ΤΙ έχει γραφείο στη Βουλή, φοράει γυαλιά, ξέρει καλά νομικά και δεν είναι γνωστό στο ευρύ κοινό; Ο γραμματέας του Υπουργικού Συμβουλίου.

ΑΠΟ τους ανθρώπους του Πρωθυπουργού είναι αυτός που έχει τον πιο νευραλγικό ρόλο. Είναι το τελευταίο μάτι στα νομοσχέδια. Είναι αυτός που βάζει τα σημεία στίξης σε κρίσιμες τροπολογίες. Είναι επίσης αυτός που γνωρίζει τα μυστικά γενικόλογων διατάξεων. Αν πρόκειται για βελτιωμένο μοντέλο, ο ρόλος του δεν περιορίζεται στις πιο λεπτές πτυχές του νομοθετείν, αλλά επεκτείνεται στο να έχει ένα μάτι στους βουλευτές της συμπολίτευσης. Να έχει δηλαδή τον νου του ώστε να διατηρεί τη συνοχή της η Κοινοβουλευτική Ομάδα του κυβερνώντος κόμματος. Και να είναι σε εγρήγορση μήπως κάποιος βουλευτής παρασυρθεί από τις πάσης φύσεως Σειρήνες που αναπτύσσονται περί την πολιτική. Καθότι νομικός, ο γραμματέας του Υπουργικού Συμβουλίου έχει επίσης ένα μάτι στη Θέμιδα, συνήθως σε συνεργασία με τον νομικό σύμβουλο του Μεγάρου Μαξίμου και τον υπουργό Δικαιοσύνης. Αν πρόκειται για ισχυρή διακυβέρνηση, τότε τα πρόσωπα αυτά έχουν όλα αναφορά στον Πρωθυπουργό ή στενό σύνδεσμο με αυτόν. Χειρίζονται, ας πούμε, τους φακέλους με τις προαγωγές των δικαστών και τα λεπτά θέματα επιλογών προσώπων για τα ανώτατα δικαστήρια.

ΚΑΘΕΝΑΣ από τους ενοίκους του Μεγάρου Μαξίμου είχε έναν δικό του άνθρωπο σε αυτή τη θέση. Ας πούμε, ο Κώστας Σημίτης είχε τον πειραιώτη δικηγόρο –και πιστό μεταξύ των πιο πιστών του εκσυγχρονισμού –Σωκράτη Κοσμίδη. Ο Κώστας Καραμανλής είχε τον Αργύρη Καρρά. Ο Γιώργος Παπανδρέου είχε τον Σωτήρη Λύτρα που κράτησε τη θέση και επί Λουκά Παπαδήμου. Και ο Αντώνης Σαμαράς έχει τον Τάκη Μπαλτάκο.

ΕΙΝΑΙ πράγματι διοπτροφόρος, νομικός και όχι γνωστός στο ευρύ κοινό. Εχει επίσης μια ιδιοτυπία. Συνυπήρξε –προ αμνημονεύτων –με τον Κώστα Καραμανλή στο δικηγορικό γραφείο Κουταλίδη, αποκτώντας μαζί του προσωπική σχέση, μολονότι ανέκαθεν Σαμαρικός. Αρα, ήταν ήδη στο επιτελείο του Αντώνη Σαμαρά όταν η ΝΔ μετακόμισε από τη Ρηγίλλης στο γυάλινο κτίριο της Συγγρού. Διετέλεσε –όπως και ο Κωνσταντίνος Αρβανιτόπουλος –πρόσωπο που εκινείτο με απόλυτη άνεση στον άξονα μεταξύ του πρώην και του νυν προέδρου της ΝΔ στη δύσκολη φάση του 2009-2012, όταν η συντηρητική παράταξη ήταν στην αντιπολίτευση. Η τοποθέτησή του στη θέση του γραμματέα του Υπουργικού Συμβουλίου δεν εξέπληξε αυτούς που ήξεραν πρόσωπα και πράγματα. Είναι άνθρωπος στον οποίο ο Σαμαράς βασίζεται.

ΩΣΤΟΣΟ, η κυβέρνηση αναζητά συχνά νομικές λύσεις σε πολιτικά προβλήματα. Φάνηκε στο θέμα των προσωρινών διαταγών, διά του οποίου το υπουργείο Διοικητικής Αποκέντρωσης προσπάθησε να ανταποκριθεί στην πίεση της τρόικας να φύγει κόσμος από το Δημόσιο. Ολα αυτά ενώ η κυβέρνηση όχι μόνο είναι τρικομματική, αλλά κοντράρονται ακόμη και υπουργοί του ίδιου κόμματος, όπως οι Μανιτάκης και Ρουπακιώτης. Η αντίδραση του δεύτερου Αντώνη υποχρέωσε τον πρώτο Αντώνη να πάρει πίσω τη ρύθμιση. Το πολύ που μπορούσε να κάνει σε όλα αυτά ο Μπαλτάκος ήταν τον τροχονόμο –άλλωστε, το πρόβλημα δεν ήταν καν πολιτικό αλλά εσωκομματικό και μάλιστα μεταξύ δύο ανθρώπων του Κουβέλη!

ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑ: όπως συμβαίνει με όλα τα κυβερνητικά σε περίοδο κρίσης, η δουλειά του γραμματέα του Υπουργικού Συμβουλίου έχει γίνει πολύ πιο δύσκολη.