Τελείωσε και το Συνέδριο του ΣΥΡΙΖΑ (χωρίς πια Ε-Κου-Μου δίπλα του, που όσο να πεις του χαλούσαν την εικόνα), και τώρα πορεύεται ολοταχώς προς την εξουσία. Διότι, αν κατάλαβα σωστά, αυτός ήταν και ο στόχος της μετατροπής του σε ενιαίο κόμμα. Η επομένη του Συνεδρίου, το επισημαίνω αυτό, τους βρήκε όλους να πανηγυρίζουν. Και την πλευρά Τσίπρα που επικράτησε απόλυτα στο Συνέδριο, παρά τις αντιξοότητες και τις αντιδράσεις, και την εσωκομματική αντιπολίτευση, η οποία μπορεί να επαίρεται ότι εκπροσωπεί το 30% της οργανωμένης βάσης του κόμματος. Αυτοί οι τελευταίοι –θα τους χαρακτηρίσω «μπαγάσηδες» για τη συμπεριφορά τους κατά την ψηφοφορία εκλογής προέδρου –δεν τον σεβάστηκαν και πολύ τον πρόεδρο Αλέξη. Δεν αναφέρομαι στους 688 που έριξαν λευκό, μιλάω για τους 68 που ψήφισαν άκυρο. Τι έγραφαν αυτά τα άκυρα; Δύο – τρία «Σουλεϊμάν ο Μεγαλοπρεπής»! Ενα, «Σουλεϊμαν ο… μικροπρεπής» (αυτός προφανώς είχε στον νου του τα περί αυτοδιάλυσης εντός «ευλόγου χρόνου»). Αλλος πρότεινε τη φίλη Ρένα (Δούρου) για πρόεδρο γράφοντας «Rena Dourou for president», γεγονός το οποίο ερμηνεύω ως πολύ θετικό για την Πασιονάρια του κόμματος, η οποία συνεχώς ανεβαίνει. Μερικά άκυρα είχαν το κλασικό «Τσιπρανδρέου», πράγμα που δεν με παραξενεύει καθόλου, και ένα είχε το όνομα ενός παιδιού το οποίο είναι ολικός αρνητής στράτευσης.

Επιμύθιο: πάλι καλά να λένε στον ΣΥΡΙΖΑ, διότι σε άλλα κόμματα (ονόματα αποφεύγω) έχει τύχει προκειμένου να ακυρωθούν ψηφοδέλτια σε εκλογή Κεντρικής Επιτροπής να ρίξουν στην κάλπη φέτα… μορταδέλα!

Αναφορικά με το Συνέδριο τώρα, το οποίο ανήκει πλέον στην Ιστορία, επισημαίνω ότι, όπως με ενημέρωσε η πηγή μου στο κόμμα της χαράς, «θα μπορούσε να είναι και μικρότερο» αριθμητικά. Κατά τον άνθρωπό μου σχεδόν το ένα τέταρτο των εκλεγμένων συνέδρων δεν παρακολούθησε καν τις εργασίες του Συνεδρίου. Παρουσιάστηκαν μόνο την Κυριακή για να ψηφίσουν για πρόεδρο και Κεντρική Επιτροπή. Μου ανέφερε χαρακτηριστικά ότι το απόγευμα της Παρασκευής, δεύτερη ημέρα του Συνεδρίου, περί τους 800 συνέδρους δεν είχαν παραλάβει την κάρτα τους.

Σιγά το θέμα. Σημασία έχει ότι την Κυριακή πήγαν κανονικά και ψήφισαν τον Αλέξη για πρόεδρο! Τις άλλες ημέρες τι να έκαναν δηλαδή; Το πολύ πολύ καμιά βόλτα στον Φλοίσβο, να δουν από κοντά και το θωρηκτό «Αβέρωφ»…

Η μάχη του «ψησίματος»

Δεν τα βλέπω καλά τα πράγματα αναφορικά με το πολυνομοσχέδιο και τις αντιδράσεις που προκαλεί εντός και εκτός Βουλής. Και άντε πες, εκτός Βουλής το πράγμα θα μαζευτεί από μεθαύριο. Εντός; Τι γίνεται; Χθες είχαμε αυτά τα εντατικά «μασάζ» σε βουλευτές της Νέας Δημοκρατίας από υπουργούς. Αυτό θα συνεχιστεί, όπως μου είπαν, και σήμερα και αύριο. Ετσι ώστε να πειστεί και ο τελευταίος Νικήτας (Κακλαμάνης) για την αναγκαιότητα να σωθεί η Πατρίς μέσω της ψήφισης του πολυνομοσχεδίου.

Μου αρέσει πάντως που όλοι έχουν ριχτεί στη μάχη του «ψησίματος»: όπως μου έλεγε χθες το απόγευμα ο εκπρόσωπος Σίμος, μέχρι και αυτός είδε, από κοινού με τον γραμματέα Παπαμιμίκο, σχολικούς φύλακες και δημοτικούς αστυνομικούς.

–Και; τον ρώτησα.

– Ε, εντάξει, υπάρχει θέμα. Αρκετοί από αυτούς είναι με ΑΣΕΠ, έχουν πτυχία, είναι δύσκολο. Από την άλλη, πρέπει να αποκτήσουν και έναν ρόλο διαφορετικό από αυτόν που έχουν σήμερα αν θέλουν να διασωθούν…

Κατάλαβα…

Διχοτόμηση του ΣΔΟΕ για τον φίλο

Ωραία, ας πούμε πως εγώ καταλαβαίνω ότι ο δημοτικός αστυνομικός είναι καλύτερα να είναι ενταγμένος σε μια Διεύθυνση στην ΕΛ.ΑΣ. και να ασκεί ενός τύπου αστυνομικά καθήκοντα. Μπορεί όμως κάποιος να μου εξηγήσει, προς τι η διχοτόμηση του ΣΔΟΕ που αποφάσισε η κυβέρνηση, μέσα στη γενικευμένη αναταραχή λόγω πολυνομοσχεδιου;

Μου τηλεφώνησαν χθες οργισμένοι δύο «σδοΐτες», για να με ρωτήσουν από πότε η φοροδιαφυγή είναι αποκομμένη από το ξέπλυμα μαύρου χρήματος και να με παρακαλέσουν να μεταφέρω το σχετικό ερώτημα στην κυβέρνηση. Το πράττω ήδη, αν και δεν νομίζω ότι υπάρχει πιθανότητα να αποτραπεί ή να αλλάξει η σχετική απόφαση. Διότι η απόφαση, έχω την αίσθηση, είναι κομμένη και ραμμένη στο πώς θα διασωθεί ο μεσσήνιος φίλος (του Πρωθυπουργού) κύριος Στασινόπουλος (μεγάλη φωτογραφία) στη θέση του επικεφαλής –του έστω και κουτσουρεμένου –ΣΔΟΕ. Εγώ άλλη εξήγηση δεν βρίσκω στο γιατί δεν ενσωματώθηκε ολόκληρο το ΣΔΟΕ στη Γενική Γραμματεία Δημοσίων Εσόδων. Αλήθεια…

Πολιτική… δίωξη

Κάτι που δεν συνηθίζεται αποτόλμησε ο φίλος μου ο Αλέξης «είμαι το ΠΑΣΟΚ στον ΣΥΡΙΖΑ» χθες στη Βουλή, κατά τη διάρκεια της συζήτησης στην αρμόδια επιτροπή του πολυνομοσχεδίου: έβαλε το προσωπικό του θέμα με το ΣΔΟΕ, το οποίο τον ψάχνει εδώ και έξι – επτά μήνες (όπως εγκαίρως σας έχω ενημερώσει –η γνωστή υπόθεση με τη δικηγορική αμοιβή του 1 εκατομμυρίου δολαρίων). Μου έκανε εντύπωση και αυτό ως γεγονός, αλλά και το ότι μίλησε για… πολιτική δίωξη εις βάρος του!

Δεν σχολιάζω την απόφασή του να κάνει κάτι τέτοιο. Αλλά με έφερε στα όριά μου κάτι που είπε: ότι και στο παρελθόν υπέστη πολιτικές διώξεις!

«Μία φορά το 1985 όταν, στη σύγκρουσή μου με τον Παπανδρέου, κατηγορήθηκα για τρομοκρατία. Αλλη μία φορά τα είχα βάλει με τον Σημίτη»!..

Αχ ρε Αλέξη…

Κανονικό «παρκάρισμα»

Παρατηρώ τις αντιδράσεις για την τοποθέτηση του Χρήστου Παπουτσή (μικρή φωτογραφία) στη θέση του εκπροσώπου της χώρας στην Παγκόσμια Τράπεζα και ειλικρινά δεν καταλαβαίνω προς τι όλος αυτός ο πανικός –μέχρι το «βαθύ ΠΑΣΟΚ» θυμήθηκε, ας πούμε, ο Θόδωρος Μαργαρίτης της ΔΗΜΑΡ, ξαφνικά.

Τηλεφώνησα σε φίλο μου στις Βρυξέλλες για να με κατατοπίσει για το πόσο κρίσιμη είναι αυτή η θέση.

–Κοίταξε, δεν είναι σαν του Ρουμελιώτη για παράδειγμα στο ΔΝΤ. Είναι μια θέση σε έναν γραφειοκρατικό μηχανισμό, την οποία συνήθως επιδιώκουν ανερχόμενοι τραπεζίτες ή νέοι πολιτικοί. Γνωρίζεις για παράδειγμα ποιος είναι αυτός τον οποίο διαδέχεται ο Παπουτσής;

–Οχι.

–Ούτε και εγώ. Αρα;

– Τι;

–Πρόκειται για ένα κανονικό «παρκάρισμα». Η Ελλάδα μετέχει σε ένα γκρουπ χωρών, με μικρή δυνατότητα παρέμβασης στις αποφάσεις της Τράπεζας. Και κατά τη γνώμη μου είναι πολύ χαμηλή θέση για έναν πολιτικό ο οποίος έχει χρηματίσει και επίτροπος στην Κομισιόν.

Μπορεί, αλλά εμένα η άποψή μου είναι ότι δεν κάνουν οι θέσεις τον άνθρωπο, αλλά ο άνθρωπος τις θέσεις! Καλό;

Σαν περιοδεία ροκ σταρ

Μια άλλη εξέλιξη, η οποία προφανώς δεν μπορεί να αφήσει αδιάφορο κανέναν, είναι ότι ο global Γιώργος συνεχίζει την παγκόσμια περιοδεία του, η οποία μόνο με περιοδεία ροκ σταρ μπορεί να συγκριθεί. Οπως ενημερώθηκα από συνεργάτη του, τελευταίος σταθμός της περιοδείας αυτής ήταν το Σαββατοκύριακο στο Παρίσι, όπου συμμετείχε σε εκδήλωση με τον γάλλο Πρωθυπουργό Ζαν-Μαρκ Ερό. Και έπεται συνέχεια, για την οποία επίσης εγκαίρως (και εγκύρως φυσικά) θα σας ενημερώσω…

Τελευταία Νέα