ΟΠΩΣ τραγουδούσε και ο Πολ Γουέλερ των Style Council τη δεκαετία του ’80 –όταν ο Γιάννης Στουρνάρας ήταν στην Οξφόρδη –«the long hot summer just passed me by». Ελληνιστί, το μακρύ καυτό καλοκαίρι απλώς πέρασε δίπλα μου.

ΚΑΙ πώς να μην περάσει δίπλα σου αν το ζεις εγκλωβισμένος στο μαύρο κοστούμι σου και κάνεις δηλώσεις στις κάμερες γραβατωμένος; Τη δεκαετία του ’80 παραλίγο να αρχίσει ο Τρίτος Παγκόσμιος Πόλεμος γιατί οι πράκτορες των Σοβιετικών στο Λονδίνο έβλεπαν να μένουν ώς αργά το βράδυ ανοιχτά τα φώτα στα κυβερνητικά κτίρια στο Γουάιτχολ. Τα φωτισμένα παράθυρα και οι πληροφορίες για μεγάλες στρατιωτικές προετοιμασίες –που αφορούσαν μια μεγάλη άσκηση του ΝΑΤΟ –τους έκαναν να πιστέψουν ότι επίκειται first strike –αιφνιδιαστικό πυρηνικό χτύπημα. Ανοιχτά ώς αργά το βράδυ μένουν το φώτα και στο υπουργείο Οικονομικών όπου τα επιτελεία ξέρουν ότι δεν πρόκειται για περίοδο ειρήνης. Οχι γιατί το χτυπημένο από σφαίρα παράθυρο στο γραφείο υπουργού στον έκτο όροφο παραμένει ως έχει ώστε να το βλέπουν οι επισκέπτες –οι ξένοι επισκέπτες δηλαδή –και να αντιλαμβάνονται τι θα πει να πρέπει να εφαρμόσεις οικονομικό πρόγραμμα στην Ελλάδα του σήμερα. Αλλά γιατί ο κίνδυνος για τη χρεοκοπία της χώρας δεν έχει περάσει.

ΠΑΡ’ ΟΛΑ ΑΥΤΑ, οι κοινωνικές εντάσεις έχουν κάπως μειωθεί. Γιατί; Δαμάστηκε η απείθαρχη Ελλάδα; Ηττήθηκε η κοινωνία; Ή μήπως οι αγκιτάτορες –μαύροι και κόκκινοι –της φασαρίας μπήκαν στη Βουλή στις διπλές εκλογές του 2012, οπότε ξέχασαν το πεζοδρόμιο και κοιτάνε τώρα να δουν πώς θα πάρουν την εξουσία; Το πιθανότερο. Με ή χωρίς γραβάτα –συνήθως το δεύτερο -, ο Στουρνάρας θεωρείται από φίλους και εχθρούς πολύ καλός διαπραγματευτής. Μία οφθαλμοφανής επιτυχία είναι η μείωση του ΦΠΑ στην εστίαση. Αν οι τοίχοι είχαν αυτιά –που έχουν! –και αν ο Τόμσεν ήξερε ελληνικά –που δεν ξέρει! –ώστε να γίνονται αντιληπτοί οι διάλογοι μεταξύ της ελληνικής ομάδας στο περιθώριο των διαπραγματεύσεων, τότε η εντύπωση θα ήταν αντίστοιχη με τις φωνές του προπονητή προς τον αθλητή του στη μεγάλη αναμέτρηση. Οπως πάντα, η παρουσία σε μια διαπραγμάτευση του Πρωθυπουργού –«αν ήταν να το πεις έτσι κλαμένα για τον ΦΠΑ καλύτερα να μην το έλεγες καθόλου…» –κάνει διαφορά.

ΚΑΤΙ τύποι σαν τον Στουρνάρα νόμιζαν πως όταν θα έρθει η ώρα να γράψουν τα απομνημονεύματά τους θα έλεγαν ιστορίες για το πώς μπήκαμε στην ΟΝΕ. Υπολόγιζαν χωρίς τον σατανικό δαίμονα της πολιτικής οικονομίας. Το πραγματικό στόρι θα είναι πώς η χώρα γλίτωσε από την Κόλαση –και το παιχνίδι δεν έχει ακόμη κριθεί. Οσο για τον Ρουμελιώτη Στουρνάρα αποτελεί μαζί με έναν κεϊνσιανό από τη Μεσσηνία ένα από τα πιο ενδιαφέροντα δίδυμα όχι της ελληνικής αλλά της διεθνούς πολιτικής. Εστω κι αν κάποιος άλλος βλέπει τον τελευταίο καιρό στον καθρέφτη του τον Γκένσερ.

ΟΛΑ αυτά όμως είναι ποιητικές παρομοιώσεις της πολιτικής. Αν η μείωση του ΦΠΑ στην εστίαση δεν περάσει στον πελάτη –δηλαδή δεν μειωθούν οι τιμές –τότε το πρόγραμμα είναι μια ρόδα που γυρίζει στον αέρα και η ελληνική αγορά είναι βαθιά άρρωστη. Ο Στουρνάρας το ξέρει…

Τελευταία Νέα