Υπάρχουν διάφοροι τρόποι για να εμπλουτίσεις τα κείμενά σου με μια σοφή ρήση, έναν βαθύ συλλογισμό, μια έξυπνη ατάκα. Ο πιο απλός είναι να ψάξεις στο Διαδίκτυο, όπου σε ειδικές ιστοσελίδες βρίσκεις τα πάντα κατά θέμα ή κατά πρόσωπο. Εξίσου πρακτικός τρόπος είναι να προμηθευτείς τα βιβλιαράκια της κατηγορίας «λόγια σοφών ανδρών» που κυκλοφορούν στο εμπόριο. Ο τρίτος είναι να καταφύγεις στο προσωπικό σου αποθεματικό γνώσης, το οποίο όμως, αν δεν είναι και πολύ πλούσιο, μπορεί να σε παρασύρει και να γράψεις ό,τι σου βρίσκεται πρόχειρο εκείνη τη στιγμή.

Δεν μπορούμε να ξέρουμε ποια μέθοδο επιστράτευσε ο πρύτανης του Πανεπιστημίου Αθηνών Θεοδόσης Πελεγρίνης σε άρθρο του που φιλοξενήθηκε στην «Ελευθεροτυπία». Το γεγονός, πάντως, ότι ανακατεύει τον Θωμά Ακινάτη και την παρθενία με τη Γερμανία και τους Ναζί ανοίγει μια χαραμάδα σε μια μικρή υποψία. Το νόημα του άρθρου είναι ότι όπως ο Θεός μπορεί να αποκαταστήσει την παρθενία σε μια γυναίκα, αλλά δεν μπορεί να διαγράψει το γεγονός της σεξουαλικής πράξης (Θωμάς Ακινάτης), έτσι και η Γερμανία δεν μπορεί να διαγράψει το αμαρτωλό παρελθόν της, μολονότι σήμερα εμφανίζεται ως παρθένα (Θεοδόσης Πελεγρίνης). Αν ο αναγνώστης επιχειρήσει να μπει στο μυαλό του πρύτανη, θα οδηγηθεί στο συμπέρασμα ότι η Γερμανία δεν παριστάνει μόνο την παρθένα, αλλά είναι και πονηρή. Με έναν σατανικό τρόπο φορτώνει όλα τα κρίματα του παρελθόντος της στους Ναζί, παραδίδοντας αμόλυντους τους Γερμανούς στην Ιστορία.

Πρόκειται για μια ενδιαφέρουσα ιστορική ανάλυση, την οποία μπορείς να βρεις ατόφια και στην Πνύκα του τηλεοπτικού λυκόφωτος. Σε κάνει να αντιλαμβάνεσαι ότι έχεις πέσει θύμα πλάνης πιστεύοντας ότι η Γερμανία έχει αναμετρηθεί πολύ σκληρά με το παρελθόν της, ότι έχει αναγνωρίσει χωρίς υπεκφυγές τις ευθύνες της. Αποκαλύπτεται μπρος στα μάτια σου η μία και μοναδική αλήθεια: όχι μόνο υπάρχει συλλογική ευθύνη, αλλά μεταφέρεται από γενιά σε γενιά. Στο εξής ξέρουμε ότι πίσω από κάθε γερμανό τουρίστα κρύβεται ένας αιμοβόρος Ναζί.

Βαδίζοντας κανείς πάνω τα χνάρια του πνεύματος του κ. Πελεγρίνη, δηλαδή στα χνάρια μιας επικίνδυνης άποψης στην οποία ο πρύτανης δανείζει το κύρος του, δικαιούται να υποθέσει ότι ακόμη και οι τούρκοι διαδηλωτές της Πλατείας Ταξίμ είναι έτοιμοι να τραβήξουν χαντζάρες. Οτι πίσω από κάθε Ιταλό κρύβεται ένας ρωμαίος λεγεωνάριος και πίσω από κάθε Γάλλο ένας στρατιώτης του Ναπολέοντος. Ο Θωμάς Ακινάτης το έχει πει, παρθένα μπορεί να ξαναγίνεις, αλλά το σεξ δεν διαγράφεται.

Και πίσω από κάθε Ελληνα; Εδώ θα περιμένουμε τον πρύτανη να μας διαφωτίσει. Θα πρέπει να μας πει με ποιο παρελθόν πρέπει να αναμετρηθούμε, ποιες σκοτεινές σελίδες της Ιστορίας μας πρέπει να διαβάσουμε ξανά και ψύχραιμα, πότε χάσαμε την παρθενιά μας πριν από την παρθενορραφή. Εκτός αν μας βολέψει κι αυτός στον ρόλο του αθώου θύματος, δηλαδή στη σχολική αφήγηση της Ιστορίας. Σε αυτήν την περίπτωση, στο «ερώτημα γιατί δεν μιλούν επιτέλους οι διανοούμενοι;» υπάρχει μόνο μια απάντηση: «Καλύτερα να σιωπούν».

Τελευταία Νέα