Τρία χρόνια μετά το πρώτο Μνημόνιο, η Ελλάδα παραμένει η γη της αβεβαιότητας: για παράδειγμα, οι ασφαλισμένοι του ΟΑΕΕ πληροφορήθηκαν έντρομοι πριν από δύο ημέρες ότι με πρωτοβουλία του αρμόδιου υπουργού οι συντάξεις τους επρόκειτο να κουρευτούν κατά 35%, άκουσαν όμως λίγο αργότερα ότι πρόβαλε βέτο ο Ευ. Βενιζέλος και πάγωσε την περικοπή… Με ποια σιγουριά θα συνεχίσουν τη ζωή τους οι πολίτες αυτοί, όταν γνωρίζουν ότι όπου υπάρχει καπνός υπάρχει και φωτιά; Με ποια εχέγγυα θα συνεχίσουν να πληρώνουν αγόγγυστα τις ασφαλιστικές τους εισφορές; Για να κινδυνεύουν ανά πάσα στιγμή να αντικατασταθεί η σύνταξή τους με… φιλοδώρημα; Το πολυνομοσχέδιο που κατέθεσε η κυβέρνηση μετά τη συμφωνία με την τρόικα περιλαμβάνει πλήθος διατάξεων για την εξόφληση οφειλών προς το Δημόσιο με αρκετές δόσεις. Ωστόσο, από τη δυνατότητα αυτή εξαιρούνται εκείνοι οι οποίοι έκαναν το μεγάλο λάθος… να πληρώνουν κανονικά! Ποιο είναι το μήνυμα της Πολιτείας προς τους πολίτες; Οτι είναι προτιμότερο να χρωστούν στο κράτος – και κάποια στιγμή, κάπως θα ρυθμιστεί προς όφελός τους το θέμα! Βεβαίως, οι αρμόδιοι θα επικαλεστούν την ανάγκη για την εκταμίευση της δανειακής δόσης, η οποία τους ωθεί σε εμβαλωματικές λύσεις. Είναι ωστόσο προφανές ότι αυτή η νοσηρή νοοτροπία της Πολιτείας είναι διαχρονική. Δεν έχει σχέση με την κρίση και το Μνημόνιο και πρέπει να εκλείψει. Η χώρα χρειάζεται σταθερούς κανόνες και ρηξικέλευθες επιλογές για να προχωρήσει. Η μεγάλη ευκαιρία είναι ο – συμφωνημένος με την τρόικα – επανασχεδιασμός του φορολογικού συστήματος, που έχει προσδιοριστεί για τον Ιούνιο: αν, για παράδειγμα, προχωρήσει ο γενικός συμψηφισμός χρεών μεταξύ Δημοσίου και ιδιωτών, τότε η χώρα θα κάνει ένα μεγάλο βήμα προς τα εμπρός. Αν όχι, σε λίγο ουδείς θα πληρώνει, περιμένοντας την επόμενη ρύθμιση!

Τελευταία Νέα