Σπανίζουν οι νέες ιδέες για το Iσραηλινοπαλαιστινιακό. Ο αμερικανός υπουργός Εξωτερικών ίσως έχει μία: εάν οι μεγάλες αμερικανοεβραϊκές οργανώσεις ενδιαφέρουν τον Πρωθυπουργό Μπενιαμίν Νετανιάχου, ίσως αυτές να μπορούν να επηρεάσουν την πολιτική του Ισραήλ στους Παλαιστινίους.

Θα είναι μια μακρά προσπάθεια, διότι οι οργανώσεις αυτές έχουν επιδείξει μεγάλη απροθυμία να ασκήσουν κριτική στο Ισραήλ. Τον Τζον Κέρι όμως ήρθε να τον βοηθήσει ο Νάφταλι Μπένετ (φωτογραφία), ο ισραηλινός υπουργός Οικονομικών. Ο εθνικιστής νεοφώτιστος Μπένετ επιτέλεσε δημόσιο έργο αποκαλύπτοντας τον εγγενή στόχο πίσω από την επέκταση των ισραηλινών εποικισμών στη Δυτική Οχθη. «Η απόπειρα ίδρυσης ενός παλαιστινιακού κράτους στη γη μας έχει τελειώσει», δήλωσε αυτή την εβδομάδα.

Μιλώντας σε μια διάσκεψη εποίκων ο Μπένετ κάλεσε το Ισραήλ «να χτίσει, να χτίσει, να χτίσει», προκειμένου να θεμελιωθεί «η ισραηλινή παρουσία παντού». Ζήτησε επίσης την πολύ γρήγορη προσάρτηση του 60% της Δυτικής Οχθης, υποστήριξε ότι η γη είναι ισραηλινή εδώ και 3.000 χρόνια, ενώ χαρακτήρισε το αίτημα της λύσης των δύο κρατών τεράστια άσκηση ματαιότητας. Τα σχόλιά του ακολούθησαν μερικά εξίσου περιφρονητικά σχόλια στις αρχές του μήνα από τον Ντάνι Ντανόν, τον υφυπουργό Αμυνας. Οι περισσότεροι Ισραηλινοί, δήλωσε ο Ντανόν, «έχουν εγκαταλείψει την ιδέα της παροχής γης έναντι της ειρήνης» και κάλεσε το Ισραήλ να προχωρήσει στην προσάρτηση τεράστιων εκτάσεων της Δυτικής Οχθης.

Οι Μπένετ και Ντανόν υπήρξαν σαφείς μιλώντας για τον στόχο όλων των ισραηλινών ενεργειών από τότε που η αστραπιαία νίκη κατά τον πόλεμο του 1967 παρέδωσε όλη τη γη ανάμεσα στη Μεσόγειο και στον Ιορδάνη ποταμό, πυροδοτώντας μια ισχυρή φλέβα του ισραηλινού θρησκευτικού εθνικισμού. Το «θαύμα» τής προσάρτησης της Ανατολικής Ιερουσαλήμ και ο έλεγχος της Δυτικής Οχθης ήταν η απόδειξη ενός πειράματος για όλο το Ερετζ Ισραελ –τη βιβλική Γη του Ισραήλ, στην οποία αναφέρθηκε ο Μπένετ. (Στην ηλικία των 41 ετών, ο Μπένετ δεν έχει γνωρίσει ένα Ισραήλ που δεν ασκεί ταπεινωτική κυριαρχία στους Παλαιστινίους της Δυτικής Οχθης.)

Αυτή η μεσσιανική άποψη για το πεπρωμένο του εβραϊκού κράτους δεν έχει σταματήσει να κυριαρχεί τα τελευταία 46 χρόνια, παρά τις δεσμεύσεις διαφόρων ηγετών, περιλαμβανομένου του Νετανιάχου το 2009 να επιδιώξει μια ειρήνη μεταξύ δύο κρατών. Η οικοδόμηση έκανε σαφές αυτό που δεν μπορούσε να πει η επίσημη κυβερνητική πολιτική: δεν έχουμε σκοπό να φύγουμε.

Με αυτή τη λογική, η δήλωση του Μπένετ ήταν πραγματικά μια δημόσια υπηρεσία: καλύτερα να έχουμε μια σαφή εικόνα για το νόημα των ενεργειών του Ισραήλ στη Δυτική Οχθη, παρά ένα τετελεσμένο γεγονός –την αυξανόμενη παρουσία εποίκων –μεταμφιεσμένο σε ένα κυβερνητικό σύννεφο γύρω από τον απώτερο στόχο. Εάν ο σκοπός είναι γνωστός, τότε μπορεί να ληφθεί μια απόφαση, αν μη τι άλλο, από τις αμερικανοεβραϊκές οργανώσεις.