Αναζήτηση
Εχω την αίσθηση ότι ο Βόλφγκανγκ Σόιμπλε θέτει πλέον σοβαρή υποψηφιότητα να διαβεί τη λεπτή γραμμή που χωρίζει την ιδεοληψία από τη γραφικότητα.
Και διατηρώ τη βεβαιότητα ότι εξακολουθούμε να του αφιερώνουμε την προσοχή μας μόνο και μόνο επειδή παραμένει υπουργός Οικονομικών της ισχυρότερης ευρωπαϊκής χώρας.
Διαφορετικά και υπό κανονικές συνθήκες δεν θα ήταν παρά ένας πληκτικός συνταξιούχος από εκείνους που διορθώνουν καθημερινά τον κόσμο σε κάποια γερμανική μπιραρία.
Παράξενη περίπτωση ανθρώπου. Κατάφερε να επιζήσει μιας δολοφονικής απόπειρας και ενός τεράστιου οικονομικού σκανδάλου που του στοίχισε την προεδρία των Χριστιανοδημοκρατών.
Και τώρα με αναπόδεικτη σιγουριά και ανεπιβεβαίωτη εγκυρότητα παραδίδει σε ολόκληρο τον πλανήτη μαθήματα ορθής οικονομικής συμπεριφοράς.
Τελευταίος αποδέκτης των νουθεσιών του, οι ΗΠΑ. Οι οποίες (από ό,τι φαίνεται…) οριακά γλίτωσαν να στείλει κανέναν Φούχτελ να τους συμμαζέψει!..
Τι είναι όμως ο Σόιμπλε; Βασικά δεν είναι ούτε καν οικονομολόγος! Είναι απλώς Γερμανός. Ο οποίος έχει διαμορφώσει την πεποίθηση ότι το φάρμακο σε όλα τα προβλήματα είναι «ο γερμανικός τρόπος».
Ενα ιδιότυπο μείγμα τιμωρητικής παιδαγωγικής, ηθικής πειθαρχίας και κοινωνικού δογματισμού.
Κατά την αντίληψη αυτή, η κρίση δεν είναι παρά η τιμωρία για την έλλειψη πειθαρχίας. Την οποία μόνο η αποκατάσταση της πειθαρχίας μπορεί να αντιμετωπίσει, ανεξαρτήτως κοινωνικού ή οικονομικού κόστους.
Υπενθυμίζω ότι αγαπημένη οδηγία του ιδίου αλλά και της Μέρκελ την περασμένη τριετία ήταν «οι Ελληνες πρέπει να κάνουν τα μαθήματά τους».
Διάβασα κάπου πρόσφατα και μου άρεσε ότι η Μέρκελ δεν επιδιώκει να γίνει αυτοκράτειρα της Ευρώπης, αλλά γυμνασιάρχης της Ευρώπης.
Υποθέτω ότι η ίδια φιλοδοξία προσδιορίζει και τον ισχυρό υπαρχηγό της.
Μόνο που αυτός θέλει να είναι ο επιστάτης του σχολείου. Ενός σχολείου στο οποίο τα άτακτα και κακομαθημένα παιδιά θα διδάσκονται την υπέρτερη ηθική αξία του «γερμανικού τρόπου».
Εν μέσω ερειπίων. Διότι τα ερείπια δεν τρόμαξαν ποτέ τους Γερμανούς τύπου Σόιμπλε. Είναι και αυτά μέρος της επιβεβλημένης τιμωρίας.
Ολα αυτά βεβαίως είναι περίπου γνωστά. Το πρόβλημα προκύπτει επειδή ο υπουργός Οικονομικών έχει πλέον ξεφύγει.
Τυλιγμένος στις βεβαιότητες και στις εμμονές του δεν μπορεί πια ούτε να κοιτάξει την τραγωδία που εξελίσσεται μπροστά στα μάτια του. Και επιπλήττει όποιον του ζητάει να ρίξει μια ματιά από το παράθυρο.
Ο Σόιμπλε δεν κάνει πλέον κακό μόνο σε εμάς ή στην Ευρώπη. Κάνει κακό και στη Γερμανία.
Κατάφερε να ξυπνήσει όλους τους εφιάλτες που γενιές Γερμανών προσπάθησαν υπομονετικά να ξορκίσουν έπειτα από δύο πολέμους.
Και γι’ αυτό μόνο μία λύση υπάρχει: μαζέψτε τον!..
