιπάρτμεντ για τις ελληνοαμερικανικές σχέσεις. Η προσδοκία ότι έπειτα από μια επίσκεψη στην έδρα της υπερδύναμης η Ελλάδα θα βρισκόταν σε προνομιακή θέση, έμενε συνήθως προσδοκία.

Η αμερικανική πολιτική ποτέ δεν άλλαξε επειδή ο αμερικανός πρόεδρος παραχώρησε λίγο από τον χρόνο του σε έλληνα πρωθυπουργό. Οπότε μάλλον θα ήταν υπερβολή να περιμένει κανείς ότι στα εξήντα λεπτά που θα συζητήσει ο Αντώνης Σαμαράς με τον Ομπάμα θα κινηθούν τα πράγματα στα ελληνοτουρκικά, στο Κυπριακό, στο Σκοπιανό.

Από κάποιες πλευρές προβλήθηκε ότι η επίσκεψη του Πρωθυπουργού θα θεωρηθεί επιτυχής αν ο αμερικανός Πρόεδρος ασκήσει την επιρροή του στη Γερμανία υπέρ της Ελλάδας σε οικονομικά θέματα, όπως είναι το κούρεμα του ελληνικού χρέους. Φρούδες ελπίδες. Η αμερικανική πολιτική απέναντι στους ευρωπαίους «λίντερς» δεν περνάει από τη σεμνή παρουσία του Πρωθυπουργού ενός υπερχρεωμένου εταίρου στο Οβάλ Γραφείο.

Πολύ περισσότερο όταν είναι μια επίσκεψη που προέκυψε μάλλον αιφνιδίως και έχει κάποιες ιδιαιτερότητες. Π.χ. κανείς δεν αντιλαμβάνεται γιατί δεν συνοδεύει τον Πρωθυπουργό ο υπουργός Εξωτερικών της χώρας.

Τελικά, δεν υπάρχει κάτι που να δείχνει ότι δεν θα συμβεί πάλι αυτό που αναφέρει –για την πρώτη συνάντηση του Σαμαρά, ως υπουργού Εξωτερικών, με αμερικανό πρόεδρο πριν από 18 χρόνια –ο καλύτερος γνώστης των ελληνοαμερικανικών σχέσεων από τη Μεταπολίτευση, ο πρέσβης επί τιμή Χρήστος Ζαχαράκις στο βιβλίο του «Ακρως Απόρρητο»: «Πολλές φωτογραφίες, πολλά χαμόγελα, πολλές υποσχέσεις, πολλές εκδηλώσεις για την προσγενόμενη ύψιστη τιμή –φυσικά ελάχιστη, αν μη ανύπαρκτη, ουσία».